Πολιτισμός

Βικτώρια Σαμαρά: Το ζητούμενο είναι η λύτρωση. Ηρώων και συγγραφέα

Η Βικτώρια Σαμαρά κομίζει αλήθειες και αινίγματα, βασανιστικά ερωτηματικά και αβίαστες εξελίξεις με το βιβλίο της «Λάχεση» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Οσελότος», θέτοντας ζητήματα αλύτρωτης ζωής και βασανιστικών σχέσεων. Ψυχολόγος η ίδια με επαγγελματική βάση την Αθήνα όπου ζει και συναισθηματική εξάρτηση από τον Βόλο που μεγάλωσε και επανέρχεται για να εισπράξει αγάπη από συγγενείς και φίλους. Κι αυτή τη φορά έρχεται για την παρουσίαση του βιβλίου της στο βιβλιοπωλείο – καφενείο «Χάρτα» (Σκενδεράνη 16) την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου, στις 7 μ.μ., σε μια ανοικτή συνάντηση φίλων της ανάγνωσης και ανυχνευτών αξόδευτων διαθέσεων. Η Βικτώρια Σαμαρά συστήνεται εκ νέου επιβεβαιώνοντας τη σχέση με τη γραφή και την ιδιότητά της, αυτή του συγγραφέα.

«Λάχεση» ο τίτλος του βιβλίου σας με εξώφυλλο σε μαύρο φόντο και χέρια ως ζωές – ψυχές εγκλωβισμένες… Πόσος συμβολισμός σε έναν τίτλο, σε μια πύλη για έναν δρόμο που αφορά σε τι;
Ο τίτλος Λάχεση παραπέμπει σε μία από τις τρεις μοίρες που παρουσιάζεται να κινεί τα νήματα και να ορίζει το πεπρωμένο. Παραπέμπει, όμως, και σε ένα δηλητηριώδες φίδι που έχει αυτή την ονομασία. Και οι δύο εκδοχές είναι αντιπροσωπευτικές του κειμένου. Ο τίτλος όπως και το μαύρο του εξώφυλλου λειτουργούν σαν οθόνη του κινηματογράφου, πάνω στην οποία ο αναγνώστης μπορεί να προβάλλει το δικό του συναίσθημα και να δώσει το δικό του νόημα.

Η ηρωίδα σας, κεντρικό πρόσωπο, ξεκινά από το τέλος για να φτάσει στην αρχή… Η διαδικασία αυτή είναι προϊόν ενασχόλησής σας με την ψυχολογία;
Η αντίστροφη στον χρόνο γραφή έγινε για να μπορέσει ο αναγνώστης να καταλάβει τον χαρακτήρα και τα κίνητρα των πράξεων της ηρωίδας. Να τη γνωρίσει, να την κατανοήσει. Οπότε δεν θα μπορούσα να απομακρυνθώ από την ιδιότητα που έχω και που είναι μία σημαντική πτυχή της υπόστασής μου.

Γιατί γράφετε, τι ήταν εκείνο που σας οδήγησε στη γραφή;
Χρόνια τώρα έχω καταλάβει πως απογυμνώνω τα αντικείμενα από τη χρηστική τους λειτουργία. Τα επαναδημιουργώ με τη φαντασία μου και πλάθω έναν άλλο κόσμο. Μέσα σε αυτόν νιώθω την ευτυχία της έκφρασης, αλλά ουσιαστικά της ύπαρξης.

Πιστεύετε ότι αναγνώστης και συγγραφέας είναι δύο πόλοι ή μήπως δύο εναλλασσόμενοι ρόλοι με την έννοια της εν δυνάμει θέσης πομπού και δέκτη ή αλλιώς σχέση ζωής;
Η σχέση τους είναι διαλεκτική. Η εναλλαγή των ρόλων γίνεται μέσα από τη λειτουργία της ενσυναίσθησης. Ο συγγραφέας προσπαθεί να ακουμπήσει το συναίσθημα του αναγνώστη αποκαλύπτοντας και το δικό του. Εκτίθεται ο ίδιος και τον αφήνει να συμπληρώσει την εικόνα.

Ο λόγος σας σαφής και ταυτόχρονα υπαινικτικός, κοφτός και παράλληλα ενεργός για προώθηση σκέψης… Πώς γράφετε; Αβίαστα, βασανιστικά, επανέρχεστε, διορθώνετε; Πότε θεωρείτε ότι το έργο φεύγει από εσάς;
Βασανιστικά και φορές αβίαστα. Το έργο δεν φεύγει ποτέ. Ο απογαλακτισμός γίνεται με τον ίδιο επώδυνο τρόπο που συμβαίνει όταν ενηλικιωνόμαστε, με τον ίδιο τρόπο που καταφέρνουμε να διαχειριστούμε έναν αποχωρισμό.

Οι ιστορίες διαμορφώνονται με τη γραφή, συμπληρώνονται, αλλάζουν ή ξεκινάτε με έτοιμο ιστόρημα;
Το γράψιμο είναι όπως ένα ταξίδι. Επιλέγεις τον τόπο, ξεκινάς, αλλά στον δρόμο συναντάς διάφορα, απροσδόκητα συμβάντα που μπορεί να σε δυσκολέψουν, να σε καθυστερήσουν ή να σου δείξουν μια καλύτερη διαδρομή.

Ποιος είναι ο πρώτος αναγνώστης των γραπτών σας; Επιζητάτε τη γνώμη, αναζητάτε την εντύπωση που εισπράττετε;
Ο πρώτος αναγνώστης… Οι άνθρωποι που θα μου πούνε να το ξαναγράψω γιατί δεν είναι καλό. Συγκεκριμένοι άνθρωποι της καρδιάς.

Το βιβλίο σας, η ιστορία του, η ηρωίδα του μέσα από την τραγικότητά τους προσδίδουν ένα περίεργο φως με την έννοια της απαλλαγής ή της λύτρωσης; Υπάρχει κατά τη γνώμη σας έξοδος στα αδιέξοδά μας;
Νομίζω πως αυτό είναι το ζητούμενο. Η λύτρωση. Και των ηρώων και του συγγραφέα. Απλώς για τον δεύτερο, όπως είπε και ο Robert Frost, «ο μόνος δρόμος για την έξοδο περνάει από μέσα».

Η σχέση σας με το βιβλίο προσδιορίζεται πλέον διαφορετικά από την πλευρά του δημιουργού, του συγγραφέα;
Ενδύομαι δύο διαφορετικούς ρόλους. Αυτή του αναγνώστη που απολαμβάνει αισθητικά και συναισθηματικά το έργο και αυτή του τεχνικού, ο οποίος εκτιμά τη δομή, το ύφος, τη φόρμα του κειμένου. Με τον κίνδυνο, όμως, πως μπορεί να χαθεί η μαγεία της ανάγνωσης.

Έρχεστε στον Βόλο, στην πόλη που μεγαλώσατε, που έχετε συγγενείς και φίλους… Η παρουσίαση του βιβλίου σας προσδίδει διαφορετικές έννοιες και αισθήσεις;
Η παρουσίαση του βιβλίου στη γενέτειρά μου… Όπως είναι ο γυρισμός στο σπίτι σου.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το