Συμβόλαιο… ζωής έχει υπογράψει με τη Νίκη ο Αλέκος Βοσνιάδης, που για ακόμη μια φορά υπογράμμισε το «δέσιμο» που έχει με τον ιστορικό σύλλογο και τους ανθρώπους του. «Ήξερα ότι θα επιστρέψω, αλλά θα ήθελα να το κάνω με σωστές προϋποθέσεις, όπως συμβαίνει τώρα» υπογραμμίζει ο έμπειρος τεχνικός για τη δεύτερη θητεία του στους «κυανόλευκους».
Λίγο πριν φύγει η Νίκη από την Πορταριά ο Αλέκος Βοσνιάδης παραχώρησε συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης. Αναφέρθηκε στην πρώτη του παρουσία στον πάγκο της βολιώτικης ομάδας, στη στενή σχέση με τους ανθρώπους της και τους φιλάθλους, καθώς και για τους λόγους που τον έκαναν να επιστρέψει, αφού πιστεύει ότι υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες για να «χτίσει» τη Νίκη, όπως την ονειρεύεται ο ίδιος με ξεκάθαρους ρόλους για όλους. Συγκεκριμένα ο κ. Βοσνιάδης μίλησε για τα εξής θέματα:
Για τον τρόπο που επέστρεψε στη Νίκη:
«Πέρσι το μόνο που είχαμε στο μυαλό μας ήταν το πώς θα σωθεί η ομάδα, διότι αν υποβιβαζόταν στις ερασιτεχνικές κατηγορίες θα δημιουργούνταν τεράστιο πρόβλημα. Ζούσαμε τη στιγμή, εκεί που η ομάδα είχε μπλεχθεί σε μία «δίνη» με 4-5 ομάδες γύρω της να την οδηγούν προς τα κάτω. Η ομάδα σώθηκε και ξανακαθίσαμε να συζητήσουμε. Είναι η πρώτη φορά που πήγα σε μια ομάδα και δεν μιλήσαμε για συμβόλαια κλπ».
Για την τωρινή κατάσταση:
«Τώρα το καλοκαίρι καθίσαμε και συζητήσαμε αρκετά με τη διοίκηση όχι τόσο για απολαβές και συμβόλαια, όσο για οργάνωση και το τι μπορεί να πετύχει, ώστε να αλλάξει ολοκληρωτικά τη σελίδα της, δηλαδή να οργανωθούν σωστά το τμήμα και τα αποδυτήρια, να υπάρχουν γήπεδα, ξεκάθαροι ρόλοι, να ενισχύσουμε με στελέχη τα πόστα που μας έλειπαν. Νομίζω ότι πλέον μπήκαμε σε μια σειρά, τα πράγματα μέρα με τη μέρα φτιάχνουν και πιστεύουμε ότι είμαστε σε καλό δρόμο. Αυτό το διάστημα «τρέχουμε» και το οργανωτικό και το αγωνιστικό».
Για τη διάρκεια της συμφωνίας του με τη Νίκη:
«Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία συμφωνία. Εγώ θέλω να μείνω στη Νίκη μέχρι το τέλος της καριέρας μου. Είμαι ξεκάθαρος. Μακάρι να έχω τη δύναμη και να είναι όλοι ευχαριστημένοι. Έκανα ένα συμβόλαιο, το οποίο αφήσαμε ανοικτό και αν πάει μέχρι το τέλος θα είναι υπέροχα. Το μυαλό μας είναι να βρισκόμαστε εδώ και γι’ αυτό δεν βάλαμε λήξη. Είμαστε εδώ για να βρισκόμαστε μια ζωή. Αυτή τη στιγμή δεν σκεφτόμαστε κάτι άλλο.
Μόνο το ότι βρίσκονται φίλοι στην κεφαλή και από το 2014 συζητούσαμε για να επιστρέψω, μου είναι αρκετό. Βέβαια δεν έγινε με τις καλύτερες συνθήκες, αλλά πιστεύω ότι μ’ αυτή τη διοίκηση και με τον κόσμο γύρω μας ήρθε η ώρα να βάλουμε τις βάσεις και αυτή η συνεργασία να τραβήξει όσο πιο βαθιά γίνεται. Δεν θα με πείραζε καθόλου, αν αυτή ήταν η τελευταία μου συνεργασία με ομάδα. Στις περισσότερες ομάδες που πηγαίναμε λειτουργούσαμε λες και θα ήμασταν μια ζωή, αλλά τώρα στη Νίκη έχουμε έναν λόγο παραπάνω».
