Ανατροπή στην δικαστική υπόθεση για το πρώην Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας ανώνυμη εταιρεία (ΚΕΚΑΝΕΜ Α.Ε.), που από το 2012 βρίσκεται σε καθεστώς εκκαθάρισης.
Mε απόφασή του το Α2 Πολιτικό Τμήμα του Αρείου Πάγου έκρινε πως η απόφαση του Εφετείου Λάρισας, με την οποία είχε απορριφθεί ο ισχυρισμός της Περιφέρειας Θεσσαλίας (διάδοχος της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Μαγνησίας βάσει του νόμου «Καλλικράτης») ότι «δεν ευθυνόταν εις ολόκληρον με την εν λόγω εταιρεία», την ΚΕΚΑΝΕΜ ΑΕ, ήταν εσφαλμένη, καθώς ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα την διάταξη του άρθρου 198 του νόμου 3852/2010 (νόμος Καλλικράτη).
Βάσει της απόφασης του Μονομελούς Εφετείου Λάρισας (191/2015), είχαν αποζημιωθεί μέσω κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων της υπό εκκαθάρισης επιχείρησης ΚΕΚΑΝΕΜ ΑΕ και είχαν λάβει μέρος των χρημάτων που αναλογούσαν σε διετή περίπου επίσχεση εργασίας, επτά υπάλληλοι της πρώην νομαρχιακής επιχείρησης και ο διευθύνων σύμβουλός της. Σημειώνεται πως ακολούθως οι επτά υπάλληλοι είχαν απορροφηθεί σε άλλες υπηρεσίες της Περιφέρειας Θεσσαλίας.
Σύμφωνα με έγκυρες πηγές από την Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας, τους έχουν καταβληθεί μέχρι σήμερα περίπου 400.000 ευρώ, για την επίσχεση εργασίας που είχαν κάνει, την περίοδο 2011-2012.
Με την απόφαση 199/2019 του Αρείου Πάγου, που δημοσιεύθηκε μόλις προχθές, γίνεται δεκτή η αναίρεση της Περιφέρειας Θεσσαλίας επί της εφετειακής απόφασης και ορίζεται να παραπεμφθεί η υπόθεση εκ νέου στο Μονομελές Εφετείο Λάρισας, καθώς χρήζει περαιτέρω έρευνας.
Το ανώτατο δικαστήριο δέχεται ουσιαστικά πως υπόχρεη για την καταβολή αποζημιώσεων από την πάλαι ποτέ και υπό εκκαθάριση ΚΕΚΑΝΕΜ, δεν είναι μόνον η Περιφέρεια, ως διάδοχος της επιχείρησης, καθώς η τελευταία δεν ήταν αμιγής νομαρχιακή, αλλά συμμετείχαν σε αυτή και άλλοι μέτοχοι (Δήμοι, αναπτυξιακές εταιρείες). Όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά στην απόφαση «ο ισχυρισμός της αναιρεσείουσας (Περιφέρεια), ότι δηλαδή η εταιρεία στην οποία παρείχε τις υπηρεσίες του ο αναιρεσίβλητος ήταν μη αμιγής επιχείρηση της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης Μαγνησίας και ότι συνεπώς δεν υπεισήλθε αυτή από την έναρξη λειτουργίας της αυτοδικαίως στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της καταργηθείσας νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, αληθής υποτιθέμενος, ήταν νόμιμος, εφόσον δεν ευθυνόταν η τελευταία εις ολόκληρον με την εν λόγω εταιρεία, στην οποία παρείχε τις υπηρεσίες του ο αναιρεσίβλητος, και θα έπρεπε να ερευνηθεί περαιτέρω».
Με την επιστροφή της υπόθεσης στο Μονομελές Εφετείο Λάρισας, που θα συνεδριάσει με άλλη σύνθεση, αναμένεται να ληφθεί άλλη απόφαση, βάσει της οποίας η Περιφέρεια Θεσσαλίας ίσως κληθεί να αποζημιώσει σε ποσοστό όχι μεγαλύτερο του 76,46%, ποσοστό κατά το οποίο συμμετείχε στο μετοχικό κεφάλαιο της ΚΕΚΑΝΕΜ ΑΕ, ενώ ίσως κληθούν οι επτά πρώην εργαζόμενοι που έχουν αποζημιωθεί, να επιστρέψουν χρήματα. Επίσης, ίσως κληθούν και οι υπόλοιποι συμμετέχοντες στο μετοχικό κεφάλαιο της πρώην ΚΕΚΑΝΕΜ, να καταβάλουν μέρος των αποζημιώσεων, όπως και η ίδια η υπό εκκαθάριση επιχείρηση. Η απόφαση θα αποτελέσει δεδικασμένο και για άλλες ανάλογες, που απασχολούν πρώην νομαρχιακές επιχειρήσεις, που έχουν τεθεί υπό εκκαθάριση, ενώ αφορά και άλλους διεκδικητές αποζημιώσεων από την πρώην νομαρχιακή επιχείρηση, που διεκδικούν 3-4 εκατομμύρια ευρώ.
Η δικαστική υπόθεση χρονολογείται από το 2014, με την απόφαση 69/2014 του Μονομελούς Πρωτοδικείου Βόλου, εναντίον της οποίας η Περιφέρειας είχε ασκήσει έφεση. Η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Μονομελές Εφετείο Λάρισας, εναντίον της απόφασης του οποίου προσέφυγε με αίτηση αναίρεσης στον Άρειο Πάγο η Περιφέρεια, για να εκδοθεί η απόφαση 199/2019.