Στο μακρύ κατάλογο με τα χαμένα μεγάλα στοιχήματα του Βόλου περίοπτη θέση κατέχει το πάρκο του Πεδίου του Άρεως, το οποίο τα τελευταία χρόνια αφέθηκε κυριολεκτικά στην τύχη του. Ένας από τους μεγαλύτερους χώρους αστικού πρασίνου στο πολεοδομικό συγκρότημα παρουσιάζει εικόνα εγκατάλειψης, με τον φωτογραφικό φακό της «Θ» να αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα της άθλιας κατάστασης που επικρατεί σήμερα στο πάρκο.
Η ευθύνη για τη μετατροπή του πάρκου από πνεύμονα πρασίνου σε… επικίνδυνη ζώνη, που υποβαθμίζει ακόμη περισσότερο τη συνοικία της Νεάπολης και όχι μόνο, ανήκει εξ ολοκλήρου σε όλους τους «ενοίκους» της πλατείας Ρήγα Φεραίου την τελευταία και πλέον δεκαετία. Η δημοτική αρχή του Βόλου έπαψε προ πολλού να επιδεικνύει το στοιχειώδες ενδιαφέρον για τη συντήρηση του πάρκου στο Πεδίο του Άρεως. Η φροντίδα που δέχθηκε κατά τη διάρκεια της τέλεσης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 ήταν η τελευταία αναλαμπή, αφού τότε καταγράφτηκαν οι τελευταίες παρεμβάσεις στο χώρο. Έκτοτε, η επιδείνωση των συνθηκών που επικρατούν εκεί υπήρξε ραγδαία. Προ λίγων μηνών από πλευράς δήμου Βόλου ακούστηκαν κάποιες σκέψεις για την αξιοποίηση του πάρκου μέσω της δημιουργίας θεματικού Μουσείου για την Αργώ. Ωστόσο, η απόσταση που χωρίζει τα τυχόν σχέδια που βρίσκονται στο συρτάρι του δήμου μέχρι το τι συμβαίνει πραγματικά στο πάρκο είναι μεγάλη. Εκείνο που γίνεται εύκολα αντιληπτό είναι πως οι αρμόδιες υπηρεσίες οφείλουν να αναλάβουν άμεσα δράση για την αποκατάστασή του. Η παντελής έλλειψη καθαριότητας, φωτισμού και φύλαξης, αλλά και οι σημαντικές φθορές στις εγκαταστάσεις, στην ουσία καθιστούν το πάρκο μη επισκέψιμο.
Εάν κάποιος πάρει την απόφαση να περάσει μία βόλτα από εκεί, σίγουρα θα απογοητευθεί από το μέγεθος της εγκατάλειψης. Η σημερινή κατάσταση εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για τους επίδοξους, πλην τολμηρούς, επισκέπτες του πάρκου. Η εύρυθμη λειτουργία ενός χώρου πρασίνου και η βιωσιμότητα του εξαρτώνται κυρίως από το πόσα καλά συντηρείται, αλλά αυτό έχει πάψει να συμβαίνει προ πολλού. Μοιραία η πρόσβαση στο Πεδίο του Άρεως έχει καταστεί προβληματική υπόθεση, αποτρέποντας τους Βολιώτες να απολαύσουν έναν -υποτιθέμενο- χώρο αναψυχής, για τον οποίον μάλιστα έχουν δαπανηθεί μεγάλα χρηματικά ποσά τις τελευταίες δεκαετίες.
Θλίψη με την πρώτη ματιά
Στην είσοδο του Πάρκου από την οδό Αθηνών, όπου βρίσκεται η κεντρική πύλη του πάρκου, το χάλι του φυλακίου είναι ενδεικτικό για το τι θα αντικρύσει κάποιος στα ενδότερα, καλωσορίζοντας με το χειρότερο δυνατό τρόπο τους επισκέπτες στο… μαγικό κόσμο του Πεδίου του Άρεως. Τα θραυσμένα τζάμια στο φυλάκιο είναι το λιγότερο, αφού έχει μετατραπεί σε χώρο εναπόθεσης απορριμμάτων, με έναν κατεστραμμένο κάδο να συμπληρώνει την εικόνα. Όσο για την ταμπέλα που βρίσκεται στην είσοδο του πάρκου και αναγράφει «Δείξτε την αγάπη σας για το πάρκο, μην κόβετε τα λουλούδια», που είναι πλέον ανύπαρκτα, μόνο ως ειρωνεία μπορεί να εκληφθεί.