Για το αν αισθάνεται έτσι λόγω της Νίκης είτε της παρούσας διοίκησης :
«Είναι ένας συνδυασμός. Με άλλη διοίκηση ίσως να μην ερχόμουν καν. Έλεγα πάντα ότι θα γυρίσω στη Νίκη όπως θέλω ή καθόλου. Γιατί με διαφορετική κατάσταση θα «χαλούσε» αυτό το μοναδικό συναίσθημα που ζήσαμε όλοι το 2014. Θα προτιμούσα να είχαμε μείνει μ’ εκείνη την εικόνα ότι ήμουν ο ένας από τους δύο προπονητές που ανέβασε τη Νίκη στην Α’ Εθνική. Το καλό είναι ότι καθημερινά η ομάδα βελτιώνεται σε όλα και θα αποκτά πράγματα στην καθημερινότητά της χωρίς να της λείπει τίποτα. Αν μπουν αυτές οι βάσεις, τότε μπορούμε να κοιτάμε παραπάνω. Δόξα τω Θεώ η Νίκη έχει τη δυναμική με πολύ κόσμο που την αγαπάει. Στο χέρι μας είναι να οδηγήσουμε την ομάδα προς τα πάνω. Αυτό δεν γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού, αλλά θέλει πολλή υπομονή, δουλειά και οργάνωση».
Για τη διαφορά που βλέπει στους ιθύνοντες της ΠΑΕ σε σχέση με άλλους:
«Το σημαντικότερο είναι ότι έχουν ανοικτά μυαλά και δεν λένε ότι τα ξέρουν όλα. Ο Έλληνας παράγοντας σε πέντε μήνες έχει μάθει τα πάντα, πράγμα που ζήσαμε σε όλες τις συνεργασίες μας. Είχαμε εξαίρετους μεγαλομετόχους, αλλά και ανθρώπους που δεν άκουγαν κανέναν. Εκεί ταλαιπωρηθήκαμε.
Τώρα βρήκαμε νέους ανθρώπους με ανοικτά μυαλά, συζητάμε μαζί τους και βλέπουμε ότι είναι κάτι διαφορετικό. Το σημαντικό είναι να μην αφήσουμε αυτούς τους παράγοντες να πάνε στραβά και να μην τους παρασύρει ο «μαγνήτης» των άλλων. Είναι σπουδαίο να χαράξουμε έναν διαφορετικό δρόμο και πάνω σ’ αυτόν να βαδίζουμε. Βλέπουν το ποδόσφαιρο τελείως διαφορετικά, είναι οπαδοί της Νίκης και αγαπούν την ομάδα. Εμείς που έχουμε την πείρα οφείλουμε να τους οδηγήσουμε στη σωστή πλευρά, ώστε να μην αποκτήσουμε τα κουσούρια που έχουν οι περισσότεροι πρόεδροι οι οποίοι ασχολούνται διαχρονικά με το ποδόσφαιρο. Βέβαια υπάρχουν και αξιόλογοι παράγοντες, δεν είναι όλοι έτσι».
Για το αν η Νίκη θα αντιμετωπίσει πάλι πρόβλημα με το παρασκήνιο: «Εάν εμείς έχουμε ξεκάθαρο πλάνο και δεν αλλάζουμε απόψεις από βδομάδα σε βδομάδα, είναι εύκολο να πάμε εκεί που πρέπει. Επειδή το ποδόσφαιρό μας έχει φτάσει στον πάτο, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να δεχθεί νέους παράγοντες με ανοικτά μυαλά, μήπως αλλάξουμε αυτή τη δυσάρεστη κατάσταση».
Για το πώς ένιωσε όταν με τον Απόλλωνα αντιμετώπισε τη Νίκη που τότε έπαιζε σε ερασιτεχνική κατηγορία:
«Έφυγα από τη Νίκη με όλον τον κόσμο στους δρόμους. Εκείνη η διοίκηση είχε κρυφτεί για τους δικούς της λόγους και δεν είπε ούτε «ευχαριστώ» στον προπονητή, που ανέλαβε μια ομάδα, η οποία ενώ βρισκόταν 9 βαθμούς πίσω από την κορυφή, κατάφερε να βγει πρωταθλήτρια μέσα από τεράστια προσπάθεια. Ήθελαν να πάρουν τη δόξα επάνω τους και δεν αναφέρομαι στον τότε ιδιοκτήτη της ΠΑΕ, αλλά στο περιβάλλον του που ήταν κακό. Υπήρχαν γύρω του άνθρωποι που δημιούργησαν όλα αυτά στο κεφάλι του.
