Τοπικά

«Το Σύνταγμά μας θα είναι το στέρεο θεμέλιο της σύγχρονης Ελληνικής Δημοκρατίας και κατά τον 3ο αιώνα ύπαρξής της»

Σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής συνεχίστηκε η συζήτηση για την συνταγματική αναθεώρηση με την εξέταση των ενοτήτων για τις σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας και τα κοινωνικά δικαιώματα.
Παρεμβαίνοντας ο βουλευτής Μαγνησίας της Ν.Δ. Κωνσταντίνος Μαραβέγιας σχολίασε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, επισημαίνοντας ότι το Σύνταγμα οφείλει να αντικατοπτρίζει την κοινωνική και εθνική πραγματικότητα. Άρα δε μπορεί να είναι μια ιδεολογική αφαίρεση, ένα κατασκεύασμα του μυαλού μας ή μια έκθεση ιδεών που δεν απηχούν τα πιστεύω της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού. Δυστυχώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προχωρήσει μόνος του -μακριά από τη κοινωνία- στην ιδεολογική εφεύρεση του “ουδετερόθρησκου κράτους”.

Όπως αναφέρει ο βουλευτής,  πρόκειται για μια αναθεωρητική αντινομία του ΣΥΡΙΖΑ που προτείνει την αλλαγή του άρθρου 3 του Συντάγματος για να απομακρύνει την Ορθοδοξία από την Πολιτεία.Ο Κωνσταντίνος Μαραβέγιας αναρωτήθηκε πού πραγματικά στοχεύει ο ΣΥΡΙΖΑ από τη στιγμή μάλιστα που ακόμα κι εκείνος παραδέχεται την Ορθοδοξία ως την επικρατούσα πίστη στη κοινωνία μας, όπως ακριβώς αναγνωρίζει και το σημερινό Σύνταγμα. Απαντώντας στο ερώτημα είπε χαρακτηριστικά:

«Το φαινόμενο αυτό δεν είναι καινούργιο, το έχουμε ξαναδεί την περίοδο διακυβέρνησης από τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αλλά και σε ανύποπτο χρόνο όταν συνέβαιναν διάφορα απίστευτα “θαύματα” με πρωταγωνιστή τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Ο κατά δήλωσή του “άθρησκος” πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ που κηρύττει την “ουδετεροθρησκεία” όταν βρέθηκε στο Άγιο Όρος ζήτησε από τους μοναχούς να μείνει 10 λεπτά μόνος του με την εικόνα “Άξιον Εστί”!
Προφανώς δεν πρόκειται για θέμα πεποίθησης, γιατί τέτοια δεν υπάρχει όσο και να ψάξουμε. Το “ουδετερόθρησκο κράτος” του ΣΥΡΙΖΑ είναι μόνο μια διαφημιστική ατάκα για το αριστερό του ακροατήριο, δηλαδή λόγια χωρίς πεποίθηση. ΄Η όπως θα έλεγε κι ο σοφός λαός μας, επιχειρεί να είναι και με τον “αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ”.Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει με την λαμπάδα στο ένα χέρι και με το κόκκινο σημαιάκι στο άλλο. Πρόκειται για μια πλειοδοσία πολιτικού αμοραλισμού εκ μέρους ενός κόμματος που κυβέρνησε με τον ίδιο τρόπο για 4,5 χρόνια τη χώρα».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το