Ανακοίνωση της Αριστερής Παρέμβασης στη Θεσσαλία για τις ΑΠΕ

Σε ανακοίνωση της για τη στάση της περιφέρειας για τις ΑΠΕ η Αριστερή Παρέμβαση αναφέρει:

Δημιουργική ασάφεια ή στοχευμένη παραπλάνηση; Αυθεντική αντίθεση ή ετεροκαθορισμός ανάλογα με τα εκάστοτε ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα; Αντίσταση στην ταχύτατη ιδιωτικοποίηση της ενέργειας ή διαπραγμάτευση με τους σφετεριστές της; Αυτά είναι κάποια ερωτήματα που πηγάζουν από τις τοποθετήσεις και την τακτική του κ. Αγοραστού και τις πλειοψηφίας του στο περιφερειακό συμβούλιο σε σχέση με την εγκατάσταση ΑΠΕ στην περιοχή της Θεσσαλίας.  

Τι εννοούμε; Το Μάρτη του 2022 σε εκδήλωση του Συνδέσμου Θεσσαλικών Βιομηχανιών ο κ. Αγοραστός δηλώνει: «πρέπει να ενωθούμε για να απαιτήσουμε έργα μεγάλα υδροηλεκτρικά, γιατί τα φωτοβολταϊκά είναι fake. Έχουν δημιουργήσει τεράστιο πρόβλημα στην αγροδιατροφική αλυσίδα, έχουν δημιουργήσει προσδοκίες, δεν είναι χρυσός τα φωτοβολταϊκά. Έχουν δημιουργήσει ανισορροπία στην καλλιεργούμενη γη». Κι όμως σε κάθε περιφερειακό συμβούλιο τα τελευταία τουλάχιστον 2 χρόνια έρχονται πως επικύρωση δεκάδες ΜΠΕ εγκατάστασης φωτοβολταικών πάρκων. Μόνο στις μέχρι στιγμής συνεδριάσεις του 2022 (δηλαδή μέσα σε ένα 6μηνο) έχουν έρθει προς συζήτηση 53 ΜΠΕ εκ των οποίων μόνο οι 12 έχουν απορριφθεί και αυτές σχεδόν αποκλειστικά για τεχνικούς λόγους, καθώς η παράταξη της ΝΔ και του κ. Αγοραστού τις υπερψηφίζουν και με τα 2 χέρια. Που βρίσκεται λοιπόν η αντίθεση στην εγκατάσταση φωτοβολταικών, εκεί που οι πράξεις μετράνε;

Στο περιφερειακό συμβούλιο στις 6 Ιουνίου του 2022 ο κ. Αγοραστός κρούει το «καμπανάκι»  για την  «ουσιαστική αλλοίωση του χαρακτήρα της οροσειράς της Πίνδου από τα σχεδιαζόμενα έργα  ΑΣΠΗΕ (Αιολικοί Σταθμοί Παραγωγής Ηλεκτρικής Ενέργειας)» συμπληρώνοντας πως «πρόκειται  για μια  φαραωνική επέμβαση άνευ προηγουμένου που δεν ακολουθεί κανένα σχεδιασμό, υποβαθμίζει το περιβάλλον  και  επιφέρει σοβαρές επιπτώσεις στην αγροτική οικονομία των περιοχών αυτών». Κι όμως στις 24/06 στα εγκαίνια του νέου δημαρχείου νοτίου Πηλίου ο κ. Αγοραστός δηλώνει: «Πιεστήκαμε στο κόστος ζωής μας, στην ενέργεια. Για αυτό ας αλλάξουμε μυαλά, ας γίνουμε πιο ευέλικτοι, ταμιευτήρες παντού, αλλά και ενέργεια, αιολικά, υδροηλεκτρικά, φωτοβολταϊκά, γρήγορα». Η δήλωση αυτή δεν είναι καθόλου τυχαία. Γίνεται την περίοδο που το Υπουργείο περιβάλλοντος και ενέργειας έχει δώσει σε δημόσια διαβούλευση που λήγει στις 10 Αυγούστου συγκρότημα τριών αιολικών σταθμών στις θέσεις «Πετρόγουρνα», «Σταυρός» και «Ψηλή ράχη» της ευρύτερης περιοχής του δήμου Ν. Πηλίου. Η δήλωση αυτή σε μία περιοχή που στοχοποιείται από τα καταπατητικά λόμπι της ενέργειας είναι πρόκληση για τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι κατά τον κ. Αγοραστό καλούνται να «αλλάξουν μυαλά»…  

Αν στη ζωή όμως μετράνε οι πράξεις και όχι απλά τα λόγια, οι πράξεις στο πεδίο των αποφάσεων και η κατανομή των κονδυλιών δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για την στήριξη του καταπατητικού σχεδίου των ενεργειακών σφετεριστών από τον περιφερειάρχη και την παράταξή του. Στο περιφερειακό συμβούλιο στις 28 Ιουνίου η πλειοψηφία του επικυρώνει τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Προγράμματος «Περιβάλλον και Κλιματική Αλλαγή» της περιόδου 2021-2027. Το εν λόγω πρόγραμμα προωθεί την εγκατάσταση ΑΠΕ και την «κυκλική οικονομία» (καύση σκουπιδιών για όσους δεν κατάλαβαν…) πριμοδοτώντας τις μεν πρώτες με προϋπολογισμό 1δις και τη δεύτερη με 795 εκατομμύρια ευρώ. Η ΣΜΠΕ υπερψηφίζεται από την πλειοψηφία (καταψηφίζεται από την Αριστερή Παρέμβαση και τη Λαϊκή Συσπείρωση) παρόλο που αναγράφει ξεκάθαρα πως η εγκατάσταση ΑΠΕ έχει αρνητικές επιπτώσεις στη βιοποικιλότητα, στη χλωρίδα, την πανίδα, το τοπίο και τις χρήσεις γης και η «κυκλική οικονομία» στην ατμόσφαιρά (βλ. πίνακα σελ.16 μελέτης).   

