Ξεχασμένοι δηλώνουν οι κάτοικοι των Γλαφυρών, με την καθημερινότητα στο μικρό χωριό του Βορείου Πηλίου να κρύβει πολλές δυσκολίες. Οι Γλαφυρές, όπως και τα περισσότερα χωριά της ελληνικής υπαίθρου, μέρα με τη μέρα «αργοσβήνουν». Τα προβλήματα που υπάρχουν δεν βρίσκουν εύκολα λύση και όσοι συνεχίζουν να μένουν εκεί κάνουν λόγο για το δράμα της εγκατάλειψης που βιώνουν.
Η συρρίκνωση του πληθυσμού είναι το σημαντικότερο, ίσως, πρόβλημα που παρατηρείται σήμερα στις Γλαφυρές. Μάλιστα, αυτό είναι ορατό με την πρώτη ματιά για τους επισκέπτες. Η κίνηση στους δρόμους τους χωριού είναι μηδαμινή, ενώ τα ερειπωμένα σπίτια, που έχουν αυξηθεί κατακόρυφα, συμπληρώνουν το σκηνικό της εγκατάλειψης.
Δουλειές δεν υπάρχουν, πέρα από την ενασχόληση με αγροτικές και κτηνοτροφικές εργασίες, οι οποίες όμως αποφέρουν ελάχιστο εισόδημα πλέον. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι από τους νέους να έχουν φύγει από τις Γλαφυρές αναζητώντας μία καλύτερη τύχη.
Είναι χαρακτηριστικό πως την τελευταία πενταετία έπαυσαν να λειτουργούν τόσο το νηπιαγωγείο, όσο και το δημοτικό σχολείο στις Γλαφυρές, εξαιτίας της δραματικής μείωσης του μαθητικού δυναμικού. Τα εναπομείναντα παιδιά στο χωριό, το οποίο διοικητικά υπάγεται πλέον στο Δήμο Βόλου, καθημερινά διανύουν πολλά χιλιόμετρα με το λεωφορείο της γραμμής, για να πάνε σχολείο στη Νέα Ιωνία. Παλαιότερα στο δημοτικό σχολείο Γλαφυρών ήταν εγγεγραμμένοι πάνω από 70 μαθητές, όμως με την πάροδο των ετών ο αριθμός τους λιγόστευε, ώσπου το 2010 ανεστάλη η λειτουργία του.
Εξίσου προβληματική ήταν τα προηγούμενα χρόνια και η ιατρική περίθαλψη. Στις Γλαφυρές δεν υπήρχε καν αγροτικός γιατρός και οι κάτοικοι για να μπορούν να εξεταστούν, αλλά και να συνταγογραφήσουν τα φάρμακα που χρειάζονταν, ήταν υποχρεωμένοι να μεταβαίνουν στο υποκατάστημα του ΙΚΑ στη Νέα Ιωνία. Ωστόσο, αρχής γενομένης από τις 17 Απριλίου ένας παθολόγος θα μεταβαίνει μία φορά το μήνα στο χωριό, ώστε να εξυπηρετεί τις ανάγκες.
Πριν από λίγες ημέρες μπήκε λουκέτο στο μοναδικό καφενείο που λειτουργούσε στις Γλαφυρές και στεγαζόταν σε οίκημα της πρώην Κοινότητας. Ο ιδιοκτήτης που το μίσθωνε δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει πια στα έξοδα και κατέβασε ρολά. Πλέον η μοναδική διέξοδος που έχουν οι συνταξιούχοι του χωριού είναι η αίθουσα του ΚΑΠΗ που παραμένει ανοικτή από Δευτέρα μέχρι Παρασκευή.
Ιερέας στο χωριό πηγαίνει κάθε Κυριακή, ο οποίος λειτουργεί στο ναό του Αγίου Γεδεών του Νέου. Πρόκειται για τη μία από τις δύο εκκλησίες που υπάρχουν στο χωριό (η άλλη είναι ο Άγιος Γεώργιος) και μάλιστα έχει ξεχωριστή σημασία για τους ντόπιους, αφού ο Οσιομάρτυρας γεννήθηκε στην Κάπουρνα, όπως λέγονταν παλιότερα οι Γλαφυρές. Το βασικά ψώνια και διάφορα άλλα μικροπράγματα μπορεί κάποιος να τα προμηθευτεί από το μικρό μπακάλικο που λειτουργεί πάνω στον κεντρικό δρόμο.
Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που επισήμαναν στη «Θ» οι κάτοικοι των Γλαφυρών είναι η λειτουργία του Κέντρου Αδέσποτων Ζώων λίγα χιλιόμετρα έξω από το χωριό. Λόγω της έλλειψης φύλαξης στις εγκαταστάσεις τα αδέσποτα συχνά φτάνουν μέχρι τα σπίτια και μην βρίσκοντας τροφή καταφεύγουν στα σκουπίδια, δημιουργώντας σοβαρά προβλήματα. Οκτώ κάδοι απορριμμάτων τοποθετήθηκαν πριν λίγους μήνες (η αποκομιδή γίνεται τρεις φορές την εβδομάδα) κι έτσι βρέθηκε λύση στο θέμα.
Στα τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από τις Γλαφυρές βρίσκεται το πεδίο βολής του στρατού, στο οποίο οι στρατιωτικές μονάδες της περιοχής πραγματοποιούν συχνά ασκήσεις. Πάγιο αίτημα των κατοίκων είναι η απομάκρυνσή του, αλλά πρόκειται σαφώς για ένα ζήτημα ιδιαίτερα πολυσύνθετο, που έχει φτάσει μέχρι το κοινοβούλιο.
Απελπισμένοι οι κάτοικοι
«Η κατάσταση είναι πλέον δραματική στις Γλαφυρές», εξομολογήθηκε με παράπονο ο κ. Γιώργος Αναστασίου, ο οποίος μίλησε στη «Θ» για τις συνθήκες ζωής στον τόπο που μεγάλωσε: «Έχουν φύγει σχεδόν όλοι. Πίσω μείναμε μόνο οι μεγαλύτεροι, που προσπαθούμε να συντηρήσουμε τα κτήματα. Ωστόσο φέτος δεν μας βοήθησαν και οι καιρικές συνθήκες. Ο χειμώνας ήταν βαρύς και πάθαμε πολλές ζημιές. Για παράδειγμα η παραγωγή στα αμύγδαλα καταστράφηκε όλη. Κάναμε δηλώσεις, αλλά τα ποσά των αποζημιώσεων είναι ελάχιστα. Η ζωή έχει δυσκολέψει για όλους μας. Οι συντάξεις είναι χαμηλές. Όταν από τον ΟΓΑ παίρνεις 320 ευρώ, πού να τα πρωτοδώσεις; Μόνο πέρυσι υπήρξαν περιπτώσεις που για τον ΕΝΦΙΑ πολλοί στο χωριό πλήρωσαν υπέρογκα ποσά, που έφταναν μέχρι τα 1.200 ευρώ».
Ανάλογη ήταν η τοποθέτηση του κ. Ζήση Αγραφιώτη, ο οποίος επίσης περιέγραψε με μελανά χρώματα τη ζωή στις Γλαφυρές: «Κοντεύω 90 χρονών, αλλά πρώτη φορά βλέπω σε τέτοια κατάσταση το χωριό. Παλιότερα ζούσαμε πιο φτωχικά, αλλά το μέρος έσφυζε από ζωή. Τώρα δεν κυκλοφορεί ψυχή. Οι νέοι έχουν φύγει, αφού δεν έχουν επαγγελματική διέξοδο. Βρισκόμαστε σε απομόνωση και τα προηγούμενα χρόνια ελάχιστοι ενδιαφέρθηκαν πραγματικά για να λύσουν τα προβλήματα που μας ταλαιπωρούν».
Η θέση της
τοπικής κοινότητας
Από την πλευρά του ο κ. Δημήτρης Λειβαδιώτης, εκπρόσωπος της τοπικής κοινότητας Γλαφυρών, αναφέρθηκε στις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων: «Σιγά-σιγά θα επιχειρήσουμε να δώσουμε λύσεις σε πολλά ζητήματα. Όπως για παράδειγμα με το δίκτυο της αγροτικής οδοποιίας, που ήταν κατεστραμμένο ολοσχερώς. Ωστόσο, το προηγούμενο διάστημα επισκευάσαμε 33 χιλιόμετρα. Επίσης, τον περασμένο Νοέμβριο μπήκε για πρώτη φορά ίντερνετ στο χωριό. Οι Γλαφυρές ήταν από τα ελάχιστα μέρη που δεν είχαν πρόσβαση στο διαδίκτυο. Για το κτίριο του δημ. σχολείου που μένει κλειστό θέλουμε να λειτουργήσει εκεί παιδικός σταθμός από τη νέα σχολική χρονιά. Για το κοινοτικό καφενείο που έκλεισε, θέλω να πω ότι τόσα χρόνια δεν είχε καν οικοδομική άδεια. Μόλις το λύσουμε αυτό στη συνέχεια τηρώντας τις νόμιμες διαδικασίες θα το δημοπρατήσουμε».