Άνεργος πατέρας τριών παιδιών στα θρανία

Στα σχολεία φοιτούν παιδικές ψυχές που ρουφούν τη γνώση και πλάθουν σταδιακά το χαρακτήρα τους. Παράλληλα, φοιτούν και ενήλικοι, που με αγωνία αναζητούν διέξοδο, για ένα χαρτί που θα αυξήσει τις ελπίδες τους για επαγγελματική αποκατάσταση. Είναι από τις περιπτώσεις που η επιστροφή στα θρανία αποτελεί μονόδρομο…

Πατέρας τριών παιδιών, άνεργος, αποφάσισε να φοιτήσει στο Εσπερινό Γυμνάσιο Βόλου για να πάρει το απολυτήριο, έχοντας ως στόχο να γίνει ιερέας.

Η οικονομική του κατάσταση; Δραματική. Αυτή την περίοδο δεν έχει χίλια ευρώ για να πληρώσει λογαριασμούς ΔΕΚΟ και ενοίκια. Βρίσκεται στο όριο. Και στην απελπισία.

Ο συμπολίτης (τα στοιχεία του οποίου βρίσκονται στη διάθεση της εφημερίδας) είναι μία από τις γνωστές-άγνωστες περιπτώσεις οικογενειαρχών που η κρίση τούς οδήγησε στην ανεργία και η εύρεση νέας εργασίας είναι πλέον μια πολύ δύσκολη υπόθεση.

Για 25 χρόνια περίπου εργαζόταν ως ελαιοχρωματιστής, όμως το επάγγελμα έχει «νεκρώσει» εδώ και καιρό. Ο ίδιος περιστασιακά μπορεί να κάνει κάποιο μεροκάματο, αλλά η κατάσταση δεν σώζεται. Στο σπίτι περιμένουν τρία στόματα και το άγχος της διατροφής είναι καθημερινό. Η σύζυγος υποαπασχολείται και τα χρήματα ίσα που φτάνουν για να γεμίζει η κατσαρόλα.

Οι υπόλοιπες υποχρεώσεις πάνε πίσω και οι λογαριασμοί όλο και «φουσκώνουν». Και συν τοις άλλοις ιατροφαρμακευτική περίθαλψη δεν υπάρχει. Τη στιγμή μάλιστα που το ένα από τα τρία του παιδιά έχει πρόβλημα υγείας και η εξασφάλιση του φαρμάκου είναι κάθε φορά κάτι παραπάνω από πολύτιμη.

Εν έτει 2013 η φτώχεια δεν είναι μακριά, αλλά ακριβώς δίπλα μας…  

Ο 48χρονος συμπολίτης εδώ και τρία χρόνια είναι ουσιαστικά άνεργος. Χτύπησε πόρτες, αναζήτησε κάποιες ευκαιρίες, αλλά η εργασία δεν ήρθε. Αποφάσισε από φέτος να παρακολουθήσει το Εσπερινό Γυμνάσιο. Να πάρει το απολυτήριο και να μπορέσει να στραφεί στην ιεροσύνη. Είναι κάτι που του άρεσε από μικρό παιδί και το έχει στην ψυχή του. Παρακολουθεί μάλιστα μαθήματα Βυζαντινής Μουσικής. «Παρόλα τα προβλήματα που έχω, προσπαθώ να σπουδάσω για να γίνω αυτό που πρέπει να γίνω. Η ιεροσύνη μού άρεσε από μικρό, άσχετα αν δεν την ακολούθησα. Είμαι μέσα στα πράγματα της ιεροσύνης, ψάλλω κιόλας. Είναι ζήλος, η ζωή μου, το φως μου» τονίζει.

Τα χαρτιά…

Ο πατέρας-μαθητής δεν κρύβει το παράπονό του για την ελλιπή στήριξη που είχε από άλλους φορείς. «Στο Κοινωνικό Παντοπωλείο μου ζητούν χαρτιά και δικαιολογητικά, αλλά εγώ δεν έχω χρήματα για να δώσω ούτε στις φωτοτυπίες» τονίζει ο ίδιος.

Στην οικογένειά του προτάθηκε να παίρνει μερίδες φαγητό από το Σπίτι Γαλήνης, αλλά για ψυχολογικούς λόγους οι γονείς το αρνήθηκαν.

Θα αναρωτιέται κανείς πώς τα βγάζει πέρα η οικογένεια. «Είναι πάρα πολύ δύσκολο. Φτάνω στο σημείο να ζητιανεύω είτε να πηγαίνω στη Μητρόπολη να προμηθεύομαι κάποια τρόφιμα για να ταΐσω τα παιδιά μου».

Το «ψαλίδι» στο πολυτεκνικό επίδομα ήταν «μαχαιριά» στην καρδιά, αφού έδινε μια πολύ μικρή οικονομική ανάσα. Τώρα ο ίδιος ελπίζει να δοθεί ξανά το επίδομα στους επόμενους μήνες.

Ο ερχομός του καλοκαιριού, που διευκολύνει τον ελαιοχρωματισμό στα σπίτια, δημιουργεί κάποιες αμυδρές ελπίδες για να βρεθεί κάποιο μεροκάματο.

Από το Εσπερινό Γυμνάσιο καταβάλλονται προσπάθειες για να βοηθιέται όσο το δυνατόν περισσότερο ο 48χρονος. Μάλιστα μέσω του προγράμματος διανομής τροφίμων από το ίδρυμα «Νιάρχος», όπου έχει ενταχθεί το σχολείο, υπάρχει ειδική μέριμνα.

Οικονομική στήριξη

Όποιος θέλει να βοηθήσει οικονομικά, μπορεί να επικοινωνήσει με τη «Θ», στη διάθεση της οποίας υπάρχουν τα στοιχεία του τραπεζικού λογαριασμού του άνεργου πατέρα.