Τζάκομο Πουτσίνι – Εκατό χρόνια από τον θάνατό του (1858-1924)

Ζώδιο: Αιγόκερος. Εθνικότητα: Ιταλός. Μουσικό ύφος: Ύστερο-Ρομαντικό-Ρεαλιστικό. Γνωστότερο έργο: Μαντάμ Μπατερφλάι. Το ακούσαμε στο κινηματογραφικό έργο: «Ολέθρια σχέση» (1987). Είπε: Η ύπαιθρος για μένα, είναι μια επείγουσα ανάγκη, όπως όταν θέλεις να πας στην τουαλέτα και είναι κάποιος άλλος μέσα!

Η προσωπικότητά του
Η ζωή του Τζάκομο Πουτσίνι είναι γεμάτη από πόνο, δράμα, αλλά και χλιδή, τραγωδία, κωμωδία και υπερβολή, απαγορευμένο έρωτα, πρόκληση με τον θάνατο, αλλά και νίκη των δυσκολιών.
Δεν είναι τυχαίο που οι όπερές του είναι γεμάτες από πληθωρικές προσωπικότητες, ζηλιάρες τραγουδίστριες (τι πρωτότυπο;), απαθείς στρατιωτικούς, κακές πριγκίπισσες και επίορκους αστυνομικούς
Χαρακτήρες του Πουτσίνι στις όπερές του, η σατανική πριγκίπισσα Τουραντό, η Αγία δουλική Μαντάμ Μπατερφλάι, είναι δημιουργίες του Πουτσίνι, που παρέπεμπαν σε εικόνες από τη ζωή του.
Γι’ αυτό λοιπόν, το γνωστό γνωμικό λέει: …Γράψε γι’ αυτά που ξέρεις…
Το πάθος του Πουτσίνι ήταν η όπερα, αν και είχε περάσει το όριο ηλικίας, το 1880 έγινε δεκτός (σε αντίθεση με τον Βέρντι) στο ωδείο του Μιλάνου.
Οι πρώτες απόπειρες δεν είχαν επιτυχία, εκτός από μία εύφημο μνεία. Το 1884 γνώρισε τον διάσημο μουσικό εκδότη Τζούλιο Ρικόρντι

Έρωτας και έμπνευση και άνετη ζωή…
Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, τη Λούκα, γνωρίζει και ερωτεύεται τη γυναίκα του παλιού του συμμαθητή, την Ελβίρα Μποντούρι Τζερμινιάνι. Σκάνδαλο ξέσπασε το 1886, το σκάνε από την πόλη και γεννιέται ο νόθος γιος του. Τα προβλήματα είναι ατελείωτα στην οικογένεια. Το έργο του «Η όπερα Έντγκαρ» παίχτηκε το 1889 με μεγάλη αποτυχία. Ο Ρικόρντι που τον πίστευε, του παραγγέλνει μία ακόμα όπερα και άρχισε να την δουλεύει, τη Μανόν Λεσκό, ανέβηκε το 1893. Αυτή η όπερα σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Ακολούθησε η Λα Μποέμ το 1896 και η Τόσκα το 1900.
Άρχισε τότε να εισπράττει δικαιώματα και έκανε μεγάλη ζωή. Πανάκριβα κοστούμια, καπέλα και παπούτσια, έχτισε πολλά πολυτελή σπίτια. Είχε μεγάλο πάθος για τα αυτοκίνητα και κυρίως για τις εκθέσεις αυτοκινήτων.

