γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Καλημέρα φίλοι αναγνώστες και φίλες αναγνώστριες, οι αμυγδαλιές άνθισαν κι εμείς ακόμη μιλάμε για τα κακά της «Ελπίδας». Άνθισαν διότι κατάλαβαν ότι ο κακός μας ο καιρός πέρασε, όλα τα ρύθμισαν οι καλοί αρμόδιοι, ακόμη και το σκάνδαλο (ποιο σκάνδαλο;) Novartis εξαφάνισαν από προσώπου Ελλάδος (άφησαν τα ηλίθια αμερικανάκια να πληρώνουν κι αυτοί ακόμη γελάνε…), ησύχασαν μέχρι και οι αμυγδαλιές κι έβαλαν μπροστά να ανθίσουν. Βρέθηκαν και οι ανώνυμοι ένοχοι για τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, ξεχάστηκαν τελείως οι περιώνυμοι ένοχοι για τον βιασμό (ποιον βιασμό;) της Γεωργίας Μπίκα και, ως ανεμένετο, ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά, τραβά. Λίγο μας χάλασε τη σούπα (ποια σούπα;) εκείνος ο ανόητος που είπε εκείνες τις ανοησίες για τα λεφτά που «γύρισαν το παιχνίδι» (ποιο παιχνίδι;) στην Ηλεία το 2007, άκουσε κι ο δικός μας για παιχνίδι κι έφερε εδώ μέχρι και τον Άδωνι να παίξει με το ταλαίπωρο Μουσείο της «ψαρόβαρκας» Αργούς. Όσο για τα λεφτά της Ηλείας, προσοχή! Και τώρα υπάρχουν θεομηνίες και θεόσταλτοι, και οι εκλογές, όπως όλα δείχνουν, πλησιάζουν τρέχοντας…
Βγήκε κι εκείνος ο απαράδεκτος Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος που έκανε, λέει, έρευνα σχετικά με το πράσινο στις πόλεις 38 ευρωπαϊκών χωρών με βάση φωτογραφίες από τον δορυφόρο «Κοπέρνικο» όπου καταγράφονται οι πράσινες εκτάσεις που φαίνονται από ψηλά λόγω δέντρων. Και στην Ελλάδα έβγαλε (άκουσον! άκουσον!) πρώτη την Καλαμάτα, ακολουθούν Πάτρα, Καβάλα, Ηράκλειο, Λάρισα, Αθήνα, Ιωάννινα, Θεσσαλονίκη και τελευταίο (και καταϊδρωμένο, είναι αλήθεια) τον Βόλο. Απαράδεκτον! Και αναγκάστηκε, τι να κάνει κι αυτός; να κάνει δηλώσεις ο αρμόδιος κύριος αντιδήμαρχος και είπε ότι αυτοί φυτεύουν στον Βόλο 600 δέντρα κάθε χρόνο! Γρήγορος εγώ στην αριθμητική, 600 τον χρόνο επί 7 χρόνια = 4.200 νέα δέντρα φυτεύτηκαν! Τα είδατε εσείς πουθενά αυτά τα δέντρα συμπολίτες; Μήπως εννοεί τις ελίτσες-νάνους στα παρτεράκια της Δημητριάδος; – κρίμα μωρέ, αυτά δεν φαίνονται, δεν τα πιάνει ο δορυφόρος. Διότι πού αλλού; Μήπως στο παραλιακό πάρκο Βασιλέως Γεωργίου, μήπως στον χείμαρρο Άναυρο ή στον Κραυσίδωνα, όπου κόπηκαν πολλά, μήπως στο άλσος Ανδρέα Βαλαχή, μήπως στην Πλατεία Πανεπιστημίου, όπου πάλι κόπηκαν, μήπως στον Ι.Ν. Αναλήψεως, πάνε κι εκείνα τα 10 πεύκα, μήπως στην Πλατεία Ελευθερίας ή στην Πλατεία Αναύρου; Πού, τέλος πάντων, φυτεύτηκαν από τον Δήμο 4.200 δέντρα; Και να ξέρετε ότι αν θέλετε να φυτέψετε δέντρα στο πεζοδρόμιό σας τις απολύτως περισσότερες φορές τα πληρώνετε οι ίδιοι. Άρα;
Άρα, πώς απεκάλεσε από βήματος Ελληνικής Βουλής ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ τον Ρώσο ιστορικό που αποκάλυψε έγγραφα σχετικά με σχέσεις του ΚΚΕ με την ΕΣΣΔ στα χρόνια του ψυχρού πολέμου; Κάπως έτσι και με τα δέντρα… Αφήστε που ανακοινώθηκαν 20.000 ευρώ για «εργασίες κλαδέματος δεκατεσσάρων (14) ψηλών και επικίνδυνων δένδρων στη Δ.Ε. Πορταριάς, με τη διαδικασία απευθείας ανάθεσης κατόπιν έρευνας αγοράς» ας ευχηθούμε να είναι μόνον κλαδέματος, γιατί, αν δεν κάνω λάθος, κάπως έτσι, «κλάδεμα» το είχαν πει και στον Άη Γιάννη του Αιγαίου και κατέληξε να κοπεί στον πάτο ένα θεόρατο πλατάνι έξω ακριβώς από την εκκλησία του χωριού – τον νου σας χωριανοί!
