«Κληρονομιά» για το μέλλον τα σπάνια βιβλία που έχει στη συλλογή της η κ. Αριστέα Μαμάκη. Κληρονομιά μεταφορικά και κυριολεκτικά, αφού βρέθηκαν στα χέρια της από τον πεθερό της, τον δημοσιογράφο και εργατολόγο Ιωάννη Μαμάκη, όταν έφυγε από τη ζωή.
Για την αξία τους, αλλά και συνολικά για την αξία του κάθε βιβλίου, μίλησε η κ. Μαμάκη στη «Θ» τονίζοντας τη σπουδαιότητα των λέξεων που μπορούν να δημιουργήσουν εικόνες.
«Τα βιβλία αυτά βρέθηκαν στα χέρια μου από τον πεθερό μου, τον Ιωάννη Μαμάκη. Ήταν δημοσιογράφος, τελείωσε τη Νομική Σχολή και έγινε εργατολόγος. Επί πολλά έτη διετέλεσε νομικός σύμβουλος στην εφημερίδα «Θεσσαλία». Μετά τον θάνατό του τον Φεβρουάριο του 1993 τα βιβλία του ήρθαν στα χέρια του συζύγου μου και τα δικά μου» δήλωσε η κ. Αριστέα. Στη σημαντική αυτή συλλογή περιλαμβάνονται αρκετά παλιά και δυσεύρετα βιβλία όπως το «Ελληνικόν Αναγνωστικόν» που εκδόθηκε στον Γαλατά Κωνσταντινούπολης το 1906 και προοριζόταν για τη χρήση των διδασκομένων στη Γ΄ τάξη των Δημοτικών Σχολείων, οι «Μέλαινες Ινδίες» του Ιούλιου Βερν, που εκδόθηκε το 1893, αλλά και ο «Οδηγός της Ελλάδος, απάσης της Μακεδονίας, της Μικράς Ασίας μετά των νήσων του Αρχιπελάγους και των νήσων: Κρήτης – Κύπρου – Σάμου» του Νικόλαου Ιγγλέση, που εκδόθηκε το 1911.
Η κ. Μαμάκη εργαζόταν ως λογίστρια μέχρι τη συνταξιοδότησή της το 2013. Συμμετείχε στο παρελθόν στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των Απανταχού Βενετιωτών, αλλά και στον Αγροτικό Συνεταιρισμό Βενέτου. Επίσης είναι μέλος της Πανελλήνιας Οργάνωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης λόγω των γονέων της που διέμεναν στο Βένετο.
«Πάντα μου άρεσε το βιβλίο. Η καταγωγή μου είναι από το Βένετο. Πριν τον πόλεμο ο παππούς μου, που είχε τελειώσει το Σχολαρχείο, μάζευε τους συγχωριανούς του και έκαναν τα «νυχτέρια». Μαζεύονταν όλοι σε ένα σπίτι και ο παππούς μου, που ήταν γραμματέας στην Κοινότητα και ψάλτης, τους διάβαζε βιβλία που του έστελναν από την Αθήνα. Ο παππούς μου ο Γιάννης είχε πολύ ωραία βιβλία. Επειδή οι Γερμανοί κατέστρεψαν το Βένετο, καταστράφηκαν πολλά από αυτά» σημείωσε η κ. Μαμάκη.
Ακόμη, πρόσθεσε ότι η αγάπη αυτή για τα βιβλία έμεινε στη μητέρα της και στα αδέρφια της, τους θείους της. «Αυτό πέρασε και σε μένα. Πάντοτε υπήρχε εφημερίδα στο σπίτι μας και οι γονείς μου διάβαζαν συνέχεια βιβλία. Τους άρεσε το διάβασμα. Κοντά σε αυτούς έμαθα να μου αρέσει και εμένα. Έτσι έμαθα και τα παιδιά μου» ανέφερε.
Λόγω του πεθερού της που ήταν δημοσιογράφος, εντρύφησε ακόμη περισσότερο στον «κόσμο» του βιβλίου. «Έχω κρατήσει το αρχείο του. Αυτά που έγραφε στη «Θεσσαλία», τα ποιήματά του» σημείωσε και τόνισε ότι του άρεσε πολύ το διάβασμα και ειδικά η γαλλική λογοτεχνία. Όταν βρέθηκε στα χέρια της η συλλογή των σημαντικών και σπάνιων βιβλίων του πεθερού της, κατάλαβε αμέσως τη σπουδαιότητά τους.
Σημειώνεται ότι η κ. Μαμάκη και ο σύζυγός της δώρισαν σημαντικά αρχεία από τη συλλογή του πεθερού της, όπως εφημερίδες αλλά και από το Βένετο, όπως τρίκλωνο σύρμα για την τηλεπικοινωνία, στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης του πρώην Δήμου Νέας Ιωνίας.
Η κ. Μαμάκη κατέθεσε και τη δική της άποψη για τα βιβλία. «Ανοίγεις το βιβλίο και το αισθάνεσαι. Όταν αρχίζεις να διαβάζεις, φτιάχνεις με τη σκέψη σου διάφορες εικόνες.
Καλό είναι και το διαδίκτυο, αλλά το βιβλίο το πιάνεις και το χαίρεσαι. Η αίσθηση που προσφέρει το βιβλίο είναι κάτι μαγικό». Στο δικό της «αρχείο» περιλαμβάνονται και παιδικά βιβλία που συγκέντρωσε η ίδια τα οποία απολαμβάνει να διαβάζει και να αφιερώνει στην αγαπημένη της εγγονή Αντριάνα.