Οι ποιητικοί δρόμοι της Βολιώτισσας Κατερίνας Αποστολοπούλου και του Γάλλου εκδότη Μπρούνο Ντουσέ τη χρονιά που μας πέρασε, αντάμωσαν δύο φορές. Αρχικά με τη συλλογή του τελευταίου «Αυτοί που σιωπούν» από τις Εκδόσεις Βακχικόν, που μετέφρασε τους στίχους του Ντουσέ, ενώ στη συνέχεια η Αποστολοπούλου από τον εκδοτικό οίκο που λειτουργεί ο 60χρονος δημιουργός στο Παρίσι εξέδωσε το έργο με τίτλο «Είδα τον Σίσυφο ευτυχισμένο», που πρόσφατα βραβεύτηκε στη Γαλλία στον διαγωνισμό νεανικής λογοτεχνίας Pépites 2020. Σ’ ένα από τα ποιήματα της πρωταγωνιστεί, μάλιστα, ο Φώτης Λαδόπουλος, ο ερημίτης του Βόλου.
Ο τίτλος της δίγλωσσης (γαλλικά/ελληνικά) συλλογής της 39χρονης Βολιώτισσας, η οποία ζει μόνιμα στο Παρίσι έχοντας στραφεί στο θέατρο και τις μεταφράσεις, προκαλεί το ενδιαφέρον με την πρώτη ματιά. Σαφώς επηρεασμένη από τον «Μύθο του Σίσυφου», το δοκίμιο που έγραψε ο Αλμπέρ Καμύ το 1942, στην «καρδιά» δηλαδή του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και στο οποίο παρουσίασε τη φιλοσοφία του για το παράλογο, η Αποστολοπούλου πήρε έτσι αφορμή για να γράψει τα είκοσι εννέα συνολικά ποιήματα της συλλογής «J’ai vu Sisyphe heureux».
Η συλλογή είναι χωρισμένη σε τρεις ενότητες. Στην τρίτη και τελευταία, που τιτλοφορείται «Ο δικός μας Κένταυρος», ο Φώτης του Βόλου βρίσκεται στο επίκεντρο της γραφής της Αποστολοπούλου. «Έντυσε» με τον ποιητικό της λόγο την ιστορία ενός ανθρώπου, ο οποίος από νέος ακόμη αποφάσισε να αφήσει τα πάντα για να ζήσει κάτω από τα αστέρια. Η εικόνα του ερημίτη κοσμοκαλόγερου, που όσο ζούσε, μοίραζε λουλούδια και χαμόγελα στην πόλη, μέχρι που τον χειμώνα του 2017 έφυγε από τη ζωή, εντυπώθηκε βαθιά στη μνήμη της Βολιώτισσας ποιήτριας, που απέτισε φόρο τιμής στον Λαδόπουλο, μετατρέποντάς τον σε σύμβολο «στα όνειρα και τις σιωπές της πόλης».
Όσον αφορά στη διάκριση της συλλογής «Είδα τον Σίσυφο ευτυχισμένο» στην έκθεση παιδικής λογοτεχνίας του Μοντρέιγ, η απονομή των βραβείων έγινε από πολυμελή κριτική επιτροπή, που απαρτιζόταν από 36 παιδιά, ηλικίας 8 έως 18 ετών. Το «Salon du Livre et Presse Jeunesse», που φιλοξενείται κάθε χρόνο στο ανατολικό προάστιο του Παρισιού, έχει εξελιχθεί σε μία μεγάλη λογοτεχνική συνάντηση για παιδιά. Και το γεγονός ότι μία Βολιώτισσα είδε το όνομά της στη λίστα των νικητών, πέρα από την επιβράβευση των λογοτεχνικών ικανοτήτων της, έδωσε την ευκαιρία στην ίδια να γράψει για τον τόπο καταγωγής της. Εμπνεύστηκε από τα βιώματά της και τη ζωή της στην Ελλάδα, τα οποία συγκέντρωσε σε τρεις ιστορίες και καλεί τους αναγνώστες να γνωρίσουν μέσα από την ανάγνωση των 120 σελίδων της βραβευμένης συλλογής της.