Για τα μνημεία είχαμε κάτι ξεκινήσει την προηγούμενη φορά. Βρήκαμε και μια «εικονική γλυπτοθήκη» (ιστότοπος Δήμου Βόλου / Επισκέπτες / Τουρισμός / Εικονική γλυπτοθήκη) που περιλαμβάνει αρκετά γλυπτά σε όλες τις Δημοτικές Ενότητες με αρκετά στοιχεία γύρω από αυτά – δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτή η καταγραφή δεν είναι πλήρης, ποιος ο λόγος, διότι τα γλυπτά είναι εκεί, στέκονται και περιμένουν, δεν καταλαβαίνω γιατί άλλα είναι καταγεγραμμένα και άλλα, ακόμα και διπλανά τους, όχι, π.χ. γύρω από το Πολιτιστικό Κέντρο και το Άλσος της Νέας Ιωνίας ή η διπρόσωπη προτομή του Νίκου Σκυλοδήμου (1948-1986) έξω από το Δημοτικό Θέατρο. Και βέβαια το ζητούμενο δεν είναι μόνο η καταγραφή. Είναι η έγνοια, η φροντίδα, η αγάπη γι’ αυτά τα νεκρά μεν, φορτωμένα με ζωή δε στοιχεία της μνήμης αυτής της μεγάλης πόλης. Αυτά η αγάπη δεν φαίνεται να υπάρχει, τόσο στα ίδια τα μνημεία όσο και στο περιβάλλον τους – τρανταχτό δείγμα το «Κοχύλι» του Κώστα Δικέφαλου (1956-) στην Πλατεία Αναύρου, εγκλωβισμένο μέσα στο γνωστό καλοκαιρινό μπαράκι.
Έγραψα Δημοτικό Θέατρο και λέω να ρωτήσω: πολύ δεν καθυστερεί η αποπεράτωσή του; Μήπως, λέω, περιμένει την προκήρυξη των εκλογών; Επίσης απορίας άξιον είναι το πώς λειτουργεί το parking της Φιλελλήνων – έχει κανένας παρατρεχάμενος (ο Άρχων μάλλον δεν δύναται, έχει φούριες, έπεσαν όλα μαζί, νίκησε και η Πύδνα, φούριες…) τη διάθεση να μας πει δυο λόγια «ενημερωτικά» βρε αδερφέ, τόσα λεφτά δώσαμε οι πολίτες, να μην ξέρουμε πώς βαδίζομεν; Για τον «Βενέτη» βλέπουμε, όλα τα ’χε η Μαριορή, η λεωφορειολωρίδα τη μάρανε. Αλλά εμείς εδώ έχουμε και ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον, θέλουμε να μάθουμε πώς κινείται ο 6ος και ο 7ος ενδοθαλάσσιος όροφος, ζητάμε πολλά;
Τελευταίο θέμα για σήμερα ο δρόμος μέσα από την Άλλη Μεριά. Τελευταία τον περνάω πολύ συχνά γιατί πηγαίνω στις Σταγιάτες για καθαρό νεράκι (και όχι μόνο!) και κάθε φορά που τον περνάω αναρωτιέμαι πόσοι άγγελοι μαζεμένοι φυλάνε τους χιλιάδες επιβάτες στα χιλιάδες οχήματα που ανεβοκατεβαίνουν ασταμάτητα, αλλά και τους πολλούς πεζούς, που με τρόμο κινούνται τοίχο-τοίχο, αφού πεζοδρόμια δεν υπάρχουν. Ο δρόμος είναι η Επαρχιακή Οδός 01 και ανήκει στο Πρωτεύον Επαρχιακό Οδικό Δίκτυο, άρα ανήκει με βεβαιότητα στην αρμοδιότητα της Περιφερειακής Ενότητας. Θα ασχοληθούμε την επόμενη φορά, μαζί και με την παράκαμψη του Χιονοδρομικού Κέντρου.
Σαν προχθές, 7 Φεβρουαρίου 2017, πέταξε στους ουρανούς ο Λουκιανός Κηλαηδόνης, και σαν αύριο εορτάζεται παγίως ο Άγιος Χαραλάμπης. Να είμαστε όλοι και όλες καλά, γεια σας.
Στην φωτογραφία, από το μακρινό 2009, η αμφίπλευρη προτομή του Νίκου Σκυλοδήμου.