Τοπικά

Βολιώτισσα γιόρτασε τα 100ά γενέθλιά της… “Θ”

Σ02 ΠΡΟΣΩΠΟ

Η Βασιλική Λαρίση είναι μία γυναίκα που κατάφερε να κερδίσει τη μάχη με το χρόνο. Γεννημένη το μακρινό 1915 στην Κοντοβάζαινα Γορτυνίας πριν από λίγο καιρό συμπλήρωσε έναν αιώνα ζωής και γιόρτασε αισίως τα 100ά γενέθλιά της. Η ευχή «να τα εκατοστήσεις» που συνοδεύει ανάλογες περιστάσεις έγινε πράξη για την αιωνόβια γιαγιά, η οποία δείχνει πως κατέχει το μυστικό της μακροζωίας…

Η ηλικιωμένη Αρκάδισσα τους τελευταίους μήνες φιλοξενείται στο Γηροκομείο Βόλου και δεν πέρασαν πολλές ημέρες από τότε που γιόρτασε μαζί με την οικογένειά της και φιλικά πρόσωπα τη συμπλήρωση 100 ετών ζωής. Το προσωπικό του Βοήθεια στο σπίτι Αλυκών, μία εβδομάδα πριν τα γενέθλια της, ετοίμασε μία τούρτα-έκπληξη στην κ. Βασιλική Λαρίση, η οποία έσβησε τα κεράκια και ευχήθηκε σε όλο τον κόσμο να φτάσει στα χρόνια της με υγεία και οικογενειακή ευτυχία.

Η αιωνόβια γιαγιά ξετύλιξε το κουβάρι των αναμνήσεών της και μίλησε για το πώς βρέθηκε από την Αρκαδία στα μέρη μας, αλλά και τη διαδρομή της ζωής της τον τελευταίο αιώνα που διανύσαμε. «Οι γονείς μου είχαν τέσσερα παιδιά. Τα δύο μεγαλύτερα αδέρφια μου, η Σοφία και ο Θοδωρής, δεν ζούνε πια, εγώ ήμουν η τρίτη στη σειρά, ενώ ο μικρότερος αδερφός μου, που λέγεται Ηλίας είναι 98 χρόνων και ζει μόνιμα στην Αθήνα. Η καταγωγή μου είναι από την Κοντοβάζαινα, ένα ορεινό χωριό της Αρκαδίας. Σε ηλικία εννέα ετών οι γονείς μου με έστειλαν στο Βόλο για να με μεγαλώσει ο αδερφός της μητέρας μου. Ήμουν μικρό κορίτσι όταν άφησα το χωριό που γεννήθηκα και ήρθα στα μέρη σας, που έμελλε να περάσω την υπόλοιπη ζωή μου» θα πει η κ. Λαρίση για τα παιδικά της χρόνια.

Ο θείος της ήταν πλανόδιος σε εμποροπανηγύρεις και στον πάγκο του ο κόσμος δοκίμαζε σημάδι στη σκοποβολή. Τα χρόνια πέρασαν και στο παζάρι του Αλμυρού, η νεαρή τότε Βασιλική Αναστασίου, όπως λεγόταν στο πατρικό της, γνώρισε τον μετέπειτα σύζυγό της, Νίκο Λαρίση, που καταγόταν από την περιοχή. «Με τον άντρα μου ερωτευθήκαμε με την πρώτη ματιά, όταν συναντηθήκαμε τυχαία στο δρόμο» εξομολογήθηκε χαμογελώντας, για να συμπληρώσει: «Παντρευτήκαμε από έρωτα. Τη χρονιά που έγινε ο γάμος ήμουν 25 ετών, ενώ ο συχωρεμένος ο άντρας μου ήταν πέντε χρόνια μεγαλύτερός μου. Έχω ακόμη τα γράμματα που μου έστελνε εκείνη την εποχή και δεν έχω πάψει στιγμή να τα διαβάζω μέχρι και σήμερα. Ωραίες εποχές εκείνες, οι άντρες είχαν τρόπους και το φλερτ ήταν διαφορετικό σε σχέση με σήμερα».

Το ζευγάρι ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου παραμονές της κήρυξης του ελληνοϊταλικού πολέμου, με την κ. Βασιλική Λαρίση να θυμάται: «Μόλις παντρευτήκαμε δεν πέρασε παρά ελάχιστος καιρός που άρχισε ο πόλεμος. Ήμασταν νιόπαντροι όταν έφυγε και παρουσιάστηκε στρατιώτης. Ύστερα ακολούθησε η Κατοχή και ο Εμφύλιος. Πραγματικά άσχημα χρόνια για την Ελλάδα. Να μην ξανάρθουν ποτέ. Όλος ο κόσμος υπέφερε τότε».

Το 1949 στην οικογένεια προστέθηκε το τρίτο μέλος της κι αφού νωρίτερα η μοίρα είχε δείξει το σκληρό της πρόσωπο στην κ. Βασιλική, που είχε χάσει ήδη ένα αγόρι κι ένα κορίτσι. Εκείνη τη χρονιά γεννήθηκε ο 66χρονος, πλέον, γιος της, Κωνσταντίνος Λαρίσης, ο οποίος αναφερόμενος στα 100ά γενέθλια της μητέρας του σχολίασε: «Σίγουρα είναι κάτι μοναδικό το να συμπληρώνεις έναν αιώνα ζωής. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει απόλυτα, γιατί όλα αυτά τα χρόνια ζω κοντά της και μου φαίνεται κάτι φυσικό. Μακάρι, όμως, όλος ο κόσμος να είναι έτσι σ’ αυτή την ηλικία».

Στην τελευταία φράση του γιου της παρενέβη η μητέρα του, η οποία σχολίασε τη μίνι έκπληξη που της ετοίμασαν: «Βγάλαμε φωτογραφίες, τραγουδήσαμε, ήταν πολύ όμορφα και φυσικά ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τα 101α γενέθλια». Όσο για τη συμβουλή που δίνει στους νεότερους; Η 100χρονη γιαγιά αποκάλυψε: «Ο Θεός ξέρει πόσο θα ζήσει ο καθένας μας. Εκείνο που θέλω να πω είναι ότι πρέπει να ζούμε κάθε στιγμή. Τα χρόνια περνάνε και πίσω δεν γυρνάνε».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το