Η αυριανή σύμπραξη πάνω στη σκηνή του Βασίλη Αγροκώστα και του Ζαφείρη Κουκουσέλη θα περιλαμβάνει μελωδίες που είναι σπαρμένες σε πολλές γωνιές της γης. Οι Βολιώτες καλλιτέχνες θα επιχειρήσουν να παντρέψουν δύο κόσμους διαφορετικούς, αλλά συνάμα τόσο ίδιους. «Δύση και Ανατολή» ονόμασαν την αυριανή παράσταση, η οποία είναι προγραμματισμένη να ξεκινήσει στις 20.00 στο θέατρο της Παλιάς Ηλεκτρικής Εταιρείας. Θα διηγηθούν ιστορίες μέσα από ένα πλούσιο ρεπερτόριο προκαλώντας τις αισθήσεις και τη σκέψη.
Με αφετηρία την γκόσπελ μουσική και τα αμερικάνικα μπλουζ, αλλά κι ένα πέρασμα από τη λάτιν σκηνή, θα κάνουν στάσεις κατά σειρά στο Πράσινο Ακρωτήριο, πατρίδα της «ξυπόλητης ντίβας» Σεζάρια Έβορα, την Πορτογαλία με τα φάντο, την Ισπανία με τη μεγάλη παράδοση στο φλαμένκο, τη Γαλλία, την Κορσική και την Ιταλία. Στη συνέχεια θα περάσουν από τα Βαλκάνια, τη γειτονιά του Γκόραν Μπρέγκοβιτς, την Ελλάδα με την πάντοτε θελκτική παραδοσιακή μουσική κι αφού μας θυμίσουν ήχους αγαπημένους από Κύπρο, Μικρά Ασία και Πόντο, θα καταλήξουν στους δρόμους της Κωνσταντινούπολης, απ’ όπου εμπνεύστηκαν τον επίλογο της αυριανής παράστασης.
Το οδοιπορικό που ετοίμασαν οι δύο γνωστοί μουσικοί είναι πολυποίκιλο, με τον Βασίλη Αγροκώστα να εξηγεί το πώς προέκυψε η ιδέα της παράστασης «Δύση και Ανατολή». «Με τον Ζαφείρη αγαπάμε εξίσου τη μουσική. Πήραμε τον χάρτη και ξεκινήσαμε αυτό το νοητό ταξίδι, περνώντας από περιοχές που έβγαλαν ιδιαίτερες μουσικές». Όσο για τα κοινά στοιχεία των κομματιών που επέλεξαν; Ο ίδιος τόνισε: «Όλα τα τραγούδια είναι μικρές προσευχές. Οι νότες από τα γκόσπελ των βορειοαφρικάνων, καρπώνονται το στοιχείο της προσευχής που έχει να κάνει είτε με τη θάλασσα, είτε τον έρωτα, ακόμη και με την ξεχασμένη πατρίδα. Υπάρχει μουσική συγγένεια όσον αφορά στην έκφραση, όχι το μουσικό θέμα, τις μελωδίες. Όμως και πάλι μπορείς να βρεις μουσικά στοιχεία κοινά από το ένα είδος στο άλλο. Για παράδειγμα στο πορτογαλικό φάντο όταν αρχίζει και αυτοσχεδιάζει ο τραγουδιστής με πόνο, εύκολα το προσομοιάζεις με τους τούρκικους αμανέδες. Είναι κρυμμένα αυτά τα στοιχεία και οι ακροατές που θα παρακολουθήσουν την παράσταση, θα διαπιστώσουν ότι η μουσική δεν έχει σύνορα. Θεωρώ ότι είμαστε δύο άνθρωποι που μπορούμε να πατήσουμε με σιγουριά και στους δύο κόσμους. Θα κάνουμε μία πρώτη προσπάθεια ενώπιον του κοινού πως μπορούμε να γεφυρώσουμε μουσικά τις αποστάσεις».
