Πολιτισμός

Βερολίνο – Περιήγηση στην πόλη

Της Άννας Μαρίας Κουτσιρίμπα – Σεμιλιέτωφ,
φιλολόγου – συγγραφέα*

Κοντά στην Potsdamplatz θα επισκεφτούμε την Εκκλησία του Αγίου Ματθαίου που είναι μία προτεσταντική εκκλησία, η οποία χτίστηκε στα μέσα του 18ου αιώνα και που έναν αιώνα αργότερα ανακαινίστηκε λόγω των σοβαρών ζημιών από τους βομβαρδισμούς του 1945. Χαρακτηριστικά της αποτελούν ο λεπτός πύργος και η κατασκευή από τούβλα με τις κόκκινες και κίτρινες γραμμές. Το εσωτερικό της πολύ λιτό, αλλά μοντέρνα διακοσμημένο με μερικά γλυπτά και σύγχρονους πίνακες θρησκευτικού περιεχομένου στους τοίχους. Πολύ συχνά πραγματοποιούνται συναυλίες. Η θέα όμως από το καμπαναριό είναι πανοραμική και μοναδική. Βρίσκεται νότια του Τίεργκαρντεν κοντά στο Μέγαρο Μουσικής και Φιλαρμονικής. Το κτίριο της Φιλαρμονικής είναι ένα επιβλητικό κτίριο με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική σε χρυσό χρώμα που τραβά αμέσως τα βλέμματα. Η Φιλαρμονική Ορχήστρα του Βερολίνου είναι μία από τις κορυφαίες ορχήστρες σε όλον το κόσμο.
Θα συναντήσουμε και την πρεσβεία της Αιγύπτου σε ένα πραγματικά εντυπωσιακό κτίριο. Τριγύρω μας αρκετά μουσεία και πινακοθήκες, όπως και το Μνημείο της Γερμανικής Αντίστασης.

Στην πλατεία όπου έγινε το κάψιμο των βιβλίων

Στη συνέχεια θα βρεθούμε στο Checkpoint Charlie που ήταν το σημείο διέλευσης του Τείχους μεταξύ του Ανατολικού και του Δυτικού Βερολίνου κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Με την Επανένωση της Γερμανίας το σημείο αποτελεί πλέον τουριστικό αξιοθέατο.
Στην περιοχή μπορούμε να επισκεφτούμε και το Εβραϊκό Μουσείο που έχει μια μόνιμη συλλογή και έκθεση, όπου παρουσιάζει τα 2000 χρόνια της γερμανοεβραϊκής ιστορίας.
Το Γερμανικό Μουσείο Κατασκοπίας είναι ένα μουσείο αφιερωμένο στην κατασκοπεία και στα διάφορα αντικείμενα που χρησιμοποιούσαν για να καταγράφουν τις σημαντικές πληροφορίες τους στην εποχή του ψυχρού πολέμου. Μας παρέχει αρκετές πληροφορίες για τα εκθέματα, αλλά και ιστορίες κατασκόπων. Σε μικρογραφία θα συναντήσουμε τη γνωστή Γέφυρα των Κατασκόπων που βρίσκεται λίγο έξω από το Βερολίνο στον δρόμο προς το Πότσνταμ. Υπάρχουν και αρκετές δραστηριότητες και παιχνίδια για μεγάλους, όπου μπορεί ο καθένας να λάβει μέρος και να δει τις ικανότητές του ως κατάσκοπος. Θα περάσετε τις εξετάσεις, έχετε ταλέντο για μια τέτοια ιδιότητα;
Συνεχίζοντας την περιήγησή μας θα συναντήσουμε πολλά κτίρια που αποτελούν τις διάφορες σχολές του Πανεπιστημίου Χούμπολτ του Βερολίνου. Είναι το παλαιότερο πανεπιστήμιο της πόλης και ιδρύθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα. Μπροστά από την είσοδο και το μνημείο του Βίλχελμ φον Χούμπολτ, με τη σχετική επιγραφή, του Πρώσου γλωσσολόγου, που το πανεπιστημιακό του μοντέλο επηρέασε τα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια. Σήμερα έχει πάνω από 37.000 φοιτητές.
Θα βρεθούμε στο αρχηγείο της Γκεστάπο, η οποία ήταν η κρατική μυστική αστυνομία της χιτλερικής Γερμανίας. Έγινε ο φόβος και ο τρόμος κατά την περίοδο του 1933-1945 στα εδάφη ελέγχου του τρίτου ράιχ. Ήταν αρχικά ένα κτίριο τράπεζας όπου μετατράπηκε σε αρχηγείο, ένας χώρος γνωστός για ανακρίσεις και βασανιστήρια.
Στην περιοχή θα συναντήσουμε και την Πλατεία όπου τον Μάιο του 1933 οι Ναζί κατέκαψαν τόμους βιβλίων. Μια προσεχτική ματιά χρειάζεται για να εντοπίσει κανείς το μνημείο, αφού είναι υπόγειο, κρυμμένο κάτω από την επιφάνεια του εδάφους. Σχεδιάστηκε το 1995 και υπάρχουν 20.000 λευκά ράφια βιβλιοθήκης, όσα και τα βιβλία που κάηκαν. Κατά τη διάρκεια της νύχτας έχει όμορφο φωτισμό και γίνεται έντονα ορατό.

Μέρος του τείχους

Σε πολλά σημεία της πόλης του Βερολίνου θα δούμε να υπάρχουν μέρη του τείχους, για να θυμίζουν τη διχοτόμηση στους πολίτες των μεγάλων ηλικιών, αλλά και να υπενθυμίζουν στους νεότερους ένα μέρος της ιστορίας της Γερμανίας.

Καθώς πραγματοποιούσαμε την ξενάγησή μας βρεθήκαμε αντιμέτωποι με μια παρέλαση μοτοσικλετιστών στους δρόμους της πόλης. Κορναρίσματα, επευφημίες, φωνές, σφυρίγματα, άρχισαν να τραβούν την προσοχή μας με τις σημαίες όλων των χωρών να κυματίζουν. Μια διαδήλωση με μηχανές που δεν γινόταν να μην σταθείς και να παρακολουθήσεις, αφού από τη φασαρία δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε την ξενάγηση. Παρακολουθούσαμε λοιπόν τους μοτοσικλετιστές με τις σημαίες που περνούσαν από μπροστά μας για να αναγνωρίσουμε τη χώρα προέλευσής τους. Νορβηγία, Φιλανδία, Δανία, Τσεχία, Εσθονία, Γαλλία, Αγγλία, Βέλγιο, Ισπανία και τον κόσμο να τους χειροκροτούν. Κάποια στιγμή πέρασε η ομάδα με την ελληνική σημαία και όπως ήταν φυσικό ήταν η σειρά μας να τους φωνάξουμε και να χειροκροτήσουμε. Γενικά όσο ήμασταν στο Βερολίνο κάθε μέρα όλο και κάτι γινόταν, όλο και κάποια εκδήλωση, κάποια παρέλαση παρακολουθούσαμε, ή τουλάχιστον ενημερωνόμασταν για αυτή.
Συνεχίζεται…
*Οι φωτογραφίες είναι του Μιλτιάδη Σεμιλιέτωφ

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το