Ζωή στον Βόλο… ενάμιση μέτρο

Τις ημέρες της απαγόρευσης των συναθροίσεων ο κόσμος ανακάλυψε και πάλι το περπάτημα. Υπό κανονικές συνθήκες, ο Βόλος δεν είναι φιλικός προς τον πεζό. Δεν είναι μόνο το γεγονός ότι η πόλη είναι πυκνοδομημένη αλλά και το γεγονός ότι η ποιότητα του δημόσιου χώρου είναι ανύπαρκτη. Δώσαμε τα πάντα στο αυτοκίνητο θυσιάσαμε ρέματα και κάθε ελεύθερο χώρο. Και τώρα βρισκόμαστε να περπατάμε στα πεζοδρόμια του μισού μέτρου και στο οδόστρωμα. Η περίοδος που διανύσαμε ανέδειξε την ανάγκη να διευρυνθούν οι χώροι πρασίνου όλων των κατηγοριών. Όχι μεμονωμένα, αλλά με δικτυώσεις, με πεζοδρομήσεις και πυκνές δενδροφυτεύσεις, ώστε να δημιουργηθούν πράσινοι διάδρομοι για να περπατούν ελεύθερα οι άνθρωποι και να διευκολύνεται η κίνηση του αέρα.
Την κρίσιμη αυτή περίοδο που περπατούσαμε στα κατεστραμμένα πεζοδρόμια του μισού μέτρου, περιέργως η ατμοσφαιρική ρύπανση δεν υποχώρησε και είναι αυτή που μπορεί να προκαλέσει υπέρταση, διαβήτη και αναπνευστικές παθήσεις, προβλήματα στον Βόλο γνωστά από τις μελέτες που κατά καιρούς έχουν παρουσιαστεί. Χρόνια τώρα οι γιατροί στον Βόλο προειδοποιούν για τους κινδύνους που έχει η ατμοσφαιρική ρύπανση για την ανθρώπινη υγεία. «Βρώμικη πόλη», άρρωστοι οι άνθρωποι.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι ο μεγαλύτερος περιβαλλοντικός κίνδυνος για την υγεία, μέσα σε μια πόλη που δεν «αναπνέει», αλλά αντιθέτως επιβαρύνεται από ρύπους.
Όλοι όσοι έχουν θεσμικό ρόλο έπρεπε να έχουν αντιμετωπίσει την ατμοσφαιρική ρύπανση χρόνια πριν, αλλά δυστυχώς έβαλαν τις συντεχνίες και τα συμφέροντα παραπάνω από την ανθρώπινη υγεία. Όταν αυτή η κρίση τελειώσει, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θα πρέπει να δώσουν σε όλους εμάς πίσω την υγεία μας και την ποιότητα ζωής. Η επιστήμη μας προειδοποιεί ότι επιδημίες σαν τον κορωνοϊό θα εμφανίζονται με μεγάλη συχνότητα. Οι καθαρές πόλεις είναι μια βασική επένδυση για ένα πιο υγιές μέλλον.