Της ΒΑΡΒΑΡΑΣ ΤΣΑΚΟΥΡΙΔΟΥ
Η ζωή είναι μια σμίλη,
που λαξεύει, τροποποιεί, διαμορφώνει,
στις προθήκες του Εγώ
το άγαλμα της ύπαρξης,
ως κατοικητήρια έκφραση του Είναι,
στις γλυπτοθήκες του αύριο…
Ζωή είναι… το επίτευγμα για ζωή
Η ζωή, είναι μια αστραπόχρονη καταιγίδα…
στις διαβατάρικες στράτες, του ορατού κόσμου,
μια ουρανογέννητη φωταχτίδα…
Είναι η άναρχη και ακατάλυτη φόρα του σύμπαντος, που περιδινίζει την ουσία, μεταπλάθει και μεταμορφώνει, της ιερότητας την πεμπτουσία.
Ζωή είναι… να λευτερώσεις την αγάπη!!
να κάνεις τον πόνο χαρά, να στερέψει το δάκρυ, να ανασάνει ο κόσμος, απ’ τη μεγαλειώδη προσφορά.
Ζωή θα πει, να είσαι εργάτης φωτός, να παλεύεις να νιώσει ο καθείς αδελφός.
Ζωή είναι το επίτευγμα για ζωή…
ακολούθησε τη μεγάλη πνοή,
γκρέμιζε τα πάθη, κάνε τη θυσία αρετή…
Το σκότος να παραμερίσει
και η ψυχή να λαγαρίσει.
Ανάβλεψε την κάθε ημέρα
για να ’ναι η ζωή πιο πλατυτέρα.
Μεγάλυνε τη δυστυχία, είναι αυτή
που σου γκρέμισε της ψυχής τα τοιχεία.
Αγάπησε τον κάθε διαβάτη
είναι κι αυτός της ψυχής σου κομμάτι.
Μη ταυτίζεσαι με την εικόνα…
μια ψευδαίσθηση είναι, στου εγώ τον αγώνα.
Κομπάρσοι και πρωταγωνιστές, ρόλοι εφήμεροι
στην γης, τις θεατρικές σκηνές.
Το ποτάμι της ζωής κυλάει μπροστά…
μην κοιτάζεις πίσω, εκεί, είναι του φόβου
και της άγνοιας η φθορά…
μη γαντζώνεσαι από τις όχθες,
ταξίδεψε στη ροή του θαρρετά
δώσε στην τόλμη φτερά.
Δες τη ζωή, σαν μια προσφορά
να είσαι ευγνώμων κάθε φορά,
σ’ αυτόν που πεινά και ζητάει,
γιατί, την ψυχή σου ξεδιψάει…
σου δείχνει το ύψος της κορυφής
της υψιπέτιδας σιωπής,
πάνω απ’ τη θέα της μικρής κεφαλής.
Κράτησε την αγάπη στην καρδιά
γιατί είν’ αυτή που διευρύνει
τη συνειδησιακή σου ματιά…
να μπορεί, το ουσιώδες να θωρεί
κι ο κήπος σου αενάως να ανθοβολεί.
Κι όταν στον δρόμο σου το «κακό» συναντήσεις
με αφειδώλευτη αγάπη, εσύ να απαντήσεις,
διότι μονάχα έτσι, τη σκοτία θα νικήσεις.
Να μην παρασιτείς, μήτε να ’σαι ξενιστής
να είσαι ελεύθερος του χρόνου σου ταξιδευτής.
Να αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι η ευτυχία
δεν είναι κάτι που βρίσκεται σ’ αυτή
την εξωτερική αναζήτηση, αλλά μέσα
από την εσωτερική θεώρηση.
Μην περιστρέφεσαι γύρω από το όνομά σου
εστίασε στο βάθος, κι όχι στη σκιά σου.
Μυθολογικές αναφορές, που χάνονται στον χρόνο
είναι οι καταγωγές.
Ένας μύθος ανεξιχνίαστος είν’ η ζωή
που ζητά να αποκωδικοποιηθεί
σε μια συνομιλία μυστική, να γενεί
το φαινομενικό μεγαλείο, όραμα Θείο.
Καλή ζωή θα πει, να μην είσαι εσύ
ποτέ η αιτία, σ’ αυτή τη γήινη μαθητεία
κάποιος συνάνθρωπός σου να δακρύσει,
μήτε η καρδιά του να ραγίσει…
Κι αν ποτέ βρεθείς στο δίλημμα
να αδικήσεις ή να αδικηθείς
αν και θα πρέπει να είσαι πάνω απ’ αυτά
εσύ προτίμησε να αδικηθείς,
γιατί έτσι, γίνεσαι πρόδρομος της αρετής.
Άλλωστε απ’ τη συνείδηση την ατομική
δικάζεται ο καθείς.
Αν μπορέσεις στο διάβα σου
το άδικο να εμποδίσεις τότε
ματαίως δεν θα οδοιπορήσεις.
Τα σημαντικά πράγματα στη ζωή
δεν μπορείς να τα δεις με τη ματιά
παρά μόνο με την καρδιά.
Η ζωή είναι μεγαλειώδης, απλή, εύκολη
και καθένας από μας μπορεί να είναι
ένα δημιουργικό, ευτυχισμένο και
χρήσιμο πλάσμα, φτάνει να το αποφασίσει,
να κουβαλάει την αρετή στην καρδιά του,
για να είναι έτσι, ανάλαφρη και η περπατησιά του.
Ζω, σημαίνει αισθάνομαι, δημιουργώ
και προσφέρω.
Η ζωή είναι τέχνη ιερή, η πιο ολοκληρωμένη
και μάλιστα βιωματική.
Μας εξυψώνει από την προσωρινή αλήθεια
του περιορισμένου νου από τον χρόνο και τον χώρο,
στην απόλυτη αλήθεια που θέλουμε να δούμε
και είναι πέρα και πάνω από τον χρόνο
και το χώρο, το καλό και το κακό…
Στη Μια οικουμενική συνειδότητα
που αποκαλούμε Θεό…