Στη συνέχεια ο Βασίλης Αγροκώστας σχολίασε τη συνεργασία του με τον Ζαφείρη Κουκουσέλη: «Είναι η πρώτη φορά που συνεργαζόμαστε. Αν και είμαστε φίλοι πολλά χρόνια και υπάρχει μεγάλη αλληλοεκτίμηση για τη δουλειά του καθενός, είναι η πρώτη μας μουσική συνάντηση και θέλαμε να είναι κάτι ιδιαίτερο και ξεχωριστό, που να δείχνει όλο το φάσμα των μουσικών μας ανησυχιών. Θα πρέπει επίσης να πω ότι θα είμαστε μόνο δύο άνθρωποι επί σκηνής. Εκτός από τη φωνή μου και το πιάνο του Ζαφείρη, χρησιμοποιούμε όλα τα όργανα που γνωρίζει ο καθένας μας. Ο Ζαφείρης θα παίξει ακορντεόν, εγώ λύρα και κλασική κιθάρα, ενώ σε ορισμένα κομμάτια θα κάνουμε χρήση και ορισμένων συνθετικών ήχων».
Όμως και για τον Ζαφείρη Κουκουσέλη η παράσταση «Δύση και Ανατολή» σημαίνει πολλά: «Κάνοντας πρόβες και ακούγοντας τα τραγούδια που συμπεριλάβαμε στο πρόγραμμα, διακρίναμε πολλά σημεία που συγγενεύουν, με τα περισσότερα τραγούδια να προέρχονται ουσιαστικά από την ίδια μήτρα. Άλλωστε, η μουσική είναι μία τέχνη που ενώνει. Γκρεμίζει τα σύνορα και ανοίγει γέφυρες για να επικοινωνούν οι άνθρωποι. Όπου κι εάν ζούνε, να βρίσκουν κοινά σημεία αναφοράς.
Κάθε τραγούδι είναι κι ένας διαφορετικός πολιτισμός. Σίγουρα είναι δύσκολο, αλλά όταν έχεις ασχοληθεί και μελετήσει αρκετά, μπορείς να έχεις ένα αποτέλεσμα που θα αρέσει στον κόσμο και να απολαύσει αυτό το μουσικό ταξίδι».
Οι δύο καλλιτέχνες θα ερμηνεύσουν κάπου στα 24-25 τραγούδια, εκτός από δύο ορχηστρικά. Ανάμεσά τους κι ένα κομμάτι με ιδιαίτερη σημασία για τον Ζαφείρη Κουκουσέλη, ο οποίος είπε: «Έχει τίτλο «Μια βροχή χαλάζι» σε στίχους Λίνας Δημοπούλου. Το έχει ηχογραφήσει ο Λαυρέντης Μαχαιρίτσας και θα μπει στον καινούριο δίσκο που ετοιμάζει να κυκλοφορήσει. Είναι δική μου η μουσική και θα το παίξουμε την Κυριακή. Το θέμα του τραγουδιού έχει τη μετανάστευση και τους πρόσφυγες κι επειδή ταιριάζει στο κλίμα των ημερών θα το παίξουμε στη συναυλία».
Στην ερώτηση για το εάν θα διάλεγε Δύση ή Ανατολή, ο Βολιώτης συνθέτης απάντησε με νόημα: «Στο ένα χέρι μου κρατώ τη Δύση και στο άλλο την Ανατολή. Δεν είναι εύκολο αυτό. Από τη μία να παίξεις τζαζ και από την άλλη να κάνεις έναν αυτοσχεδιασμό με ταξίμι. Όμως, έτσι μεγάλωσα. Μου άρεσε να μελετώ με σεβασμό όλα τα είδη της μουσικής. Το ίδιο και ο Βασίλης. Αγαπάμε πολύ και υπηρετούμε όλα τα είδη. Η μουσική είναι μία. Δεν χωρίζεται σε στρατόπεδα. Απλά έχει διαφορετικές εκδοχές, τις οποίες όταν είσαι μουσικός, υποχρεούσαι να τις γνωρίζεις. Να τις μελετάς και να τις παίζεις. Να γίνεται βίωμά σου. Να έχεις το άκουσμα. Οι παλιοί έλεγαν: «Εάν δεν έχεις πιει νερό από την τάδε περιοχή, δεν μπορείς να παίξεις ένα κομμάτι». Ήθελαν να πούνε ότι πρέπει να έχεις βιώσει αυτή τη μουσική που θέλεις να παίξεις. Αλλιώς διαβάζοντας μόνο μία ψυχρή παρτιτούρα, δεν μπορείς να κάνεις αυτό το πράγμα».