Η καριέρα του Σωτήρη Πάστρα στην κολύμβηση συνοδεύτηκε από μεγάλες διακρίσεις και ρεκόρ, με αποκορύφωμα τη συμμετοχή του στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας (2004) και του Πεκίνου (2008), αλλά και την 4η θέση στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το 2006. Η παρουσία στις πισίνες ολοκληρώθηκε από καιρό για τον Βολιώτη πρώην πρωταθλητή, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει αφοσιωθεί στις φιλανθρωπικές δράσεις που διοργανώνει, αναπτύσσοντας ένα αξιομνημόνευτο κοινωνικό έργο. Ιδρυτικό στέλεχος της νεοσύστατης οργάνωσης «Charity 4U», που υποστηρίζει Έλληνες πρωταθλητές, αλλά και μέλος της ομάδας Pastra Cretonaxiosa, στα 31 χρόνια του πια παραμένει κοντά στο υγρό στοιχείο και σκορπίζει χαμόγελα με τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνει. Αυτές τις ημέρες ο Σωτήρης Πάστρας βρίσκεται στην Πάτρα για τις ανάγκες της διοργάνωσης «The Bridge Experience», που θα διεξαχθεί το Σαββατοκύριακο 8-9 Ιουλίου στη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου.
Λίγες ώρες πριν βρεθεί και ο ίδιος στην αφετηρία, ο Βολιώτης εθελοντής μίλησε για το πρόγραμμα του διημέρου: «Είναι η 1η χρονιά που το διοργανώνουμε. Πρόκειται για ένα πολυδιάστατο αθλητικό γεγονός που θα κάνουμε στο Ρίο-Αντίρριο, με άξονα τη γέφυρα. Συμπεριλάβαμε τρία αθλήματα: Κολύμβηση, ποδηλασία και τρέξιμο και το θετικό είναι πως έχουμε πολλές συμμετοχές».
Μέρος των εσόδων θα διατεθεί στην Ένωση Κοινωνικών Φορέων «Πυλώνες Αλληλεγγύης – Κωστής Στεφανόπουλος», αλλά και στην πλατφόρμα «Charity 4U» που συστάθηκε μόλις τον περασμένο χειμώνα, με τον Σωτήρη Πάστρα να έχει ενεργό ρόλο. «Η οργάνωση «Charity 4U» προέκυψε πριν από λίγους μήνες. Για την ακρίβεια τον Νοέμβρη του 2016. Δεν έχουμε συμπληρώσει ούτε ένα χρόνο ζωής, αλλά είμαστε αρκετά δραστήριοι. Είχαμε πολλές αιτήσεις από αθλητές να ενταχθούν στο πρόγραμμα υποστήριξης που καταρτίσαμε και τελικά επιλέξαμε τέσσερις Έλληνες πρωταθλητές με παγκόσμιες διακρίσεις, με βάση οικονομικά, κοινωνικά και αθλητικά κριτήρια», ανέφερε στη συνέχεια ο 31χρονος Σωτήρης.
Μέσα από το «Charity 4U» ενισχύονται τα αδέρφια Μάριος και Κωνσταντίνος Γράψας, αθλητές της Αριάδνης Περιστερίου και μέλη της εθνικής ομάδας τραμπολίνο, η παγκόσμια πρωταθλήτρια της ιστιοπλοΐας Κατερίνα Δίβαρη που ανήκει στον Ν.Α.Ο. Βάρης/Βάρκιζας, καθώς και ο Νίκος Παπαγγελής του Α.Σ. ΑμεΑ Καστελλάνοι, ο οποίος παρά τον ακρωτηριασμό του αριστερού ποδιού του, πρωταγωνιστεί στην ποδηλασία ΑμεΑ, με πιο πρόσφατη επιτυχία του το χάλκινο μετάλλιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ολλανδίας πριν από λίγες ημέρες.
Κοινός παρονομαστής των τεσσάρων αθλητών; Όλοι τους κυνηγούν την εξασφάλιση της συμμετοχής τους, τόσο στους Ολυμπιακούς, όσο και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. «Αυτό είναι το όραμά μας. Να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά, τα οποία στοχεύουν να ταξιδέψουν στην Ιαπωνία το καλοκαίρι του 2020. Θέλουμε να πάρουν την πρόκριση και τους υποστηρίζουμε με κάθε τρόπο», πρόσθεσε χαρακτηριστικά ο εκ των ιδρυτών του «Charity 4U».
Το έργο του, όμως, δεν σταματά εκεί. Στις αρχές Ιουνίου μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας Pastra Cretonaxiosa, στην οποία έχει διπλό ρόλο (αυτόν του αθλητή και του προπονητή) ολοκλήρωσαν με επιτυχία τον διάπλου των Κυθήρων-Αντικυθήρων. «Βρεθήκαμε στα Κύθηρα το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Πολύ δύσκολο εγχείρημα, αλλά ευχάριστη εμπειρία και για τα οκτώ μέλη της ομάδας μας», είπε και συμπλήρωσε: «Ξεκινήσαμε τον Σεπτέμβριο του 2013 και όλο αυτό το διάστημα έχουμε καταφέρει πολλά. Τον Ιούλιο του 2015 πραγματοποιήσαμε τον διάπλου του Βοσπόρου, ενώ τον περσινό Αύγουστο γίναμε η πρώτη ελληνική ομάδα που διέσχισε το Στενό της Μάγχης. Μάλιστα, με τον διάπλου της Μάγχης συγκεντρώσαμε πάνω από 20.000 ευρώ για την ΕΛΕΠΑΠ».
Όσο για τα κίνητρά του; Ο Σωτήρης Πάστρας εξήγησε τους λόγους που βοηθάει συνανθρώπους του μέσα από αυτό το μετερίζι: «Φέρνω τον εαυτό μου στη θέση όσων βοηθάμε. Είμαι πολύ ευγνώμων για όσα κατάφερα την εποχή που κολυμπούσα. Ωστόσο, επειδή δεν τα πέτυχα ξεκινώντας από ψηλά, μπορώ και αντιλαμβάνομαι πως είναι να βιώνεις δυσκολίες και να πορεύεσαι μέσα από εμπόδια. Ποτέ δεν ξεχνάω, ποτέ δεν αμελώ τους ανθρώπους, οι οποίοι έχουν ανάγκη. Ή όπως με τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έλαβα μέρος. Σίγουρα αποτελούν μία γλυκιά ανάμνηση, αλλά πλέον φαντάζουν τόσο μακρινοί. Εάν στεκόμουν σ’ αυτά, δεν θα προχωρούσα παρακάτω. Ήταν το αθλητικό σκέλος της ζωής μου. Η αλήθεια είναι ότι με σημάδεψε, αλλά δεν στέκομαι σε επιτυχίες που έλαβαν χώρα πριν από 10 ή 15 χρόνια».