Όλοι μαζί είχαμε συμβάλει για εκείνη την τεράστια επιτυχία, κάτι που πιστώνεται και ο κ. Πάτσης. Ήταν ένας παράγοντας που στους πέντε-έξι μήνες της συνεργασίας δεν με ενόχλησε ποτέ για να μου πει ποιον παίκτη θα βάλω, πώς θα παίξουμε κλπ. Αυτό ήταν ένα από τα καλά του και οφείλω να το επισημάνω. Από εκεί και πέρα όταν δύο άνθρωποι είχαν μια άψογη συνεργασία, μετά είναι πολύ δυσάρεστο να μη συναντηθούν έστω να αποχαιρετιστούν.
Κουβαλούσα την ομάδα του 2013-14 μέσα μου και πάντα μάθαινα νέα της Νίκης. Ωστόσο το ότι μέσα σ’ έναν χρόνο από το γεμάτο στάδιο και την τεράστια επιτυχία, να βλέπεις την ομάδα σε ερασιτεχνική κατηγορία, ήταν τραγωδία και με στεναχώρησε πολύ. Βέβαια το ποδόσφαιρο έχει τα πάνω και τα κάτω, αλλά τουλάχιστον από τα κάτω μας οφείλουμε να παραδειγματιζόμαστε. Να παίρνουμε το μάθημα και να μην ξανακάνουμε τα ίδια λάθη.
Πιστεύω ότι δεν θα επαναλάβουμε λάθη του παρελθόντος. Ο κόσμος είναι πιο ώριμος για να δεχθεί πράγματα, έχει περάσει από δυσκολίες και τώρα καταλαβαίνει ότι έχει έρθει μια νέα διοίκηση και πρέπει να τη στηρίξει, να κάνει υπομονή και στα δύσκολα. Αναφέρομαι σε δύσκολα αποτελέσματα, γιατί η ομάδα ήρθε στο επίπεδο της Σούπερ Λιγκ 2 και θα δώσει τη «μάχη» της για να είναι ανταγωνιστική. Είμαι σίγουρος ότι επειδή έχει περάσει από τη συγκεκριμένη διαδικασία, ο κόσμος δεν θα αφήσει ποτέ τη Νίκη».
Για το τι έφταιξε πέρσι και δεν πρέπει να επαναληφθεί φέτος:
«Οι πολλές φωνές, χάθηκε η κατεύθυνση. Όταν ήρθαμε εδώ, τα παιδιά δεν είχαν πίστη σ’ αυτό που πήγαν να κάνουν. Ήταν μια κατάσταση, όπου η καθημερινότητα είχε πολλά προβλήματα, όπως για παράδειγμα ψυχολογική πίεση, έντονη κριτική, οι παρέες μεταξύ τους, ενώ κάποια στιγμή στοχοποιήθηκαν κάποιοι παίκτες, κάτι που ήταν άδικο και έκανε μεγάλο κακό στην ομάδα. Όπου υπάρχουν άσχημα αποτελέσματα και δεν υπάρχει το περιβάλλον να προστατέψει την ομάδα, τα «στεγανά» όπως τα αποκαλώ, είναι εύκολο να διαλυθεί. Η Νίκη ήταν πολύ κοντά στο να το κάνει.
Εκεί που τρομοκρατήθηκα ήταν το ματς με τον Ασπρόπυργο εκτός έδρας. Τότε αναρωτήθηκα για πρώτη φορά στο μυαλό μου για το τι μου επιφυλάσσει η μοίρα, δηλαδή να έχω βγάλει κατηγορία μία ομάδα, η οποία τώρα κινδυνεύει να πέσει στα χέρια μου. Το βράδυ εκείνο μετά τον αγώνα, που μας περίμενε ο κόσμος, ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Κανείς δεν θα θυμόταν τα προβλήματα που υπήρχαν, παρά μόνο εκείνον στα χέρια του οποίου έπεσε η ομάδα. Δηλαδή θα έμεναν στο απυρόβλητο εκείνοι που δημιούργησαν τα προβλήματα και δεν μιλάω μόνο για τον προηγούμενο συνάδελφο, αλλά για όλο το περιβάλλον.
