Άρθρα

Υγεία και καύση

Του Γιάννη Χατζηγιάννη

Το προγραμματισμένο συλλαλητήριο κατά της καύσης σκουπιδιών για την 14 Μάρτη τρέχει ήδη για τον Μάιο. Η προγραμματισμένη συνέλευση του Συντονισμού (13/3) για να εκτιμηθεί η τρέχουσα κατάσταση οδήγησε στην αναβολή του συλλαλητηρίου, όχι εξαιτίας ορισμένων δημοσιογράφων που μας εγκαλούν ότι ζούμε σε άλλο κόσμο αλλά γιατί οι στόχοι που είχαν τεθεί δεν θα μπορούσαν να υλοποιηθούν στο συγκεκριμένο χρόνο, δηλ. σε μια μεγάλη διαδήλωση ενάντια σε όλους όσους προωθούν ανερυθρίαστα τη καύση σκουπιδιών.
Σημαντικό μέρος πολιτών δεν θα μπορούσαν να συμμετάσχουν εξαιτίας των έκτακτων μέτρων της πανδημίας του κορονοϊού.
Το γεγονός ότι υλοποιήσαμε όλο το σκέλος της καμπάνιας μας μέχρι τη τελευταία στιγμή (σ.σ. 12/3) και η απόφαση που λάβαμε αφαιρεί από τους κακοπροαίρετους τον καταλογισμό ευθυνών για τη δημόσια υγεία όταν θα έπρεπε να στρέφονται εναντίον άλλων: των κυβερνήσεων που υποβάθμισαν δραματικά το δημόσιο σύστημα υγείας ή εναντίον όσων συνδέουν σκοταδιστικά τη θρησκεία με την επιστήμη.

Η μεγάλη καμπάνια που κάναμε δεν έχει πάει χαμένη. Η ανταπόκριση στην πρωτοβουλία μας ήταν πολύ μεγάλη μέσα στην πόλη αλλά και από αγωνιστικές κινήσεις της Θεσσαλίας και της υπόλοιπης Ελλάδας. Η πανδημία έσωσε, προσωρινά, τους υπεύθυνους της αρνητικής πρωτιάς στα κρούσματα καρκίνου, αναπνευστικών και καρδιολογικών προβλημάτων από μια μεγάλη κινητοποίηση που ενώνει πολίτες και συλλογικότητες εντός κι εκτός πόλης πάνω στα κρίσιμα πολιτικά και ταξικά προβλήματα της καύσης. Οι λογαριασμοί μένουν ανοικτοί για το άμεσο μέλλον.

Είναι γνωστό ότι το συλλαλητήριο θα ξεκινούσε από το Νοσοκομείο του Βόλου, όχι τυχαία. Πρόσφατα δημοσιεύθηκε στο Τhe Lancet (Global Health) στις 25/2/20 ανάλυση στοιχείων (https://www.thelancet.com/, “Potential association between COVID – 19 mortality and health – care resource availability”, Yunpeng Ji et al) από δεκάδες χιλιάδες περιστατικά της επιδημίας COVID – 19 στην Κίνα και εξέταση των δεικτών θνητότητας ανά περιοχή. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν πως σε περιοχές με ικανοποιητική δυνατότητα πρόσβασης του πληθυσμού σε επαρκείς υπηρεσίες περίθαλψης η θνητότητα (θάνατοι επί % των νοσησάντων) ήταν 0 – 0,3 % ενώ σε περιοχές που για διάφορους λόγους δεν υπήρχε τέτοια ικανοποιητική δυνατότητα, η θνητότητα ήταν υπερδεκαπλάσια (3 – 5 %).

Εξηγούσαμε ότι οι παραγωγικές επιλογές δεν είναι χωρίς συνέπειες στους πληθυσμούς και πολύ περισσότερο σε ένα διαλυμένο από τα μνημόνια δημόσιο σύστημα υγείας:

Ο αγώνας ενάντια στην καύση είναι αγώνας για τη ζωή μιας ολόκληρης πόλης κόντρα σε ένα οικονομικό σύστημα που μετατρέπει την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη και το περιβάλλον σε πεδίο εκμετάλλευσης και τελικά καταστροφής στο βωμό της αύξησης της κερδοφορίας. Η ΑΓΕΤ δεν καίει απλά σκουπίδια. Ρίχνει στην πυρά αργά και σταθερά τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων, μετατρέποντας τους σε ένα ιδιότυπο καύσιμο στην ατμομηχανή του καπιταλισμού σε συνθήκες ύφεσης και χρεοκοπίας. Το δημόσιο σύστημα υγείας, ξεχαρβαλωμένο από τα μνημόνια και τις επιταγές της δημοσιονομικής πειθαρχίας της ΕΕ, αδυνατεί να εξυπηρετήσει τα θύματα του συστήματος. Κι εδώ οι ιδιώτες θα δώσουν λύση με επενδύσεις στα δημόσια νοσοκομεία και κέντρα υγείας για να ξεζουμίσουν τους αναιμικούς δημόσιους πόρους. Στο τέλος, όποιος νοσήσει αν δεν έχει φράγκα και άκρες, ειδικά σε καταστάσεις όπως ο καρκίνος, πεθαίνει! Λεφτά υπάρχουν για αεροπλάνα, φρεγάτες, υπερπόντια νατοϊκά ταξίδια αλλά για την υγεία, τίποτα απολύτως. Το ζήτημα είναι ταξικό κι έτσι θα λυθεί. Η καύση σκουπιδιών δεν αφορά μια διαταξική συνεννόηση μεταξύ ελεύθερων ανθρώπων για να τα βρούμε μεταξύ μας, με το κράτος, την κυβέρνηση, τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους και όλους τους κολαούζους τους. Όλοι αυτοί αποδείχτηκαν απέναντί μας σε όλα τα ζητήματα, εργασίας και ζωής.”

Η πιο νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση, με ακροδεξιούς υπουργούς, είναι υποχρεωμένη, αν δεν θέλει να ζήσει το δικό της Μάτι, να κάνει ό,τι δεν επιθυμούσε: Να στηρίξει το δημόσιο σύστημα υγείας που θέλει να ιδιωτικοποιήσει, να αναστείλει το κυνήγι των υπερχρεωμένων νοικοκυριών ενώ προετοιμάζει εξώσεις, κατασχέσεις, πλειστηριασμούς, να επιδοτήσει τους εργαζόμενους ενώ θέλει να περικόψει τα κουτσουρεμένα επιδόματα, να παρατείνει την ασφαλιστική κάλυψη όλων ενώ επιθυμεί να πετάξει κι άλλους έξω από τη δημόσια περίθαλψη για την ενίσχυση των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, να καταρτίσει έναν ελλειμματικό αντί πλεονασματικό προϋπολογισμό ενάντια στο δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας, να υπολογίσει πλέον την ύφεση αντί την ανάπτυξη που δεν θα έρθει.

Οι μεγάλες μάχες είναι ξανά μπροστά μας.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το