Στη συνέχεια αρκεί να διανύσεις ελάχιστα μέτρα εντός του πάρκου, με την εικόνα να κραυγάζει για την εγκατάλειψη του χώρου. Η παντελής περιποίηση του πρασίνου είναι ορατή. Ξερά δέντρα και φυτά παντού, γεγονός που αυξάνει δραματικά τις πιθανότητες εκδήλωσης φωτιάς, ενώ το γρασίδι είναι άγνωστο από πότε έχει να κουρευτεί.
Ολοσχερής είναι η καταστροφή των ξύλινων καλαθιών για τα απορρίμματα, με αποτέλεσμα μεγάλοι όγκοι σκουπιδιών να είναι διασπαρμένοι σε όλη την έκταση του πάρκου. Εξαίρεση από τον κανόνα δεν αποτελούν ούτε τα παγκάκια. Το ίδιο ισχύει και για τα φωτιστικά σώματα, τα οποία επίσης έχουν καταστραφεί ολοκληρωτικά και μόλις δύσει ο ήλιος το πάρκο στο Πεδίο του Άρεως βυθίζεται στο σκοτάδι.
Επόμενη στάση στο χώρο που παλαιότερα λειτουργούσε κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Το κτίριο έχει υποστεί σημαντικές φθορές. Οι κατεστραμμένες κλειδαριές επιτρέπουν την πρόσβαση στον οποιονδήποτε, ενώ μέσα στο χώρο υπάρχουν ενδείξεις ανθρώπινης παρουσίας. Διόλου απίθανο να καταφεύγουν εκεί άστεγοι και μετανάστες στην προσπάθειά τους να βρουν μία στέγη μέσα στο χειμώνα ή και χρήστες ναρκωτικών ουσιών.
Εμετική είναι η κατάσταση των w.c. που υπάρχουν στον ίδιο χώρο ή μάλλον ό,τι απέμεινε να θυμίζει πως κάποτε χρησιμοποιούνταν ως τουαλέτες. Ακαθαρσίες βρίσκονται παντού, συμπληρώνοντας την τριτοκοσμική όψη των w.c. με τους βρώμικους τοίχους, τους σπασμένους νιπτήρες και τις διαλυμένες πόρτες, που αποτελούν πλέον εστία μόλυνσης.
«Βάλτωσε» η λίμνη
Ανάλογη είναι η τύχη που επιφύλαξε η πολυετής εγκατάλειψη στην τεχνητή λίμνη που δεσπόζει στο πάρκο και στο παρελθόν αποτέλεσε σημείο αναφοράς στο Πεδίο του Άρεως. Οι όχθες της είναι γεμάτες από σκουπίδια με ό,τι μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους, μέχρι και ξύλινες ζαρντινιέρες -που άγνωστο πώς- μετακινήθηκαν από τα σημεία που ήταν τοποθετημένες και βρέθηκαν να ρημάζουν στα νερά της λίμνης.
Τις παλιές καλές εποχές είχε δημιουργηθεί ένας μικρός υγρότοπος σε εκείνο το σημείο, όπου έβρισκαν καταφύγιο δεκάδες υδρόβια πτηνά. Όμως, τώρα η μόλυνση των υδάτων της τεχνητής λίμνης έχει απομακρύνει την πανίδα και το μέρος κατέληξε να θυμίζει βούρκο. Το νερό σε πολλά σημεία πρασίνισε, υπάρχει έντονη δυσοσμία, ενώ η συγκέντρωση εντόμων στα λιμνάζοντα νερά εγκυμονεί πολλούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία.