Καβγάδες και ζήλιες …
Τα πλούτη και η άνετη ζωή δεν ικανοποιούσαν την Ελβίρα. Μετά από σκάνδαλα και κακουχίες την είχαν μετατρέψει σε μια ζηλιάρα, μεσόκοπη στρίγκλα. Είχε όμως τα δίκαια της, το 1900 ο Πουτσίνι ερωτεύθηκε μια νεαρή ονόματι Κορίνα.
Η Ελβίρα έπαθε κρίσεις υστερίας, έκανε απεργία πείνας, αλλά τίποτα δεν πτόησε τον συνθέτη.
Μια μέρα όρμησε στην Κορίνα και την χτύπησε με την ομπρέλα της, το ίδιο έκανε και στον σύζυγό της, όρμησε με γροθιές και νυχιές. Οι γρατζουνιές ήταν έντονες στο πρόσωπό του και η δικαιολογία ότι έπεσε σε έναν θάμνο δεν έπεισαν κανένα.
Είχαν και ένα αυτοκινητικό ατύχημα όπου ο Πουτσίνι έσπασε το πόδι του, μένοντας μήνες στο κρεβάτι, αφήνοντάς του να κρατά μπαστούνι στο υπόλοιπο της ζωής του.
Μια μέρα μετά το ατύχημα ο σύζυγος της Ελβίρας, ο Τζεμινιόνι, πέθανε και οι αδελφές του το ικέτευαν να παντρευτεί την Ελβίρα.
Η Κορίνα τον απείλησε να τον μηνύσει για αθέτηση υπόσχεσης. Τελικά ο Πουτσίνι δωροδόκησε την Κορίνα και έτσι μετά από δεκαοκτώ σχεδόν χρόνια παντρεύτηκε την ερωμένη του.
Μετά τον γάμο του συνέχισε να συνθέτει τη Μαντάμ Μπατερφλάι, αλλά η πρεμιέρα απέτυχε. Ο Ρικόρντι που πίστευε σ’ αυτόν, επέμενε να την ξαναδουλέψει, με θετικά αποτελέσματα.

Τα ίδια και στην Αμερική…
Όταν πήγε στην Αμερική γνώρισε μια υπηρέτρια, την Ντόρια, όπου η Ελβίρα την κυνηγούσε βρίζοντας και απειλώντας την. Η απελπισμένη Ντόρια αυτοκτόνησε παίρνοντας διαβρωτικό απολυμαντικό.
Ο Πουτσίνι έντρομος σκέφτηκε κι αυτός να αυτοκτονήσει, τότε η Ελβίρα διέδωσε ότι η κοπέλα πέθανε μετά από αποτυχημένη άμβλωση. Όταν η αυτοψία έδειξε ότι η Ντόρια πέθανε παρθένα, η οικογένειά της έκανε μήνυση στην Ελβίρα, όπου το δικαστήριο καταδίκασε την Ελβίρα σε πεντάμηνη φυλάκιση.
Οι δικηγόροι του Πουτσίνι έπεισαν την οικογένεια της Ντόρια να αποσύρουν τη μήνυση μετά από έναν καλό διακανονισμό και έτσι το δικαστήριο ακύρωσε την καταδικαστική απόφαση.

Και κάτι διασκεδαστικό…
Ένα διάστημα που ο Πουτσίνι με τον μαέστρο Τοσκανίνι είχαν διαταραχθεί οι σχέσεις τους και δεν είχαν καμιά επικοινωνία, κάποια Χριστούγεννα έγινε το εξής περιστατικό. Μία χρονιά ο Πουτσίνι ξέχασε να βγάλει από τη λίστα των φίλων στους οποίους έστελνε το παραδοσιακό ιταλικό τσουρέκι, το Πανετόνε (τελευταία συνήθεια και των νεοελλήνων). Όταν κατάλαβε το λάθος, έστειλε στον Τοσκανίνι τηλεγράφημα που έλεγε: «Πανετόνε εστάλη από λάθος Πουτσίνι». Αμέσως ο Τοσκανίνι απάντησε: «Πανετόνε εφαγόθη από λάθος Τοσκανίνι».

Γίνονται και στις όπερες τέτοια αστεία;
Στο φινάλε της όπερας Τόσκα, η ηρωίδα αυτοκτονεί, πέφτοντας από ένα ψηλό πύργο. Συνήθως οι σοπράνο πηδούν από ένα παράθυρο στο πίσω μέρος της σκηνής και πέφτουν πάνω σ’ ένα στρώμα.
Σύμφωνα όμως με μία πληροφορία σε κάποια παράσταση στην όπερα του Σικάγο η Αγγλίδα σοπράνο Έβα Τέρνερ έπαθε σοκ, όταν, αντί να πέσει σε στρώμα, έπεσε σ’ ένα τραμπολίνο.
Η Τέρνερ αναπήδησε δύο-τρεις φορές προκαλώντας τα γέλια του κοινού. Ο μύθος λέει ότι μάλλον ήταν ιδέα κάποιου ή κάποιων εκδίκηση εις βάρος της παράλογης, απαιτητικής ντίβας!