Την ασφάλεια της παρουσίας μιας γιατρού και τριών νοσηλευτών, οι οποίοι ανά πάσα στιγμή μπορούν να παρέμβουν, νιώθουν οι μαθητές στο 1ο ΕΠΑΛ Νέας Ιωνίας, ένα από τα μεγαλύτερα σχολεία του Βόλου, όπου οι εκπαιδευτικοί μαζί με τους φοιτούντες αριθμούν περίπου τα 600 άτομα.
Στο 1ο ΕΠΑΛ Νέας Ιωνίας διδάσκουν μία γιατρός, δύο νοσηλεύτριες και ένας νοσηλευτής, που παράλληλα παρεμβαίνουν και στα ουκ ολίγα απρόοπτα με ατυχήματα και άλλα περιστατικά που προκύπτουν.
Η συμβολή των υγειονομικών που έχουν προηγούμενη εργασιακή εμπειρία και από δημόσια νοσοκομεία, φάνηκε στην περίοδο της πανδημίας, όπου ανταποκρίνονταν συνεχώς στις έκτακτες ανάγκες της εκπαιδευτικής κοινότητας.
Παρέμβαση στα καθημερινά μικροατυχήματα του σχολείου
Η νοσηλεύτρια κ. Συνοδή Μιχάλη διδάσκει εδώ και έξι χρόνια στο 1ο ΕΠΑΛ Νέας Ιωνίας και παράλληλα είναι υπεύθυνη Covid, μια θέση που δημιουργήθηκε στα σχολεία για την καταγραφή, διαχείριση και αντιμετώπιση των περιστατικών κορωνοϊού στα σχολεία, η οποία παραμένει σε ισχύ παρότι υπάρχει μια μεγάλη ύφεση των κρουσμάτων.
«Η καταγραφή των κρουσμάτων συνεχίζεται να γίνεται σε μια πλατφόρμα. Βέβαια τα κρούσματα είναι πλέον πολύ λιγότερα, σε σχέση με πέρυσι. Περισσότερα ήταν φέτος τα περιστατικά γρίπης παρά του κορωνοϊού. Ειδικότερα, ενώ πέρυσι είχαμε καθημερινά δέκα κρούσματα κορωνοϊού, φέτος είχαν περιοριστεί στο ένα καθημερινά. Επίσης και τα μέτρα είναι πιο χαλαρά πλέον» τόνισε η νοσηλεύτρια.
Η ίδια σχολιάζοντας τα δύο προηγούμενα χρόνια, είπε πως «ήταν δύο δύσκολα χρόνια, καθώς φορτωθήκαμε και ένα επιπλέον καθήκον για τον κορωνοϊό που ήταν άγνωστο για πολλούς. Έπρεπε να ακολουθούμε τις οδηγίες, ενώ είχαμε να αντιμετωπίσουμε και έναν μεγάλο αριθμό μαθητών, με αποτέλεσμα η διαχείριση να μη γίνεται πάντα με ευκολία. Επίσης και οι οδηγίες του υπουργείου Υγείας άλλαζαν συνεχώς. Παράλληλα έπρεπε να διαχειριστούμε και τους καθηγητές, όπου υπήρχαν διαφορετικά υγειονομικά πρωτόκολλα για τους εμβολιασμένους και τους μη εμβολιασμένους».
Για την παρουσία των νοσηλευτών στο σχολείο τόνισε πως «εμείς είμαστε ένα σχολείο με 500 και πλέον μαθητές. Και απορώ πώς τα καταφέρνουν στα άλλα σχολεία που δεν υφίστανται αυτές οι ειδικότητες που υπάρχουν εδώ. Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα περιστατικά του κορωνοϊού, αλλά και τα άλλα, όπως τα ατυχήματα που προκύπτουν και τα οποία καθημερινά είναι ένα με δύο. Έχουμε τα στραβοπατήματα, ένα πέσιμο από σκάλα, μια πτώση από το δίκυκλο, ένα τζάμι που μπορεί να σπάσει. Επίσης έχουμε και τα εργαστήρια, όπου μπορούν να συμβούν κάποια μικροατυχήματα. Εμείς οι νοσηλευτές έχουμε την ευχέρεια να διαχειριστούμε τα περιστατικά και να διακρίνουμε πότε πρέπει να καλέσουμε το ασθενοφόρο ή όχι».