Επίσης δεν πρόκειται να ξεχάσω το βράδυ της επιστροφής μας από τον αγώνα με την Επισκοπή. Τότε έλεγα από μέσα μου «για φαντάσου να ήταν αλλιώς τα πράγματα, ποια θα ήταν όλη η διαδρομή μέχρι τον Βόλο». Ευτυχώς αυτά πέρασαν και τώρα κοιτάζουμε το μέλλον για το οποίο πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι».
Για την αναφορά του περί «ξεκάθαρων ρόλων» κατά την παρουσίασή του:
«Αυτό έχει διορθωθεί. Υπάρχουν ορατοί ρόλοι και η Νίκη δεν είναι πλέον σπίτι με ανοικτές πόρτες και παράθυρα. Θα ξεκινήσουμε από τα γραφεία, όπου πλέον δεν μπαίνει ο καθένας και κάνει πλάκα για να πιάσει κάτι με το αυτί του και να το μεταφέρει στη Ν. Ιωνία. Εκεί πάμε για δουλειά, υπάρχουν άνθρωποι που δουλεύουν και πρέπει να το σεβαστούμε. Άρα εκεί οι πολλές βόλτες κόπηκαν.
Όσον αφορά στο εσωτερικό της ομάδας, υπάρχει ο γενικός αρχηγός, (σ.σ. Απόστολος Κουφογεώργος), το νέο στέλεχος που «τρέχει» πράγματα (σ.σ. Ανδρέας Κικίλιας), έχουμε τρεις φροντιστές, μασέρ και από κει και πέρα το περιβάλλον είναι κλειστό. Δεν μπαίνει κανείς, δεν μιλάει κανείς, δεν πιάνει συζήτηση με τους παίκτες κανείς και γενικά δεν κάνει ό,τι θέλει ο καθένας. Οι υπόλοιποι πρέπει να βρίσκονται στην εξέδρα. Ο ποδοσφαιριστής είναι επαγγελματίας και πρέπει να μπαίνει στο γήπεδο απερίσπαστος και συγκεντρωμένος. Έτσι θα γίνει, αυτό θα είναι νόμος, που είτε θα σεβαστούμε, είτε θα χαλάσουμε τις καρδιές μας. «Κόκκινες γραμμές», λοιπόν, σε όλα τα θέματα. Η Νίκη οφείλει να κάνει στροφή ολική, προκειμένου να επανέλθει σε υψηλές κατηγορίες.
Ναι, η Νίκη είναι σπίτι μας, ναι την αγαπάμε, ναι έχει προσφυγικές ρίζες, αλλά δεν έχουμε όλοι τη δυνατότητα να την κατευθύνουμε απ’ έξω. Αυτό πρέπει να το καταλάβει όλος ο κόσμος και να το κάνει κτήμα του. Δεν σημαίνει ότι επειδή την αγαπάμε, πρέπει να την κάνουμε και κουμάντο. Ο καθένας στο πόστο του και ο κόσμος να βρίσκεται κοντά δίνοντας στήριξη. Επομένως πάμε στην επόμενη μέρα με επαγγελματική λειτουργία και όποιος δεν μπορεί απομακρύνεται».
Για το ποιους παίκτες θα ήθελε να ξαναφέρει στη Νίκη από την ομάδα του 2014:
«Αρκετούς ποδοσφαιριστές θα μπορούσα να φέρω από την τότε ομάδα, αλλά θα αδικήσω πολλά παιδιά. Η Νίκη είχε ως πρωτοκλασάτους τους Ανιέτε, Τζιώρα, Σοϊλέδη, ενώ ο Μανουσάκης ήταν καταπληκτικός στα πλέι οφ. Μάλιστα ο Σοϊλέδης θα μπορούσε να βρίσκεται εδώ, αλλά πλέον αγωνίζεται σε υψηλότερο επίπεδο. Κάποια στιγμή αυτοί οι παίκτες μπορεί να ξανάρθουν για να κλείσουν την καριέρα τους. Η Νίκη είναι «γλυκιά» ομάδα και δεν το συναντάς συχνά. Βέβαια εκείνη η «φουρνιά» βίωσε το απόλυτο, γιατί κάποια παιδιά ίσως έζησαν πιο δύσκολα τα προηγούμενα χρόνια. Δεν θέλω να διαλέξω, γιατί θα αδικήσω κάποιους.
