Το ΠΑΜΕ Μαγνησίας επιτίθεται στον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου με καταγγελίες για μεθοδεύσεις

Για  σήψη και κατρακύλα “που χαρακτηρίζει την έκπτωτη ηγεσία της ΓΣΕΕ ” κάνει το λόγο με ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ και καταγγέλει ότι η ηγεσία του ΕΚΒ θέλει να αποκλεισμό της ΔΑΣ  από τη Διοίκηση.
“Μπροστάρης σε αυτή την μεθόδευση και η πλειοψηφία της Διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Βόλου, μετά την ολομέλεια της διοίκησης που έγινε άρον άρον την Τετάρτη. Η συμφωνία της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ δεν μας κάνει εντύπωση αφού και στις τελευταίες αρχαιρεσίες για την διοίκηση του ΕΚΒ και ενώ οι εργαζόμενοι ανέδειξαν την ΔΑΣ σε δεύτερη δύναμη, τα βρήκαν ώστε να αποκλείσουν την ΔΑΣ από το προεδρείο.
Συστρατεύονται ξεδιάντροπα στην προσπάθεια των εργοδοτών να μπουν στα Συνδικάτα, δίνοντας συνέχεια στην επιχείρηση χειραγώγησης της εργατικής τάξης, για να επικρατήσει στους χώρους δουλειάς η άκρα του τάφου σιωπή, ως όρος για την εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής κερδοφορίας των βιομηχάνων.
Δεν δίστασαν να αναπαράγουν τις βρωμιές της συνδικαλιστικής μαφίας της ΓΣΕΕ για τραμπούκικες επιθέσεις αντιπροσώπων της ΔΑΣ απέναντι στους άλλους αντιπροσώπους. Μάλλον θεωρούν αντιπροσώπους τους μπράβους, τους σεκιουριτάδες, τους ποινικούς ανθρώπους της νύχτας, που τους πλήρωσαν για να τους προστατέψουν από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους της ΔΑΣ. Και όταν αυτοί αποδείχτηκαν λίγοι κάλεσαν την παρέμβαση της αστυνομίας.
Δεν δίστασαν να αναπαράγουν τις πιο ακραίες φωνές, που χειροκρότησε ακόμα και η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, για τάγματα εφόδου του ΠΑΜΕ. Τέτοιο είναι το μένος τους για το ΠΑΜΕ επειδή δεν τους άφησε με την ησυχία τους να πάρουν μέρος στο συνέδριο νόθοι αντιπρόσωποι από σωματεία φαντάσματα, να πάρουν μέρος στο συνέδριο και να εκλεγούν στην διοίκηση της ΓΣΕΕ οι ίδιοι οι εργοδότες. Που δεν τους άφησε να οργανώσουν την φιέστα τους μακριά από τα μάτια των εργαζομένων.
Δεν πέφτουμε από τα σύννεφα για την στάση του προεδρείου του ΕΚΒ.
Είναι αυτοί που στήριξαν την ηγεσία της ΓΣΕΕ για ανάπτυξη με τους άθλιους μισθούς – μεροκάματα και τις άθλιες εργασιακές σχέσεις, όταν συνυπόγραφαν με τον ΣΕΒ τον άθλιο νομοθετημένο μισθό των 586 ευρώ, το διαχωρισμό στους μισθούς με βάση την ηλικία.
Είναι αυτοί που έκαναν γαργάρα την δήλωση του προέδρου της ΓΣΕΕ ότι οι απεργίες έφαγαν τα ψωμιά τους.
Είναι αυτοί που δεν έβγαλαν άχνα για την κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, για τις συλλήψεις αγωνιστών – συνδικαλιστών που αγωνίζονται απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και την εκμετάλλευση, για την καταστολή στις εργατικές – λαϊκές κινητοποιήσεις.
Είναι αυτοί που όχι μόνο έκαναν πλάτες στην εργοδοσία της ΑΓΕΤ για την καύση των σκουπιδιών αλλά μετατράπηκαν και σε γραφείο τύπου της εταιρείας.
Είναι αυτοί που προκειμένου να μην ελέγχουν ένα σωματείο προτιμούν να μην υπάρχει, όταν έσερναν το σωματείο των εμποροϋπαλλήλων στα δικαστήρια.
Είναι αυτοί που προκειμένου να μην αλλάξει ο συσχετισμός σε ένα σωματείο προτιμούν να μην κάνουν δεκτές αιτήσεις εργαζομένων στο σωματείο επισιτισμού.
Άξιος ο μισθός τους για όλα τα παραπάνω και για τις υπηρεσίες που παρέχουν!
Απέναντι σε όσα εξελίσσονται αυτή την περίοδο οι εργαζόμενοι έχουμε κάθε δικαίωμα και είναι ανάγκη να μπούμε μπροστά, να υπερασπιστούμε με κάθε τρόπο το δικαίωμά μας να έχουμε οργανώσεις ανεξάρτητες από την παρέμβαση της εργοδοσίας και του κράτους!
Καλούμε κάθε εργαζόμενο που σέβεται το συνάδελφό του, που εμπνέεται από τους αγώνες του εργατικού κινήματος, που δεν ανέχεται πλέον όλη αυτήν τη σαπίλα μέσα στα εργατικά σωματεία να συμπορευτεί με τις δυνάμεις εκείνες που δίνουν τη μάχη να γίνουν τα Συνδικάτα και τα σωματεία πραγματικά φρούρια των εργατικών δικαιωμάτων, διεκδικητές της ζωής που μας αξίζει.
Καλούμε τους εργαζόμενους να πάρουν τα πράγματα στα χέρια τους, δεν έχουν λόγο να φοβούνται, έχουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη και από την εργοδοσία και από τα τσιράκια της. Ο μόνος δρόμος για να ξεμπλέξουν με τους εργατοπατέρες και να οδηγηθούν σε αγώνες και κατακτήσεις είναι να δυναμώσουν τα Σωματεία τους. Αυτό είναι που φοβούνται, κυβέρνηση, εργοδότες και τα τσιράκια τους στο εργατικό κίνημα.
Πραγματική διέξοδος για τους εργαζόμενους δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την οργάνωσή μας, την ανασύνταξη του κινήματος σε ταξική κατεύθυνση για να διεκδικήσουμε τις σύγχρονες ανάγκες μας. Η απαίτησή μας να καθαρίσει το εργατικό κίνημα από τη βρωμιά τους θα γίνει πράξη υλοποιώντας το σύνθημα που ακούγεται όλο και περισσότερο στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς “Συνδικάτα εργατών – Όχι των εργοδοτών”.