Τα παιδιά που βρέθηκαν το περασμένο Σάββατο στην Άλλη Μεριά, όπου έγινε η παρουσίαση του βιβλίου «Παραμύθια με την Ξένια», είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν τη γνωστή θεατρική συγγραφέα και ηθοποιό Ξένια Καλογεροπούλου να αφηγείται ιστορίες για κόσμους φανταστικούς απ’ όλο τον κόσμο.
Με αφορμή την επίσκεψή της στην πόλη μας, η οποία έγινε παραμονές του εορτασμού της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου που ήταν χθες, η κ. Καλογεροπούλου επανέλαβε την ανάγκη να τονωθεί η αγάπη του κόσμου για το διάβασμα.
«Τα παιδιά διαβάζουν σήμερα. Αντίθετα, οι έφηβοι και οι μεγάλοι έπαψαν να το κάνουν κι αυτό με στεναχωρεί πάρα πολύ. Όσο πάει, διαβάζουν και λιγότερο», εξομολογήθηκε η 82χρονη συγγραφέας και πρόσθεσε: «Είναι κρίμα, πραγματικά. Χάνουν μεγάλη χαρά όσοι δεν πιάνουν στα χέρια τους ένα βιβλίο. Βλέπω τα εγγόνια μου. Δεν διαβάζουν. Τους ενδιαφέρουν χίλια πράγματα, αλλά τα βιβλία όχι».
Όπως είναι φυσικό, το παρόν έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις αναμνήσεις που έχει η ίδια από την εποχή που ήταν παιδί και χανόταν από τότε στη μαγεία των βιβλίων. «Προσωπικά είχα μία τύχη, γιατί έτυχε να μάθω γαλλικά πολύ μικρή και νονός μου ήταν ο κ. Έρμαν Κάουφμαν, ο οποίος είχε γαλλικό βιβλιοπωλείο στην Αθήνα. Έτσι διέθετα πάντοτε πολλά βιβλία στη βιβλιοθήκη μου από πολύ μικρή. Βέβαια έργα Ελλήνων συγγραφέων για παιδιά δεν υπήρχαν πολλά εκείνη την εποχή. Η γενιά μου εκτός της Δέλτα, δεν διάβασε ελληνικά παραμύθια. Αντίθετα, ξένα βιβλία διάβασα πολλά και ιδιαίτερα για ενήλικους. Αυτό που κάνει εντύπωση και σε μένα είναι π.χ. πως όταν ήμουν εννιά ετών το αγαπημένο μου βιβλίο ήταν το «Μαντάμ Μποβαρύ». Βέβαια τότε εγώ καταλάβαινα αλλιώς το μυθιστόρημα του Φλομπέρ. Όχι το κοινωνικό θέμα που πραγματευόταν, αλλά την τραγική ιστορία μίας γυναίκας, η οποία ήταν συνάμα τόσο συναρπαστική και συγκινητική», θυμήθηκε χαρακτηριστικά για τον εαυτό της γυρίζοντας πίσω τον χρόνο.
Όσο για το πώς μπορεί να τονωθεί το ενδιαφέρον και να ενισχυθεί η φιλαναγνωσία; Η κ. Καλογεροπούλου είπε: «Στους εφήβους δεν το πετυχαίνεις εύκολα αυτό. Έχουν τα tablets, που εγώ χρησιμοποιώ για να διαβάζω βιβλία, αλλά εκείνοι όλο κάτι selfies βγάζουν και κάτι τέτοια. Στεναχωριέμαι μ’ αυτά. Δεν ξέρω πώς μπορούμε να τους ξεσηκώσουμε. Καταλήγω έτσι στο συμπέρασμα πως η βελτίωση της τεχνολογίας μας έκανε κακό, αν και δεν θα έπρεπε κανονικά. Η τεχνολογία υποτίθεται πως βοηθάει να έχεις στα χέρια σου ένα σωρό βιβλίο, αλλά η χρήση της δεν είναι αυτή που θα έπρεπε. Έπειτα παίζει ρόλο εάν το παιδί βλέπει τον γονιό να αγαπά το διάβασμα. Θα παρακινηθεί εάν βλέπει τους δικούς του με ένα βιβλίο στο χέρι. Μην το ξεχνάμε αυτό».
Με τους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής να έχουν αλλάξει δραματικά, η κ. Ξένια Καλογεροπούλου έφερε στη θύμησή της το βιβλίο που κυκλοφόρησε πέρσι με τίτλο «Άγρυπνος νους» και περιείχε κείμενα του δεύτερου συζύγου της, Κωστή Σκαλιόρα, με τον οποίον πέρασαν μαζί 37 χρόνια μέχρι που εκείνος έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2013: «Υπάρχει ένα σημείο που γράφει για τις βιβλιοθήκες και τη σημασία που έχουν. Μπαίνω στα σπίτια των φίλων μου και βλέπω μεγάλες βιβλιοθήκες, όπως και η δική μου. Δεν αλλάζω με τίποτα το να αντικρίζω τοίχους γεμάτους βιβλία. Σε λίγα χρόνια αυτό δεν θα το βλέπουμε πια, θα πάψει να υπάρχει».