Τοπικά

Ζητούν ακύρωση της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου για τους κοινόχρηστους χώρους

ΠΑΤΣΙΑΝΤΑΣ1
Ένσταση ακύρωσηςτης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου και της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής για την κανονιστική χρήσης των κοινόχρηστων χώρων, κατέθεσε η παράταξη “Δρόμοι Συνεργασίας” του Μ. Πατσιαντά στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας. Η κανονιστική κατατέθηκε προς ψήφιση στο Δημοτικό Συμβούλιο την ημέρα που “στήθηκε” η αθλιότητα με τους “φαντάρους” που αναζητούσαν …σεξ, με αποτέλεσμα να αποχωρήσουν από τη συνεδρίαση οι μειοψηφίες, με εξαίρεση τους Μιχάλη Μιτζικό και Κατερίνα Τσοπουρίδου.
Σύμφωνα με την ένσταση:
-Δεν υπήρξε πρόσκληση και συνεπώς δεν παραβρέθηκαν κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου οι πρόεδροι των Τοπικών Συμβουλίων όπως ορίζει ο Νόμος.
– Η κανονιστική απόφαση παραχώρησης χρήσης κοινοχρήστων χώρων αφορά στη ζωή του συνόλου πολιτών και δημοτών όλων των Δημοτικών Ενοτήτων του Δήμου, ρυθμίζει δε την λειτουργία της πόλης για τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με τα οριζόμενα στον ν. 3852/2010, επειδή πρόκειται για θέμα μείζονος σημασίας και ενδιαφέροντος έπρεπε να λειτουργήσει η θεσμοθετημένη Επιτροπή Διαβούλευσης του Δήμου Βόλου με συμμετοχή μεταξύ άλλων φορέων όπως του ΤΕΕ Μαγνησίας, Κινήσεις Πολιτών, Περιβαλλοντικών Οργανώσεων, συλλόγων ΑΜΕΑ, Τροχαίας Βόλου, Ιατρικού Συλλόγου Βόλου, Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, Συλλόγων Ιδιοκτητών Ταξί, ΕΚΑΒ, Αστικού ΚΤΕΛ που θα παρείχαν πολύτιμες γνωμοδοτικού, τεχνικού, νομικού και λειτουργικού περιεχομένου παρατηρήσεις και στο πνεύμα εφαρμογής του ισχύοντος νόμου. Το δεδομένο ότι η Δημοτική Αρχή, κινούμενη έξω και από το πνεύμα του Ν.3852/2010, δεν παρουσίασε στο Δημοτικό Συμβούλιο οποιοδήποτε στοιχείο που να τεκμηριώνει τον απαιτούμενο, στα πλαίσια της διαβούλευσης, διάλογο, με συνέπεια την αδυναμία ουσιαστικής συζήτησης στο Δημοτικό Συμβούλιο, καθιστά τη προσβαλλόμενη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου άκυρη.
– Κατά την τελική διαμόρφωση και δημοσίευση της απόφασης δεν συμπεριελήφθησαν πολλές από τις παρατηρήσεις της προϊσταμένης της Διεύθυνσης Υπηρεσίας Δόμησης κ. Μπακογιάννη που στηρίζονται σε νόμιμες αναφορές όπως:
α)Στους παράλληλους πεζοδρόμους της Ερμού, είχε γραφεί από παραδρομή ότι επιτρέπεται η τοποθέτηση τραπεζοκαθισμάτων σε μια ή δυο σειρές έμπροσθεν του καταστήματος ή με τοποθέτηση στο μέσον του πεζοδρόμου αλλά μόνον μπροστά στα καταστήματα, ύστερα από οριοθέτηση της Δ/νσης Βιώσιμης Κινητικότητας>>. Η συγκεκριμένη διόρθωση έρχεται να δημιουργήσει συνθήκες ισότιμης αντιμετώπισης ανάμεσα σε όμορους και διασταυρούμενους με τους παραλλήλους προς την Ερμού πεζοδρόμους, ιδίου πλάτους. Είναι αδιανόητο να ισχύουν διαφορετικές συνθήκες παραχώρησης χρήσης κοινοχρήστων χώρων στη συγκεκριμένη περιοχή και ταυτόχρονα να δημιουργούν ανισότητες και αθέμιτους ανταγωνισμούς στους νόμιμους χρήστες με την ιδιότητα του καταστηματάρχη αλλά και στους επισκέπτες πεζούς με την αύξηση δυσκολίας της κίνησής τους.
β) Δεν συμπεριελήφθησαν στους δρόμους απαγόρευσης ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων οι οδοί Δημητριάδος και Ιάσονος ως κεντρικές αρτηρίες ταχείας κυκλοφορίας.
Δεν συμπεριελήφθη η παρατήρηση περί ελαχίστου πλάτους 3,50 μέτρων
Για τους λόγους αυτούς η προσβαλλόμενη απόφαση και ως προς τα προαναφερθέντα σημεία καθίσταται άκυρη.

Επίσης δεν υπάρχει αναφορά στην απόφαση του Ε’ τμήματος του ΣτΕ περί κατασκευών στους κοινοχρήστους χώρους και περί ανεμπόδιστης ελεύθερης και ομαλής διέλευσης πεζών. Η ψηφισθείσα και προσβαλλόμενη κανονιστική καθίσταται σαφώς αντίθετη στη κείμενη νομολογία σε πλήθος σημείων της, ως προς την απόφαση αυτή, και συνεπώς πάσχει από νομιμότητα με συνέπεια να καθίσταται άκυρη.

Προβλέπει επίσης απαγόρευση τοποθέτησης κινητών πραγμάτων στους κοινόχρηστους χώρους (παραλίες). Στην ίδια υποπαράγραφο του ιδίου άρθρου και στην επόμενη πρόταση προβλέπει συμπερίληψη και προσμέτρηση των κινητών πραγμάτων στο εμβαδόν του καταλαμβανόμενου χώρου. Το ίδιο επαναλαμβάνεται και στην υποπαράγραφο 12 του ιδίου άρθρου που αφορά στους καταλαμβανόμενους χώρους των καταστημάτων. Επειδή υπάρχει προφανής αντιφατικότητα πράγμα που καθιστά ανεφάρμοστη την απόφαση ως προς αυτό το σημείο, η προσβαλλόμενη απόφαση καθίσταται άκυρη.

Επιτρέπει την ύπαρξη σταθερών διαχωριστικών κατασκευών μεταξύ των καταστημάτων με συγκεκριμένα τεχνικά χαρακτηριστικά. Στο ίδιο άρθρο όμως απαγορεύει κάθε μόνιμη, πακτωμένη ή με άλλο σταθερό τρόπο συνδεδεμένη με το έδαφος κατασκευή. Με δεδομένη την αντίφαση αυτή είναι προφανές ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν μπορεί να εφαρμοστεί και για το λόγο αυτό είναι άκυρη.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το