Το πρώτο ραντεβού

Της Χαράς Ζήκα,
χημικού, MSc,
δρ Φαρμακευτικής

Εκεί που είχαμε αρχίσει να πιστεύουμε ότι μας έχουν καταραστεί σε αιώνια μοναξιά και χρόνια ατυχία στον έρωτα, γνωρίζουμε κάποιον που μας κάνει να νιώθουμε καρδιοχτύπια και πεταλουδίσματα στο στομάχι. Τότε μια χημική διαδικασία λαμβάνει χώρα με επιτυχία: χωρίς να αντιλαμβανόμαστε κάτι, τα σώματά μας ανταλλάσσουν σημαντικότατες πληροφορίες. Οι φερομόνες που εκκρίνονται μας ενημερώνουν ότι ο άνθρωπος αυτός έχει ανοσοποιητικό σύστημα συμβατό με το δικό μας και έχουμε όλες τις προϋποθέσεις να κάνουμε μαζί του γερούς απογόνους για να διαιωνίσουμε το είδος. Η λογική σκέψη αφοπλίζεται και παρόλο που σκεφτόμαστε ότι ίσως δεν πληροί τις προδιαγραφές μας, εμείς καταστρώνουμε σχέδια κατάκτησής του και φανταζόμαστε ένα κοινό μέλλον.

Το βλέμμα του κάνει τους νευροδιαβιβαστές να πλημμυρίζουν τον εγκέφαλο, η σεροτονίνη μάς αναγκάζει να εστιάζουμε σ’ αυτό το «μοναδικό» πλάσμα. Η νορεπινεφρίνη μάς κάνει να κρεμιόμαστε από τα χείλη του, ενώ η ντοπαμίνη κάνει τις αισθήσεις μας να είναι σε υπερδιέγερση και να θέλουμε να ξαναδούμε αυτόν που μας προκαλεί τόση ευχαρίστηση. Ανταλλάσσουμε τηλέφωνα και τότε ξεκινά η αγωνιώδης προετοιμασία για το πρώτο ραντεβού.
Μέχρι τότε προσπαθούμε να μην εξαντληθούμε από την αϋπνία, την υπερένταση και την έλλειψη όρεξης που μας προκαλεί η φαινυλαιθυλαμίνη, η οποία είναι υπεύθυνη και για την ανεβασμένη διάθεσή μας. Ευτυχώς, η αδρεναλίνη μάς κρατάει σε φόρμα και νιώθουμε ότι έχουμε δυνάμεις και αντοχές που ούτε οι ίδιοι υποψιαζόμασταν ότι έχουμε.

Στο πρώτο ραντεβού προσπαθούμε να φανούμε έξυπνοι, όμορφοι, ενδιαφέροντες και φυσικά… πιο αδύνατοι από όσο είμαστε. Υπάρχουν άπειρες συμβουλές για να εξασφαλίσουμε τον έλεγχο της κατάστασης (π.χ. μην τηλεφωνήσεις αμέσως, εμφανίσου με μπόλικη αυτοπεποίθηση, να έχεις το μυστηριώδες χαμόγελο της Τζοκόντα κ.λπ.), αλλά συνήθως είναι αναποτελεσματικές. Διότι αφού δεν είμαστε αυτό που πάμε να δείξουμε, απλώς θα φανούμε περισσότερο θεατρίνοι από όσο είμαστε συνήθως.

Υπάρχουν πολύ «πρωτόγονες» μέθοδοι για να σαγηνεύσουμε κάποιον, αφού όλοι μας κρύβουμε μέσα μας έναν άνθρωπο των σπηλαίων. Είναι γνωστό ότι η γυναίκα επιλέγει με βάση την κοινωνική ισχύ, το κοινωνικό γόητρο και τη ρητορική ικανότητα του άνδρα. Έτσι ο άνδρας θα προσπαθήσει να βεβαιώσει τη γυναίκα ότι έχει χρήματα και εξουσία, να επιδείξει το ακριβό σπορ αυτοκίνητό του και να κάνει ακριβά δώρα. Αν δεν τα έχει αυτά, θα στηριχθεί στον λόγο, θα προσπαθήσει να εντυπωσιάσει αφηγούμενος ανέκδοτα, ιστορίες και περιπέτειες.
Οι περισσότεροι έχουμε ανάγκη από κάποιον που θα μας βγάλει από τη ρουτίνα του νου μας. Είναι χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Σεχραζάντ, στο αραβικό παραμύθι, η οποία με τις πολυάριθμες διηγήσεις της κατάφερε να μείνει δίπλα στο Σουλτάνο επί χίλιες και μια νύχτες και να σώσει τη ζωή της.