Το βιβλίο του κ. Γιώργου Καραμπελιά «1204-1922 η διαμόρφωση του νεότερου Ελληνισμού», με τίτλο: 1821 η Παλιγγενεσία» παρουσιάστηκε χθες το πρωί στη βιβλιοθήκη των Τριών Ιεραρχών.
Ομιλητές ήταν ο δημοσιογράφος κ. Θανάσης Σαμαράς, ο βουλευτής – δημοσιογράφος κ. Χρήστος Μπουκώρος, ο καθηγητής Πανεπιστημίου Θεσσαλίας κ. Αντώνης Σμυρναίος και ο συγγραφέας Γιώργος Καραμπελιάς. Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο ιστορικός κ. Κώστας Μοράρος.
Ο κ. Καραμπελιάς τόνισε πως ο νεότερος ελληνισμός αρχίζει από το 1204, οπότε και συγκροτείται η σύγχρονη ελληνική συνείδηση. Και σε όλη αυτή την περίοδο μέχρι και την ελληνική επανάσταση οι Έλληνες αντιμετωπίζουν αφενός τους Οθωμανούς αφετέρου τους Δυτικούς που φοβούνται την δημιουργία ενός μεγάλου ελληνικού κράτους. Και με το βιβλίο γίνεται μια προσπάθεια να απαντηθεί μια αποδομητική λογική που λέει ότι η Επανάσταση του ’21 είναι δημιούργημα της Γαλλικής Επανάστασης. Αυτό είναι μύθευμα και αποδεικνύεται από τις 67 εξεγέρσεις και επαναστάσεις που προηγήθηκαν της Επανάστασης του ’21.
Ο κ. Καραμπελιάς πρόσθεσε πως σήμερα ζούμε την παρακμή του παρασιτικού εκσυγχρονισμού, δηλαδή ένας εκσυγχρονισμός που δεν στηρίχτηκε στη δική μας παράδοση, αλλά στηρίχθηκε με εισαγόμενα στοιχεία. Επομένως δεν πρόκειται για μια απλή οικονομική κρίση. Και η μεγάλη ιστορική διαδρομή του έθνους επιχειρείται να αλλοιωθεί».
Μάλιστα τόνισε ότι του χρόνου θα κυκλοφορήσει και τρίτο βιβλίο.
Ο κ. Μπουκώρος ανέφερε μεταξύ άλλων πως το βιβλίο του Γ. Καραμπελιά αποτελεί μια ολιστική προσέγγιση των αιώνων της σκλαβιάς των Ελλήνων από τους Οθωμανούς και φωτίζει με δίκαιο και αντικειμενικό τρόπο τα γεγονότα που οδήγησαν στην απελευθέρωση. Το βιβλίο έχει να προσφέρει πολλά στην ιστοριογραφία αλλά και στην κουλτούρα για το ποιοι είμαστε.
Από την πλευρά του ο κ. Σαμαράς σημείωσε μεταξύ άλλων πως λέγεται ότι η ιστοριογραφία στηρίζεται στο διάλογο και στον ανταγωνισμό των ιστορικών. Με την έννοια αυτή το βιβλίο του Γ. Καραμπελιά που παραθέτει απόψεις Σχολών της ιστορίας, είναι μια συνεισφορά στο διάλογο περί ιστορίας. Η ανάγκη του εκσυγχρονισμού που υπογραμμίζει ο συγγραφέας θεωρώντας ότι το έθνος εξελίχθηκε στη βάση της ορθόδοξης θρησκείας είναι σωστή, αλλά τίθεται το ερώτημα, αν μπορεί να υπάρξει τέτοιος εκσυγχρονισμός, αν πρώτα δεν εκσυγχρονιστεί και η Ορθοδοξία.