Τσίνκουε Τέρρε: Βερνάτσα – Το παραμυθένιο ψαροχώρι

Της Άννας Μαρίας Κουτσιρίμπα – Σεμιλιέτωφ, 

φιλολόγου – συγγραφέα*

Φτάσαμε στην επόμενη γαία, στη Vernazza, ένα ψαροχώρι που αποτελεί το μοναδικό φυσικό λιμάνι της Τσίνκουε Τέρρε, που καθώς πλησιάζουμε δείχνει γραφική. Ήρθε η ώρα να κατέβουμε από το καραβάκι μας και να την περπατήσουμε. Το 2011 επλήγη από καταρρακτώδεις βροχές και έγιναν πολλές κατολισθήσεις με αποτέλεσμα να θαφτεί σε πάνω από τέσσερα μέτρα λάσπης. Εκκενώθηκε και για πολλούς μήνες βρισκόταν σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Αποκαταστάθηκε όμως και μπορούμε να τη γνωρίσουμε από κοντά.

Από το λιμάνι βλέπουμε τη γοτθική εκκλησία της Αγίας Μαργαρίτας της Αντιοχείας, που είναι και η προστάτιδα της γαίας. Βρίσκεται στη δεξιά πλευρά της Piazza Marconi, που είναι η κεντρική πλατεία μπροστά στο λιμάνι. Σύμφωνα με τον μύθο λέγεται πως κατά την αρχαιότητα βρέθηκε κατά μήκος της Βερνάτσα ένα μικρό ξύλινο κουτί που περιείχε οστά της Αγίας Μαργαρίτας. Τότε οι κάτοικοι αποφάσισαν να χτίσουν μια εκκλησία αφιερωμένη στην Αγία, αλλά μια ξαφνική καταιγίδα πήρε το κουτί, το οποίο εξαφανίστηκε για ένα διάστημα, αλλά αργότερα εμφανίστηκε στο ίδιο σημείο και τότε την έχτισαν στο σημείο που βρέθηκε πλάι στη θάλασσα. Χτίστηκε τον 13ο αιώνα. Ξεχωρίζει ο οκταγωνικός πύργος με ύψος 40 μέτρα που στεφανώνεται από καμάρες που καταλήγουν σε τρούλο. Την επισκεπτόμαστε και θαυμάζουμε το εσωτερικό της, όπου παρατηρούμε τα τρία κλίτη και τη λιτή της διακόσμηση. 

Στην κορυφή του ακρωτηρίου σε ύψος άνω των 70 μέτρων πλάι στη θάλασσα ακολουθώντας τα απότομα σκαλοπάτια θα επισκεφτούμε το μεσαιωνικό κάστρο Ντόρια του 13ου αιώνα, αλλά πιστεύεται ότι υπήρχε προγενέστερο από τον 11ο αιώνα. Θα δούμε τα ερείπια του κυλινδρικού πύργου Belforte, που χρονολογείται στα 1.000 μ.Χ. Ο πύργος χρησιμοποιήθηκε ως παρατηρητήριο για την προστασία του χωριού από τους πειρατές, όπως χρησιμοποιήθηκε από τους Γερμανούς και κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναστυλώθηκε τον 20ό αιώνα και η θέα από ψηλά είναι μοναδική. Είναι ο χώρος όπου φιλοξενεί πολιτιστικές εκθέσεις με θέα το απέραντο γαλάζιο.

Καθώς περιηγούμαστε στην όμορφη γαία θα συναντήσουμε το μικρό παρεκκλήσι της Αγίας Μαρίας, ένα μικρό πέτρινο παρεκκλήσι κατά μήκος του κεντρικού δρόμου, όπου τελούνται κανονικά λειτουργίες κάθε Κυριακή. Όταν έγιναν οι πλημμύρες οι κάτοικοι φοβήθηκαν πως τα ορμητικά νερά που είχαν μετατραπεί σε χείμαρροι θα το έπαιρναν στο διάβα τους, αλλά το παρεκκλήσι άντεξε. Είναι ανοιχτό καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας και θα περάσουμε στο εσωτερικό του να ανάψουμε το κεράκι μας. Στο διάβα μας θα συναντήσουμε τον σιδηροδρομικό σταθμό, το αστυνομικό τμήμα και ένα μικρό θέατρο, όπου στην είσοδο αναγράφεται το όνομα της γαίας.

Άλλη μια εκκλησία είναι η Convento Di San Francesco, μια καθολική εκκλησία, που χτίστηκε τον 17ο αιώνα. Εξωτερικά είναι απλή με μια πρόσοψη με αετώματα και στο εσωτερικό της αποτελείται από ένα κλίτος και τέσσερα παρεκκλήσια. Κάτω από την εκκλησία υπάρχει κρύπτη όπου βρέθηκαν δεκατέσσερις τάφοι που ανήκουν στους μοναχούς του μοναστηριού. Το καμπαναριό της ξεχωρίζει και από το λιμάνι με ένα ρολόι και έναν μικρό τρούλο. Δίπλα στην εκκλησία υπήρχε ένα μοναστήρι του τάγματος των Φραγκισκανών και που σήμερα λειτουργεί ως Δημαρχείο. Στα δυτικά της εκκλησίας παρατηρούμε τα γενουατικά τείχη που περιβάλλουν τη γαία. 

Συνεχίζουμε και φτάνουμε στο τέλος του κεντρικού δρόμου όπου συναντάμε ένα ανάγλυφο δέντρο πάνω σε έναν τοίχο και πλάι του σε μερικά μέτρα μακριά ένα ηρώο, ένα μνημείο, όπου στη βάση του υπάρχουν χαραγμένα ονόματα και μια πλάκα ανάγλυφη με μια γυναικεία μορφή. 

Χαιρόμαστε να περιφερόμαστε ανάμεσα στα στενά σοκάκια, στα μικρά μαγαζάκια με τα τοπικά τους προϊόντα, τα αναμνηστικά και παρατηρώντας τα παλιά πολύχρωμα οικήματα που μας περιβάλλουν. Δε θα χάσουμε την ευκαιρία να καθίσουμε σε κάποιο από τα χαριτωμένα καφέ που ξεπροβάλλουν με τις πολύχρωμες καρέκλες για μια ανάπαυλα.

Μπορούμε να ακολουθήσουμε το μονοπάτι και για την εκκλησία της Παναγίας του Reggio που βρίσκεται λίγο έξω από τη Βερνάτσα. 

Το πιο διάσημο μονοπάτι όλης της ακτογραμμής είναι το λεγόμενο Μπλε Μονοπάτι ανάμεσα στη Βερνάτσα και το Μοντερόσσο. Πληροφορηθήκαμε πως αν ακολουθήσουμε το μονοπάτι θα συναντήσουμε και ένα μικρό ιερό το οποίο είναι αφιερωμένο στις γάτες, τα αγαπημένα αιλουροειδή. 

Φεύγουμε από τη Βερνάτσα με όμορφες εντυπώσεις. Σίγουρα είναι μια από τις γαίες που ξεχωρίζει. Την προτιμούν οι περισσότεροι από τους τουρίστες λόγω της γραφικότητας, αλλά και των πολλών επιλογών που έχει σε φαγητό και καφέ.

*Οι φωτογραφίες είναι του Μιλτιάδη και του Γιώργου Σεμιλιέτωφ