Tου Αντώνη Παπαγεωργίου
Όπως ανέφερα σε προηγούμενο άρθρο μου στη «ΘΕΣΣΑΛΙΑ», το θρυλικό ΚΥΚΝΟΣ χάρισε στον μακαρίτη αδελφό μου και σε μένα τρεις εκλεκτούς αδελφικούς φίλους. Τους αδελφούς Ελευθερίου και τον Λουκά Ανδρεόπουλο, υποπλοίαρχο στο ΚΥΚΝΟΣ, ο οποίος αργότερα, ως πλοίαρχος, με τον γάμο του έγινε σύγαμπρος του πολιτευτού Τζανετάκη. Σημειωτέον, ο Καπετάν-Λουκάς είχε στον Βόλο έναν ακόμη καλό φίλο, τον δημοσιογράφο της «ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ» Νίκο Διαμαντόπουλο, με τον οποίο και εμείς γνωριστήκαμε μέσω του Καπετάν-Λουκά.
Πιθανόν με τη μεσολάβηση του Τζανετάκη, ο Καπετάν-Λουκάς προσελήφθη στην ακμάζουσα τότε ναυτιλιακή εταιρεία Τυπάλδου.
Η εταιρεία Τυπάλδου διέθετε αρκετά επιβατικά πλοία, που εξυπηρετούσαν διάφορες γραμμές, κυρίως τη γραμμή Κρήτης. Τα πλοία της είχαν στις ψιλές τσιμινιέρες τους (φουγάρα) ένα Τ. Ένα πλοίο της Εταιρείας ήταν το ΕΡΜΗΣ, την πλοιαρχία του οποίου ανέλαβε ο Καπετάν-Λουκάς. Το πρωτόγνωρο πρόγραμμα που του ανέθεσαν, ήταν να εκτελεί 15ήμερες κυκλικές κρουαζιέρες, με αφετηρία κάποιο ιταλικό λιμάνι και προσεγγίσεις στον Πειραιά – Βόλο – Θεσσαλονίκη – Άγιον Όρος, με σκοπό οι επιβιβασθέντες στο ιταλικό λιμάνι Ευρωπαίοι τουρίστες (Άγγλοι, Γάλλοι, Γερμανοί κ.λπ.) να επισκεφθούν βυζαντινές εκκλησίες και μνημεία. Οι κρουαζιέρες αυτές ονομάστηκαν «Βυζαντινές κρουαζιέρες». Στον Βόλο το ΕΡΜΗΣ ερχόταν – αν θυμάμαι καλά – κάθε δεύτερη Παρασκευή. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν στην περιοχή μας οργανωμένα τουριστικά γραφεία και αδειούχοι ξεναγοί.
Πιθανολογώ ότι η ανάθεση της πρακτόρευσης του ΕΡΜΗ σ’ εμάς τους Αδελφούς Παπαγεωργίου, οφείλετο και στον Καπετάν-Λουκά. Από τον Πειραιά ο ίδιος μάς ενημέρωνε πόσοι τουρίστες κατά εθνικότητα είχαν δηλώσει και πληρώσει για την επίσκεψη στα Μετέωρα. Εμείς γνωρίσαμε καθηγητές ξένων γλωσσών, κυρίως φροντιστηρίων. Επιλέξαμε δύο αγγλομαθείς, δύο γαλλομαθείς και δύο γερμανομαθείς. Τους ζητήσαμε να φροντίσουν να μελετήσουν καλά ό,τι αφορούσε στα τρία μοναστήρια, που επισκέπτονται συνήθως οι τουρίστες. Τη Μονή Βαρλαάμ, το Μεγάλο Μοναστήρι και τη γυναικεία Μονή του Αγ. Στεφάνου. Νοικιάζαμε πούλμαν ανάλογα με τον αριθμό των δηλωσάντων να μεταβούν στα Μετέωρα τουριστών.
Πληρώναμε τους καθηγητές και τα πούλμαν και χρεώναμε την Εταιρεία Τυπάλδου, η οποία είχε επίσης απευθείας λογαριασμούς με το Μοτέλ Διβάνη όπου γευμάτιζαν οι τουρίστες μετά την επίσκεψη στα μοναστήρια. Ο Σταύρος Βασαρδάνης, διευθυντής του ΕΟΤ, τα γραφεία του οποίου ήταν τότε στην παραλία στο σημερινό εστιατόριο ακριβώς δίπλα στη Συνάντηση, ήταν ικανοποιημένος με την οργάνωση των επισκέψεων των τουριστών στα Μετέωρα.
Αργότερα άρχισαν οι πιέσεις από τον Σύλλογο Ξεναγών της Αθήνας, αλλά αυτό δεν είχε συνέχεια, επειδή μεσολάβησε η χρεοκοπία της Εταιρείας Τυπάλδου μετά το πολύνεκρο ναυάγιο του πλοίου της ΗΡΑΚΛΕΙΟΝ στη Φαλκονέρα.
Ο Καπετάν-Λουκάς προσελήφθη ως ναυτιλιακός σύμβουλος στο ναυτιλιακό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας στον Πειραιά. Ένα από τα τότε επιβατικά πλοία στη γραμμή Βόλου – Βορείων Σποράδων ήταν και το ΣΠΟΡΑΔΕΣ. Λόγω χρεών κατεσχέθη από την Εθνική Τράπεζα, η οποία έπρεπε να συνεχίσει να το λειτουργεί, γιατί γνώριζε και ασφαλώς ο Καπετάν-Λουκάς τής το επιβεβαίωνε, ότι παροπλισμένο πλοίο χάνει μεγάλο μέρος της αξίας του, ενώ τη διατηρεί αν πωληθεί εν ενεργεία. Η τράπεζα δεν μπορούσε να το λειτουργήσει, ούτε ήθελε να το παροπλίσει. Τότε ο Καπετάν-Λουκάς πρότεινε στην τράπεζα να αναλάβουμε εμείς τη διαχείριση / λειτουργία του πλοίου και εγγυήθηκε για την εντιμότητά μας ως προς τις αποδόσεις των εισπράξεων και λογαριασμών. Η προμήθειά μας ήταν ίδια με ό,τι παίρναμε από το ΚΥΚΝΟΣ ή άλλα επιβατικά, δηλαδή 5% επί της αξίας των εισιτηρίων. Βέβαια ο Καπετάν-Λουκάς μάς ενημέρωσε ότι είχε ζητηθεί από τον εδώ διευθυντή της Εθνικής η γνώμη του για εμάς. Και ότι αυτός απάντησε: «Τίμιοι μεν, αλλά χωρίς σοβαρή επιφάνεια / περιουσία». Τελικά η τράπεζα απεδέχθη την πρόταση του Καπετάν-Λουκά και διαχειριστήκαμε το ΣΠΟΡΑΔΕΣ μέχρι την πώλησή του.
Ο φίλος μας Λουκάς απεβίωσε αρκετά μεγάλος.