Αποχώρησε από τη διαιτησία ο Μανώλης Σκουλάς

O διεθνής διαιτητής της ΕΠΣ Θεσσαλίας Μανώλης Σκουλάς Μανώλης «σφύριξε» χθες τον αγώνα Μακάμπι Χάιφα-Ζαλγκίρις και στη συνέχεια γνωστοποίησε την αποχώρησή του από τη διαιτησία. Σε επιστολή του αφήνει αιχμές για τον τρόπο λειτουργίας της διαιτησίας, τονίζοντας σχετικά:

“Αγαπητοί φίλοι και φίλες,

με την παρούσα θέλω να κλείσω έναν κύκλο δεκαοκτώ ετών στο χώρο της διαιτησίας. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε από τα γήπεδα της Μαγνησίας την περίοδο 2003-2004 και έκλεισε σήμερα με το σφύριγμα της λήξης του παιχνιδιού M. Ηaifa-Zalgiris για το UEFA Youth League.

Ο τρόπος λειτουργίας της ελληνικής διαιτησίας και παράλληλα η αφοσίωση που θέλω να δείξω στην επιστήμη που σπούδασα και στην οικογένειά μου , είναι οι κύριοι λόγοι που δεν μου επιτρέπουν να συνεχίσω την εν ενεργεία διαιτησία.

Είναι αδιανόητο το πώς φέρονται στον Έλληνα διαιτητή μέσα στην ίδια του τη χώρα. Όταν ο Άγγλος αρχιδιαιτητής χρησιμοποιεί την τηλεκριτική των αποφάσεών μας , ως εργαλείο πολιτικής, πώς θα δούμε πρόοδο; Προσβάλλει όχι μόνο τα όσα μας διδάσκει η UEFA στα σεμινάρια της , αλλά και το ελληνικό φίλαθλο κοινό.

Εδώ και χρόνια υπάρχει απαξίωση του Έλληνα διαιτητή, καθώς τα κρίσιμα παιχνίδια του πρωταθλήματός μας τα παίζουν ξένοι διαιτητές. Φταίμε κι εμείς καθώς δεν αντιδράσαμε ώς οφείλαμε , όπως επίσης δεν κάναμε τίποτα όταν μετά από βίαια χτυπήματα σε συναδέλφους, εμείς παίζαμε κανονικά σαν να μην συμβαίνει τίποτα…

Ζητώ συγνώμη από το φίλαθλο κοινό για τα λάθη μου. Αυτοί που με γνωρίζουν , ξέρουν ότι δεν ήταν αποτέλεσμα πονηρής σκέψης. Οι οικογενειακές αρχές δεν μου επέτρεψαν ποτέ να λειτουργήσω με γνώμονα το τί πρέπει να γίνει. Μέχρι την τελευταία στιγμή εξέφρασα στο γήπεδο αυτό που πραγματικά είμαι.

Ευχαριστώ τη γυναίκα μου και τα παιδιά μου για τη στήριξή τους όλα αυτά τα χρόνια, τους γονείς μου για τις αξίες με τις οποίες με ανέθρεψαν, όλους τους δασκάλους που μου έδωσαν απλόχερα τη συμβουλή τους. Η επιλεκτική ονομαστική αναφορά θα αδικήσει πολλούς. Ευχαριστώ αυτούς που χαίρονταν με τις επιτυχίες μου, και έμεναν ξάγρυπνοι μετά τις αποτυχίες μου. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου όχι μόνο στο Βολιώτικο αλλά και στο Σερραϊκό ποδόσφαιρο που με αγκάλιασε σε μία δύσκολη καμπή της πορείας μου.

Εύχομαι στις ερχόμενες γενιές Ελλήνων διαιτητών να διεκδικήσουν μία θέση στο όνειρο, χωρίς να επιζητούν τα εύκολα και μεγάλα βήματα, απαλλαγμένοι από την εξάρτηση του φύλλου αγώνος. Φεύγω πανευτυχής για την πορεία μου, για τον τρόπο που έφτασα έως εδώ αλλά και σοφότερος με τα όσα έζησα στην καριέρα μου ως διαιτητής”.