Της Κατερίνας Τασσοπούλου
Εάν την ίδια ημέρα δεν είχε φύγει από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης, τα αφιερώματα σε έναν νέο άντρα που σκοτώθηκε σε τροχαίο με γκάζια στον «θεό», θα ήταν δεκαπλάσιας έντασης. Σκοτώθηκε ένας «εκπρόσωπος» του «νέου ελληνικού τραγουδιού», που οι στίχοι του κράζονται… στην κυριολεξία, από χιλιάδες δεκαπεντάχρονα, τα οποία εάν ακολουθήσουν το μοντέλο ζωής που τους πρότεινε ο εκλιπών και οι «καλλιτέχνες» του είδους στην Ελλάδα, τα μισά θα καταλήξουν στον Κορυδαλλό. Βρισιές, κακοποιήσεις, σεξισμός, αποθέωση σε μια ζωή με βιασμούς, με όπλα, ναρκωτικά, παραβατικότητα και πλούτο, που πηγάζει από πρέζες και συμβόλαια θανάτου. Η νέα αυτή ποίηση στην Ελλάδα δεν παραβιάζει τα χρηστά μας ήθη, γιατί απλά παρουσιάζει και αποθεώνει το πιο σάπιο κομμάτι της κοινωνίας. Είναι καθρέφτης της. Ένας καθρέφτης που για ακατανόητους λόγους ο αν. υπουργός Εσωτερικών Στέλιος Πέτσας πιστεύει πως μας «χωράει» όλους στο κάδρο του. Κάτι βεβαίως μπορεί ο άνθρωπος να ξέρει παραπάνω, γι’ αυτό και παρενέβη να μας πει με δήλωσή του, πως τα τραγούδια του ράπερ που έχασε τη ζωή του, θα μείνουν για πάντα στα χείλη των εκατομμυρίων -όπως εκτίμησε- θαυμαστών του. «Σκοτεινό σαν το σκοτάδι» τούτο το ξημέρωμα για εκατομμύρια fans του Mad Clip. Έφυγε βιαστικά. Θα ζει όμως για πάντα στα χείλη όσων θα τραγουδούν τα τραγούδια του», δήλωσε συγκλονισμένος ένας πολιτικός, που υποστηρίζει ένα σοβαρό προφίλ στο κυβερνητικό σχήμα. Η χώρα βιώνει την κατάρρευση, όχι µόνο την οικονομική αλλά και την κοινωνική και την ψυχολογική. Η συσσωρευμένη ένταση, η οργή, η αγανάκτηση αναζητούν βαλβίδες εκτόνωσης, αλλά ευτυχώς βρέθηκε ο Στέλιος Πέτσας, να μας δείξει τον δρόμο για την υλοποίηση των ονείρων, που μπορούμε και δικαιούμαστε να κάνουμε… Θα σιγοτραγουδάμε λοιπόν πάντα τα τραγούδια, που υμνεί ο αναπληρωτής υπουργός Εσωτερικών… «Θέλω κότερα, ελικόπτερα, θέλω οικόπεδα.
Γούστα ακριβά, έχω γούστα ακριβά.
Σέρβιρα, σπρώχνω έμπειρα, κινούμαι έξυπνα.
Έξοδα, καθαρίζω έξοδα.
Mix-άρω τη κόκα με τη σόδα βγάζω έσοδα.
Με γουστάρουν τα μ* φορτώνω τα ξέκωλα, ξέκωλα.
AK σκάμε σα το Hezbollah.
Δε μασάμε μες το VIP με τα περίστροφα.
Μεσ’ σε λίγα χρόνια έχω κάνει τα απίστευτα». Ο μερακλωμένος υπουργός ξέχασε βέβαια, ότι υπάρχει κάτι χειρότερο από την αποτυχία και την ήττα. Υπάρχει η γελοιοποίηση και ο κ. Πέτσας βρέθηκε εγκλωβισμένος στο «σκοτεινό σκοτάδι» της αυτογελοιοποίησής του.