Βασίλης Μεταξάς: “Μπάχαλο” οι αρμοδιότητες μεταξύ δήμων, περιφερειών, κυβέρνησης και υπηρεσιών

Το παιχνίδι με το «μπαλάκι» των ευθυνών είναι σταθερή κατάσταση που αντιμετωπίζουν οι λαϊκές οικογένειες για ό,τι σχετίζεται με την εξασφάλιση ακόμα και στοιχειωδών αναγκών και δικαιωμάτων τους, τόνισε ο Βασίλης Μεταξάς, βουλευτής του ΚΚΕ, μιλώντας στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής για το νομοσχέδιο για τους συνοριακούς σταθμούς και την ενίσχυση των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ).
Σημείωσε, πιο συγκεκριμένα, πως επικρατεί πραγματικό μπάχαλο με τα ζητήματα αρμοδιοτήτων μεταξύ δήμων-Περιφέρειας-κυβέρνησης-υπηρεσιών που ξεκινά από το ποιος ευθύνεται, για παράδειγμα, για την καθαριότητα μιας υπόγειας διάβασης του ΟΣΕ, όπως στην περίπτωση του Νέου Δέλτα στο Βόλο, που η διάβαση καθαρίστηκε μόλις λίγες μέρες πριν (απο πέρσι!), μέχρι και ποιος έχει την ευθύνη για το περιβαλλοντικό έγκλημα με τα ψάρια στον Παγασητικό.
Πρόσθεσε πως «δίπλα σε αυτό το μπάχαλο» υπάρχει και η πολυδιάσπαση των αρμοδιοτήτων, όπως στα σχολεία, όπου την ευθύνη για το διδακτικό έργο την έχει το υπουργείο, για τα κτίρια ο δήμος και για τη μεταφορά μαθητών η Περιφέρεια. Σε αυτό το σημείο παρουσίασε και το παράδειγμα 25 παιδιών στον Δήμο Αλμυρού που η μεταφορά τους στο σχολείο με λεωφορείο που είχε δοθεί δωρεά στον δήμο είναι «στον αέρα», γιατί ο οδηγός συνταξιοδοτήθηκε και δήμος και Περιφέρεια παίζουν το κλασικό παιχνίδι των ευθυνών, σηκώνοντας, παράλληλα, τα χέρια ψηλά.
Αντίστοιχη είναι η κατάσταση με τις αποζημιώσεις των κτηνοτρόφων από τις πλημμύρες και από την πανώλη, ζήτημα για το οποίο βουλευτές του ΚΚΕ κατέθεσαν αντίστοιχη αναφορά στη βουλή.
Με βάση όλα αυτά, ο Β. Μεταξάς επισήμανε ότι όταν Περιφέρειες, δήμοι και κυβέρνηση καλούνται να ασχοληθούν με ζητήματα που αφορούν τις ανάγκες του λαού και δεν αποφέρουν κάποιο όφελος, τότε «τρέχουν μακριά, πετούν την καυτή πατάτα στον επόμενο». Αντίθετα, σε περίπτωση έργων με ανταποδοτικότητα, επενδυτικά πακέτα σε επιχειρηματικούς ομίλους και αναπτυξιακά προγράμματα που θα ωφελήσουν το μεγάλο κεφάλαιο, τότε «τρέχουν όλοι, παραγκονίζονται μεταξύ τους ποιος θα πρωτοπρολάβει, ποιος θα πρωτοαναλάβει» και «όλοι θέλουν κομμάτι από την πίτα».
Υπογράμμισε ότι με ευθύνη της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ και με τη στήριξη των δημοτικών και περιφερειακών αρχών τους, στη λογική κόστους-οφέλους, «πετάχτηκαν» αρμοδιότητες από την κεντρική διοίκηση με στόχο να απαλλαγεί το κράτος από την υποχρέωση να λύνει θέματα πυροπροστασίας, αντισεισμικής θωράκισης και γενικότερα της συντήρησης και λειτουργίας των απαραίτητων δομών για τη ζωή του λαού και της νεολαίας.
«Αυτή η προσαρμογή ήταν αναγκαία για τη στήριξη της καπιταλιστικής ανάπτυξης, αποτέλεσε στρατηγική επιλογή της αστικής τάξης», διευκρίνισε και πρόσθεσε πως βοήθησε να συσκοτιστεί και μια βαθιά αλήθεια: ότι πρόκειται για το ίδιο αστικό κράτος και σε κεντρικό και σε τοπικό επίπεδο.
Ο Β. Μεταξάς ανέδειξε ότι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ τσακώνονται, για παράδειγμα, για το ποιος είναι εμπνευστής των task force, δηλαδή των επιτροπών επιστημόνων για τις φυσικές καταστροφές σε επίπεδο περιφέρειας, που προβλέπονται στο νομοσχέδιο αλλά ταυτόχρονα δεν λένε κουβέντα για το ασφυκτικό και κατευθυνόμενο πλαίσιο λειτουργίας αυτών των επιτροπών που θα καθορίζει τα όποια πορίσματα σύμφωνα με την ευρωενωσιακή νομοθεσία και τις διεθνείς συμφωνίες, δηλαδή την οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις πλημμύρες που θέτει ως όρο το κόστος και την ανταποδοτικότητα για τα αντιπλημμυρικά έργα και την Οδηγία για τα νερά, δηλαδή την ιδιωτικοποίησή τους.
Και συνέχισε λέγοντας: “Ποια, λοιπόν, αντιπολίτευση; Ή καλύτερα, αντιπολίτευση για ποιον; Ακόμα κι όταν ξεστομίζονται μεγάλα λόγια, γρήγορα ισιάζουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο εκλεκτός των ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ στην Περιφέρεια Θεσσαλίας, Δημήτρης Κουρέτας, που πριν λίγο καιρό ήταν λάβρος δήθεν ενάντια στο σχέδιο των Ολλανδών για τη Θεσσαλία. Διαβάζω προχθεσινή δήλωση του: «Βρισκόμαστε σε τροχιά υλοποίησης του αντιπλημμυρικού σχεδίου της Περιφέρειας Θεσσαλίας που διαμόρφωσε σε συνεργασία με τα συναρμόδια Υπουργεία και την ολλανδική εταιρεία HVA». Θυμίζω ότι ο ίδιος πριν από λίγους μήνες έλεγε ότι “το μοντέλο των Ολλανδών μετατρέπει τον μικρό παραγωγό σε υπάλληλο”. Μια χαρά τα βρήκαν τώρα. Αλλά, η σύγκλιση αυτή τελικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά η λογική κατάληξη αλλά και η εξειδίκευση στην περιοχή της Θεσσαλίας της στρατηγικής σύμπλευσης της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ -όταν βγαίνουν από τη μέση οι φιοριτούρες- την οποία αποκαλύπτει το ΚΚΕ.”
Απέναντι σε όλα αυτά, τόνισε στο τέλος ο Β. Μεταξάς, ο λαός έχει αποκούμπι το ΚΚΕ και τους αγώνες για διεκδικήσεις εργαζομένων, επαγγελματιών, βιοπαλαιστών αγροτών, φοιτητών, μαθητών, στους οποίους πρωτοστατούν κομμουνιστές σε κάθε χώρο: «Μια τέτοια εργατική-λαϊκή αντιπολίτευση είναι απαραίτητο να δυναμώσει σήμερα ανοίγοντας τον δρόμο της σύγκρουσης και της ανατροπής για τον σοσιαλισμό».