Εκείνοι οι παίκτες «γιγαντώθηκαν» στη Νίκη. Ο Αποστολίδης π.χ. ήταν ένας από τους καταλυτικούς παράγοντες για την άνοδο της Νίκης. Όπως πρόσφεραν οι Ανιέτε και Τζιώρας, στην ίδια γραμμή θα έβαζα και τον Μάνο. Στεναχωρήθηκα που έφυγε κάποια στιγμή, γιατί εγώ θα ήθελα να κλείσει στη Νίκη την καριέρα του. Επίσης λυπήθηκα, όταν ένας οπαδός πήγε να του βγάλει το περιβραχιόνιο, διότι ο Μάνος δεν ευθυνόταν. Είναι ένας έντιμος χαρακτήρας και τον φέραμε πίσω για να διορθώσουμε το παλιό ατόπημα. Θα χαρούμε να κλείσει εδώ την καριέρα του, διότι κι αυτός το ίδιο επιθυμεί…».
Κόουτς, με ποιο κριτήριο έγιναν φέτος οι μεταγραφές;
Δεν είναι εύκολο για έναν προπονητή να κάνει τις μεταγραφές όπως τις φαντάζεται. Πάντα οι πρόεδροι θέλουν να έχουν λόγο. Βέβαια υπάρχουν και πρόεδροι που ξέρουν από ποδόσφαιρο εξαιτίας της πολυετούς τριβής τους. Δεν πρέπει να είσαι στενόμυαλος και να λες ότι τα ξέρεις όλα. Είναι ευλογία που η τωρινή η διοίκηση μάς έδωσε τη δυνατότητα να πάρουμε τους παίκτες που θέλουμε, ενώ μας βοήθησαν να πάρουμε και νεαρούς ποδοσφαιριστές που προσωπικά δεν γνωρίζαμε, γιατί δεν τους είχαμε δει αγωνιζόμενους, όπως για παράδειγμα τους αδελφούς Κυρίτση.
Κάποιοι παρεξήγησαν το ότι πήραμε ποδοσφαιριστές από τα Χανιά. Εμείς δεν φέραμε παίκτες από ομάδες χαμηλότερου επιπέδου, αλλά από ομάδα η οποία τα δύο τελευταία χρόνια βρέθηκε στα πλέι οφ της Σούπερ Λιγκ 2, δηλαδή από τον στόχο που θέλουμε να έχουμε. Επίσης αποκτήσαμε ποδοσφαιριστές που έκαναν πρωταθλητισμό, γιατί το 2020 τα Χανιά θα μπορούσαν να παίζουν στα μπαράζ ανόδου για τη Σούπερ Λιγκ και πιθανότατα θα ανέβαιναν, αφού η Ξάνθη «κατέβηκε» με την ομάδα νέων και ο Απόλλων βγήκε «περπατώντας». Στο τέλος τα Χανιά είχαν αγώνες με αδιάφορους αντιπάλους, ενώ Απόλλων και Λεβαδειακός έπαιζαν μεταξύ τους και θα έχαναν βαθμούς.
Πήραμε, λοιπόν, παίκτες από το «πάνω ράφι». Μάλιστα τα Χανιά τούς πρότειναν να μείνουν, αλλά είχαν πρόβλημα με την αδειοδότηση και δεν κατάφεραν να τους κρατήσουν. Κάναμε καλές επιλογές, ενώ θεωρώ σημαντικό το ότι τους γνωρίζαμε καλά. Είναι στα υπέρ το ότι είμαστε νωρίς μαζί για να «δέσουμε» πιο γρήγορα τη νέα ομάδα.