Ένα περίπου χρόνο πριν στο Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Θεσσαλίας 2021- 2025 όλοι ανεξαιρέτως οι ορεινοί όγκοι της Θεσσαλίας (Άγραφα- Θεσσαλική Πίνδος, Όλυμπος, Κίσσαβος, Πήλιο, Όθρυς) ορίζονταν ως: «ζώνες με δυνατότητα χωροθέτησης αιολικών εγκαταστάσεων». Το σχέδιο αυτό ψηφίστηκε και με τα 2 χέρια στο όνομα της «ανάπτυξης» από όλους τους δήμους της Θεσσαλίας καθώς και από το περιφερειακό συμβούλιο κατά πλειοψηφία (εκτός από την Αριστερή Παρέμβαση και τη Λαϊκή Συσπείρωση). Το εν λόγω πρόγραμμα προβλέπει την προώθηση της «πράσινης ανάπτυξης» διευκρινίζοντας πως: «κύριες στρατηγικές επιλογές της Περιφέρειας είναι… Η ενίσχυση επενδύσεων που αφορούν Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας…» σημειώνοντας πως: «…έμφαση θα δοθεί… στην υποστήριξη έργων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας μικρής κλίμακας (κτίρια, νησιά κ.α.) και μεγάλης κλίμακας -κυρίως ιδιωτικών επενδύσεων…» (βλ. σελ 81 Περιφερειακό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Θεσσαλίας 2021- 2025).

Η παρελκυστική ρητορεία της περιφερειακής αρχής στοχεύει στην υποβάθμιση των αγωνιστικών κοινωνικών διαθέσεων, την ενίσχυση των διαπραγματευτικών τακτικών με την υποτιθέμενη «εξαίρεση» κάποιων περιοχών και τελικά την εμπέδωση των καταπατητικών επενδυτικών σχεδιασμών ως αναγκαίων. Θέλουν να ξεχάσει η κοινωνική πλειοψηφία πως η ενέργεια έγινε ακριβοθώρητο αγαθό από την ιδιοποίηση της, το σφετερισμό της και την υπερκατανάλωσή της από τα σύγχρονα καπιταλιστικά πρότυπα. Ο δρόμος δεν είναι η μετατροπή των πάντων σε μια ενεργειακή μπαταρία, πολύ περισσότερο ο πόλεμος μεταξύ των λαών, αλλά ο επανακαθορισμός των ενεργειακών αναγκών η αλλαγή παραγωγικού μοντέλου προς όφελος των λαϊκών αναγκών και η συντριβή των καπιταλιστικών ιεραρχήσεων.

 Η ανατροπή των σχεδίων για την εγκατάσταση ΑΠΕ, η περαιτέρω ιδιωτικοποίηση της ενέργειας που φέρνουν, μαζί με την εκτίναξη της τιμής της και την καταστροφή του περιβάλλοντος, δε θα επιτευχθεί με λογικές “εξαιρέσεων” από τη δική μας περιοχή, αλλά με ένα κίνημα που θα αμφισβητεί τους βασικούς νόμους της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Το ζητούμενο είναι ένα ευρύ κοινωνικό και περιβαλλοντικό κίνημα που θα συνδέουν την οικολογική οπτική με τις συνολικές κοινωνικές διεκδικήσεις, με κέντρο την εργαζόμενη πλειοψηφία, με ανεξάρτητες μορφές συγκρότησης αγώνα και δράσης. Μορφές αγώνα που όσο οξύνεται η αντιπαράθεση τόσο περισσότερο θα αναγκάζονται να περνάν στο πεδίο του αντιθεσμικού αγώνα κόντρα στα όρια των νόμων τους και των συμβάσεων τους. Η ιστορία του αγώνα ενάντια στην εγκατάσταση αιολικών στα Άγραφα, αλλά και αλλού, είναι χαρακτηριστική. Καμία θεσμική δέσμευση δεν καθυστέρησε μέχρι σήμερα την υλοποίηση των σχεδιασμών τους. Ο αγώνας στο πεδίο, η παρουσία στα ίδια τα βουνά, η υπονόμευση των επενδυτικών ενεργειών και η σύγκρουσή με το κράτος τους θεσμούς του και τους πραίτορές του είναι αυτή που τους δημιουργεί καθυστερήσεις και αδιέξοδα.

Ως Αριστερή Παρέμβαση, αντιμετωπίζουμε το θέμα της ενέργειας, με κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και του δικαιώματος της σε μία αξιοβίωτη ζωή σε ένα προστατευμένο περιβάλλον ,μέσα από την αμφισβήτηση του καταναλωτισμού και του ενεργοβόρου καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και της κατοχής των πηγών ενέργειας από το κεφάλαιο. Στη βάση αυτή παλεύουμε ενιαία ενάντια στα σχέδια εγκατάστασης ανεμογεννητριών στα Άγραφα, το Ν. Πήλιο, τον Κίσσαβο κ.α, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα συμπαγές αγωνιστικό ρεύμα που θα υπερασπίζεται τη γη και το περιβάλλον και θα εκφράζει τις κοινωνικές ανάγκες κόντρα και ενάντια στην καπιταλιστική κερδοφορία, το ξεπούλημα, την καταπάτηση και την καταστροφή.