Νιώθουν σιγουριά και οι καθηγητές
Η γιατρός κ. Σωτηρία Τσάπρα διδάσκει εδώ και αρκετά χρόνια στη δημόσια εκπαίδευση, ενώ είχε εργαστεί και στο Νοσοκομείο Βόλου. «Με την παρουσία μας και οι συνάδελφοι νιώθουν μια σιγουριά ότι υπάρχουν υγειονομικοί για να τους προσφέρουν βοήθεια, ενώ και οι μαθητές έρχονται και μας ρωτούν ζητώντας διάφορες προσωπικές πληροφορίες. Επίσης παρεμβαίνουμε και στα ατυχήματα, όπου ενδέχεται, να χρειαστεί να ενεργήσουν και δύο άτομα. Βέβαια ο υγειονομικός βρίσκεται και μέσα στην τάξη διδάσκοντας στους τομείς και ειδικότητες».
Η ίδια διδάσκει στους βοηθούς φαρμακείου το μάθημα της υγιεινής.
Υπάρχει το απαραίτητο υγειονομικό υλικό
Η τομεάρχης στον τομέα υγείας και πρόνοιας, νοσηλεύτρια κ. Ζωή Αγγελουσοπούλου διδάσκει στην εκπαίδευση εδώ και 20 χρόνια έχοντας προσφέρει τις υπηρεσίες της και στο «Αχιλλοπούλειο». Μάλιστα στην περίοδο της πανδημίας ήταν υπεύθυνη στο σχολείο για την προμήθεια όλων των απαραίτητων υλικών που χρειάζονταν το σχολείο, όπως γάντια, μάσκες, αντισηπτικά, αυτοδιαγωστικά τεστ.
«Φαρμακεία υπάρχουν τόσο στο σχολείο, όσο και στα εργαστήρια του ΕΠΑΛ με το απαραίτητο υλικό, ενώ διαθέτουμε και απόθεμα στο εργαστηριακό κέντρο. Φροντίζουμε πάντα να μη λείπει τίποτα» ανέφερε η ίδια και πρόσθεσε πως «παρεμβαίνουμε εμείς οι υγειονομικοί, όχι μόνο για τα μικροατυχήματα, αλλά και άλλα περιστατικά, όπως μια ζαλάδα, ένας πυρετός στον μαθητή ή μια αδιαθεσία. Μπορεί να μας ειδοποιήσουν να πάμε σε μια αίθουσα, γιατί ένας μαθητής ζαλίζεται και δεν μπορεί να κατέβει στο γραφείο. Θα τον θερμομετρήσουμε, θα πάρουμε την πίεσή του, ενώ αν χρειαστεί, θα ειδοποιήσουμε και τους γονείς. Όλα αυτά τα περιστατικά μπορεί κάποιες μέρες να φτάσουν και τα πέντε με έξι».
Μάλιστα σημείωσε πως «και οι γονείς νιώθουν μια ασφάλεια, μια άνεση, όταν ξέρουν ότι στο σχολείο των παιδιών τους δραστηριοποιούνται υγειονομικοί με εμπειρία».
Η ίδια διδάσκει στους βοηθούς φαρμακείων φαρμακευτική τεχνολογία και πρώτες βοήθειες.
Οι μαθητές ενδιαφέρονται για τα θέματα υγείας
Ο νοσηλευτής Ιωάννης Καραδόντας εργάζεται στη δημόσια εκπαίδευση για δεύτερη χρόνια, ενώ για 16 χρόνια εργαζόταν στο Αναισθησιολογικό τμήμα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας.
«Προσπαθούμε να βοηθήσουμε όσο το δυνατό περισσότερους τους μαθητές, τους οποίους στηρίξαμε και στην περίοδο της πανδημίας, συν τοις άλλοις και με επιμορφωτικές διαδικτυακές εκδηλώσεις. Εμείς προσπαθούμε να ανιχνεύουμε τα προβλήματα των μαθητών, όχι μόνο στα τραύματα, αλλά και οτιδήποτε άλλο τους συμβεί. Οι μαθητές ενδιαφέρονται πολύ για τα θέματα υγείας. Και είμαστε ανοικτοί για να τους ακούσουμε και να δώσουμε λύσεις στα ζητήματα που τους απασχολούν».
Μάλιστα είπε πως η εργασιακή του εμπειρία από το νοσοκομείο τον βοήθησε για την προσαρμογή στο σχολείο.