Αυτό που έπρεπε να κάνουν οι δημοσιογράφοι, αν σέβονται το επάγγελμά τους και τον εαυτό τους, το έκαναν ο Μπέος και η παρέα του. Αντί οι δημοσιογράφοι να αποφασίσουν μετά τις προσβολές, μετά τις χυδαιότητες, τις λοιδωρίες και την αυταπόδεικτη λάσπη, να μην καλύψουν ξανά τις συνεντεύξεις της δημοτικής αρχής, δηλαδή τις ύβρεις και τις εκφράσεις χαμαιτυπείου, τους πρόλαβε το καθεστώς. Δεν ήθελε τους δημοσιογράφους στα πόδια του και τους έδιωξε από τον πρώτο όροφο του δημαρχείου. Συμφώνησε και ο Θάνος Θεοδώρου, που εκτελεί απλά εντολές. Δεν ήθελε άλλωστε να τον βλέπουν να εκτελεί χρέη προσωπικού υπαλλήλου του Μπέου, ο οποίος παράνομα κατοικοεδρεύει στο δημαρχείο. Υπάρχουν άνθρωποι-δυσκολεύομαι να τους αποκαλέσω δημοσιογράφους-που καλύπτουν το δημοτικό ρεπορτάζ και όταν άκουγαν βρισιές και χυδαιότητες υπομειδιούσαν. Όταν άκουγαν τον Μπέο να βρίζει χυδαία κάποιον δημοτικό σύμβουλο χαιρόντουσαν χαιρέκακα.
Το θεωρούσαν εξυπνάδα, μαγκιά, δεν ξέρω. Ο καθείς και η παιδεία του, ο πολιτισμός του. Αλλά να αντιδρούν ξαφνικά ορισμένοι γιατί το καθεστώς τους «ξεπέταξε» από τα πόδια του, είναι και για γέλια και για κλάματα. Άλλωστε από αύριο όλα θα είναι πάλι μέλι-γάλα. Μαθημένοι να σκύβουν τη μέση.