Το ρόστερ χρειάζεται επιπλέον ενίσχυση;
Ίσως κάνουμε μια-δυο προσθήκες ακόμη. Εσκεμμένα αφήσαμε δυο θέσεις για να έρθουμε στην Πορταριά και να δούμε αν θα έχουμε κάποιο πρόβλημα. Αποκτήσαμε τον «κορμό» και τώρα θα δούμε αν υπάρξει κενό. Η αγορά είναι μεγάλη και μετά το πρόβλημα με τις αδειοδοτήσεις, υπάρχουν διαθέσιμοι αρκετοί ποδοσφαιριστές άνω των 25 ετών. Κοιτάζουμε παίκτες είτε για τον άξονα είτε για τα άκρα της μεσαίας γραμμής. Ακόμη δεν έχουμε ξεκαθαρίσει. Θα κάνουμε κάποια φιλικά και μετά θα δούμε».
Θα ήθελα το σχόλιό σας για το «διαζύγιο» με τον Αργύρη…
Ο Άγγελος μπήκε πέρσι επειδή τραυματίστηκε ένα από τα παιδιά και ήταν πολύ καλός και σταθερός, αλλά τα οικονομικά δεν μπορώ να τα καθορίσω εγώ. Ήταν κάτι που εγώ μπορεί να πω «πάρε τον παίκτη», του έχω μιλήσει βρείτε τα στα οικονομικά μαζί του. Τα θέματα τα οικονομικά ήταν διοίκησης και παικτών. Είχε γίνει πρόταση και είχαμε πει πως θα είναι ένα από τα παιδιά που θα έχουμε εδώ. Παίρνονται αποφάσεις που στο τέλος θα δείξουν αν ήταν σωστές ή λάθος. Ο Άγγελος είναι ένα εξαιρετικό παιδί από το περιβάλλον της Νίκης και εννοείται ότι ποτέ δεν κλείνει ο κύκλος. Μπορεί να επιστρέψει ξανά κάποια στιγμή και να ευχηθούμε στο παιδί τα καλύτερα κι από κει και πέρα να βρει τον δρόμο του και όπως φαντάζεται την πορεία του να την έχει.
Ποτέ δεν κλείνει η πόρτα για να έρθει πίσω. Έγιναν κάποιες επιλογές, θα δείξει σε βάθος χρόνου αν έγινε το σωστό. Στο ποδόσφαιρο έτσι γίνεται. Μένεις, φεύγεις, γίνεται ένας κύκλος. Πρέπει όλος ο κόσμος να το καταλάβει. Συναισθηματικά δενόμαστε και είναι κάτι φυσιολογικό, δεν είναι κάτι ξένο, Έχουμε και την αρνητική κριτική μας και αλλά οφείλουμε να πάμε παρακάτω.
Ποια θα είναι η αγωνιστική φιλοσοφία της Νίκης;
Σίγουρα η ομάδα θα είναι αθλητική. Θα έχει πολλά τρεξίματα, θα έχει δύναμη, θα είναι απόλυτα ισορροπημένη επιθετικά και αμυντικά. Αν δεν ζήσεις αυτά τα πρωταθλήματα δεν μπορείς να καταλάβεις τι γίνεται. Στα περισσότερα από τα περσινά παιχνίδια το σκορ κυμαινόταν μεταξύ του 1-0, 0-1, 2-1. Δηλαδή ήταν κλειστά σκορ. Εννοείται πως πρέπει να υπάρχει ισορροπία. Αυτό που λέγαμε για το παιχνίδι στον Ασπρόπυργο. Είχαμε κατοχή 100-0, οι άλλοι δεν μπήκαν στην περιοχή μας και φάγαμε τρία γκολ, ενώ ήμασταν εξαιρετικοί σε εκείνο το παιχνίδι. Άντε βρες το δίκιο σου μετά.
Όταν δεν υπάρχει ισορροπία, δεν μπορείς να βάζεις πέντε και να τρως τέσσερα γκολ. Προτιμώ να έχω την απόλυτη ισορροπία. Η δουλειά πρέπει να βγαίνει καλά και στην άμυνα, καλά και στην επίθεση. Η ομάδα μας θα πάει πάνω σε αυτό. Δεν θα δώσει έμφαση στο ένα για να ατονήσει το άλλο. Την ομάδα πλέον θα την υπηρετούν αθλητές. Θα υπάρχουν γκάζια, τρεξίματα και δύναμη. Μακάρι να βρούμε και τη χημεία γρήγορα για να ταιριάξουν όλοι αυτοί οι παίκτες και να έρθουν τα αποτελέσματα. Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε μια ομάδα στα στάνταρ της κατηγορίας γιατί η κατηγορία αυτή είναι τελείως διαφορετική από την παραπάνω. Όποιος ξέρει, καταλαβαίνει τι λέω.