Εξίσου αποκρουστική είναι η εικόνα που παρουσιάζει μία μικρή τάφρος, που έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης. Στην επιφάνεια επιπλέουν σκουπίδια, τα οποία κανείς δεν μπήκε στον κόπο να περισυλλέξει πολλά χρόνια τώρα, επιβαρύνοντας ακόμη περισσότερο την κατάσταση του τοπίου.
Στο κέντρο περίπου του πάρκου υπάρχουν εγκαταστάσεις, που παλαιότερα φιλοξενούσαν πτηνά και ζώα. Με την πάροδο του χρόνου ο μικρός ζωολογικός κήπος ερήμωσε, αλλά πλέον τα άλλοτε εγκαταλελειμμένα κλουβιά χρησιμοποιούνται από τους εθελοντές του Φιλοζωικού Συλλόγου Βόλου για τη φιλοξενία αδέσποτων σκυλιών. Δεκάδες ζώα έχουν βρει καταφύγιο εκεί, παρόλες τις αντίξοες συνθήκες που επικρατούν κι έχουν καταγγελθεί στο παρελθόν από τα μέλη της Φιλοζωικής.
Στο έλεος της σκουριάς
βρίσκεται το τρενάκι
Περιμετρικά του πάρκου υπάρχει σιδηροδρομική γραμμή, πάνω στην οποία παλαιότερα κινούταν μία μικρή ατμοκίνητη μηχανή με προέλευση από το εργοστάσιο πλινθοκεραμοποιίας Τσαλαπάτα. Ωστόσο, η σιδηροδρομική γραμμή σε πολλά σημεία της είναι πλέον απροσπέλαστη, αφού οι ράγες έχουν καλυφθεί από πυκνή βλάστηση.
Όσο για το τρενάκι; Αφέθηκε να ρημάζει στην πλευρά του πάρκου, που γειτνιάζει με τον χείμαρρο Ξηριά, δίπλα από τις εγκαταστάσεις που σήμερα στεγάζουν τον Ιππικό Όμιλο Βόλου. Εκτεθειμένη επί σειρά ετών στις καιρικές συνθήκες, η μηχανή παραδόθηκε στο έλεος της σκουριάς. Η πολυετής ακινησία δίχως την αναγκαία προστασία, διάβρωσε σε μεγάλο βαθμό τα μεταλλικά μέρη του μικρού τρένου, με την ανακατασκευή του πριν από χρόνια να πηγαίνει στράφι.
Απτό παράδειγμα της αδιαφορίας για τη δημοτική περιουσία αποτελούν και τα τρία ξύλινα βαγονέτα, τα οποία επίσης είχαν παραχωρηθεί από το μουσείο Τσαλαπάτα. Βρίσκονται και αυτά παρατημένα στο υπόστεγο που κάποτε χρησίμευε ως αφετηρία για το τρενάκι. Το ξύλο από τα βαγονέτα σάπισε, αφού κανείς δεν μερίμνησε για τη συντήρησή τους.
Αγωνία για το μέλλον
Το πάρκο στο Πεδίο του Άρεως βρίσκεται σε οικτρή κατάσταση, απόρροια των προβλημάτων που συσσωρεύτηκαν τα τελευταία χρόνια και προκλήθηκαν από την αδιαφορία του Δήμου Βόλου. Αυτό για να αλλάξει, απαιτείται να γίνουν πολλές παρεμβάσεις. Μόνο έτσι θα διαμορφωθεί ξανά σε έναν χώρο ηρεμίας και αναψυχής για τους Βολιώτες και επισκέπτες, με την ελπίδα πως θα αποτελέσει και πάλι ένα «κόσμημα» για την πόλη.
Η αγωνία για το μέλλον του πάρκου είναι έκδηλη, αφού το ρεπορτάζ της «Θ» κατέγραψε εικόνες ντροπής που δεν τιμούν κανέναν. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον πως αυτή τη φορά η δημοτική αρχή θα ενδιαφερθεί πραγματικά για την τύχη του Πεδίου του Άρεως και θα δρομολογήσει τις ενέργειες που χρειάζονται για την αποκατάσταση του πάρκου.