Πώς φαντάζεστε τη νέα Σούπερ Λιγκ 2;
Υπάρχουν πολλές ομάδες που έχουν πρόβλημα. Εγώ θα προτιμούσαν έναν όμιλο στον οποίο όλες οι ομάδες θα έχουν άδεια. Πραγματικά να υπάρχουν οι επαγγελματίες προπονητές, οι επαγγελματίες ποδοσφαιριστές και όλοι γύρω από τις ομάδες να είναι επαγγελματίες. Να μην έχουν οικονομικά προβλήματα και περιορισμούς. Τι να κάνω εγώ 30 ομάδες όταν έχουν προβλήματα;
Όποιος μπορεί και έχει άδεια καλώς. Κάποια στιγμή πρέπει να ξεκαθαρίσουν αυτά. Ο εργαζόμενος πρέπει να πηγαίνει κάπου -από την ώρα που η δουλειά του είναι αυτή- και να πληρώνεται. Όταν πηγαίνει κάπου και στο μυαλό του είναι στο ότι του χρωστάνε, πώς να κάνεις καλά τη δουλειά σου.
Για φανταστείτε πόσοι οικογενειάρχες υπάρχουν πίσω από αυτό. Πώς μπορεί να αποδώσει και να είναι ήρεμος στη δουλειά του. Εμείς αυτά τα έχουμε ξεπεράσει τα τελευταία χρόνια. Έχουμε γίνει… κασκαντέρ όλοι. Όποιος μπορεί συμμετέχει. Όποιος δεν μπορεί, πηγαίνει στα παρακάτω και όταν είναι έτοιμος επιστρέφει.
Οι λύσεις με ποδοσφαιριστές κάτω των 25 ετών δεν χρειάζονται. Πρέπει να φύγουν οι ομάδες, από την ώρα που δεν πέτυχαν τα στάνταρ. Θυμάμαι ένα πρωτάθλημα πριν έρθω στη Νίκη στο 2012-13. Την τελευταία στιγμή ενώ ήμασταν 18 ομαδάρες σε έναν όμιλο, που είχαν περάσει οι περισσότερες από την Α’ Εθνική, μας βάζουν το τελευταίο δεκαήμερο τον Ολυμπιακό Βόλου, που ήταν τιμωρημένος, τον Ηρακλή που είχε πέσει άδικα και την Καβάλα του Ψωμιάδη.
Γίναμε 21 ομάδες, με εξαίρεση τον Φωκικό, με ομάδες από μεγάλες πόλεις και με κόσμο. Σ’ αυτό το πρωτάθλημα τον Ιανουάριο 11 ομάδες διεκδικούσαν τον τίτλο και έκαναν πρωταθλητισμό. Εκτός της ενδεκάδας ήταν ομάδες όπως η Παναχαϊκή, ο Πιερικός, η Δόξα Δράμας, ο Πανσερραϊκός, που ήταν «βουνά».
Όταν έγινε αυτό το πρωτάθλημα από την τηλεόραση παρακολουθούσε πολύς κόσμος, γεμάτα γήπεδα υπήρχαν παντού και αν θυμάστε τότε είχε ανέβει η Καλλονή, ο Παναιτωλικός κερδίζοντας τον Ολυμπιακό Βόλου στο Πανθεσσαλικό, εμείς με τον Απόλλωνα Σμύρνης και ο Εργοτέλης. Εξαιρετικές ομάδες σε ένα τεράστιο πρωτάθλημα.
Εκεί πρέπει να φτάσουμε. Αυτοί που μπορούν να συμμετέχουν και κάποια στιγμή να ασχοληθεί και ο κόσμος πάλι. Αυτό το πρωτάθλημα το έχει ανάγκη και η Σούπερ Λιγκ. Δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο μία κατηγορία, στην οποία έχει στραφεί όλο το ενδιαφέρον και τους από κάτω να τους αφήσεις να διαλύονται. Θα μπορούσε πολύ εύκολα κι αυτό το πρωτάθλημα να έχει τις αρχές και τις βάσεις του, να μην ταλαιπωρείται κανείς, και είναι και ένα πρωτάθλημα που παράγει Έλληνες παίκτες.
Πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα, αλλά δυστυχώς βλέπετε τώρα πως δεν μπορεί να ξεκινήσει το πρωτάθλημα, επειδή δεν μπορούν να τα βρουν στα τηλεοπτικά. Θα έπρεπε να υπάρχει η κεντρική διαχείριση και να τελειώνουμε. Τι ανταγωνισμός μπορεί να βγει όταν ένας παίρνει τα χρήματα επί 100;
Πέρσι η Νίκη έπαιξε κυρίως στη Νεάπολη, αλλά φέτος επιστρέφει στο Πανθεσσαλικό…
Δεν ξέρω γιατί το έκανε. Δεν ήμουν εδώ. Αν ήταν στο χέρι μου και στραβά να ξεκινούσε το πρωτάθλημα, εγώ από το Πανθεσσαλικό δεν θα έφευγα, εκτός αν υπήρχε άλλο λόγος. Δεν ξέρω αν έγινε για να πάμε κάπου όπου θα πρέπει να πάμε για να κερδίσουμε. Κάτι τέτοιο είχα ακούσει.
Το Πανθεσσαλικό είναι ένα στάδιο που το σέβονται όλοι. Θέλεις να αλλάξεις επίπεδο σαν ομάδα και θα πας στη Νεάπολη να παλεύεις με τα χώματα και τα χόρτα; Να μειώσουμε μόνοι μας το επίπεδο; Παίζω στο Πανθεσσαλικό σε ένα εξαιρετικό στάδιο, άρα γιατί να φύγω από εκεί; Από την ώρα που πήραμε την άδεια να παίζουμε εκεί, Πανθεσσαλικό 1000%.
Πρώτα απ’ όλα μεγαλώνει ο όγκος. Άλλο να είσαι με το 50% του κόσμου στη Νεάπολη και άλλο στο Πανθεσσαλικό. Όπως και να έχει όμως, είναι ένα μεγάλο στάδιο στο οποίο χαίρεσαι να παίζεις και το κυριότερο είναι ένα στάδιο που είναι δίπλα στο «σπίτι» μας, πέρα από τις εγκαταστάσεις που έχει. Ομάδες Σούπερ Λιγκ 2 δεν το έχουν. Πλέον είναι στο χέρι μας να το εκμεταλλευτούμε.
Τι μπορείτε να υποσχεθείτε στον κόσμο;
Περιμένω να έρθει να στηρίξει την ομάδα. Είμαι σίγουρος πάνω σε αυτό και δεν έχω ερωτηματικά. Με το που θα ανοίξει το γήπεδο και με την ομάδα να τον πείθει, γιατί αυτός είναι ο στόχος μας, θα έρθει και θα αγκαλιάσει την ομάδα. Δεν είχα κανέναν ενδοιασμό ότι θα μας αγκαλιάσει ο κόσμος. Αυτό το θεωρούσα κάτι εύκολο.
Την ώρα που θα επιτραπεί η είσοδος στο γήπεδο θα έρθει και θα στηρίξει. Σίγουρα μπορεί να είναι λίγο «παγωμένος», γιατί πέρασε δύσκολα πέρσι και το τελευταίο διάστημα δεν ήταν στο γήπεδο λόγω κορωνοϊού. Θεωρώ πως αν ανοίξουν οι πόρτες ο κόσμος θα είναι εκεί και θα του το κάνει πιο εύκολο να είναι εκεί, η παρουσία της ομάδας μας.
Πέραν από το πού θα φτάσουμε βαθμολογικά είναι να έρθει ο κόσμος να έρθει δίπλα μας να μας αγκαλιάσει και με τον τρόπο που θα παρουσιαζόμαστε εμείς, είτε έρθει το αποτέλεσμα είτε όχι, θα έχει καταλάβει ότι έχουμε δώσει τα πάντα για να πετύχουμε.
Δεν θα μπει στο κεφάλι των ανθρώπων ότι μπορούσαμε να παίξουμε παραπάνω και δεν το κάναμε. Προσπάθησα να φτιάξω την ομάδα με αυτά τα χαρακτηριστικά, με τα δικά μου «θέλω» και είμαι σίγουρος πως αν αυτά τα πράγματα βγουν στο γήπεδο, ο κόσμος θα δει μια μαχητική και ανταγωνιστική ομάδα, την οποία θα ευχαριστηθεί…