Της
Μαρίας Ζαχαριά
– Μια 24χρονη θέλησε να βρεθεί σ’ ένα πρωτοχρονιάτικο πάρτι, γιατί το σπίτι της το κατοίκησε ο θάνατος. Γιατί έχει το δικαίωμα να διασκεδάσει, να φλερτάρει, να κάνει έρωτα. Εσείς δεν το έχετε;
– Η 24χρονη βιάστηκε από τρεις άντρες. Τη νάρκωσαν, την έγδυσαν και ασελγούσαν πάνω στο σχεδόν άψυχο κορμί της.
Σκεφτείτε: Δεν της έδωσαν, ούτε καν την ευκαιρία, να πεί «ΟΧΙ»!
– Η νεαρή ξύπνησε ανάμεσα σε χρησιμοποιημένα προφυλακτικά και τα διεγερτικά σκευάσματα, δίχως εσώρουχο, δίχως αξιοπρέπεια, δίχως μνήμη.
– Η κοπέλα δεν στάθηκε στο θλιβερό «Ευτυχώς δεν με σκότωσαν» που ίσως να σκέφτονταν οι περισσότερες γυναίκες. Αποφάσισε να μιλήσει.
Γιατί η επόμενη γυναίκα μπορεί να είναι η κόρη σου ή η αδελφή σου.
– Οι δράστες ανήκουν στην elit της ελληνικής κοινωνίας. Η αλαζονεία του πλούτου πρωταγωνιστεί σε ερωτικά όργια που διαδραματίζονται σε σουίτες πεντάστερων ξενοδοχείων και χαϊδολογιέται με την δυνατότητα εξαγοράς συνειδήσεων.
– «Η ανέχεια είναι η χειρότερη μορφή βίας» και αυτό το επιβεβαιώνει το γεγονός ότι ο βιασμός αποκάλυψε ένα κύκλωμα μαστροπείας και εμπορίας γυναικών που ξεπερνά τα σύνορα της χώρας μας.
– Τα τηλεοπτικά κανάλια (με ελάχιστες εξαιρέσεις) προσπαθούν σε όλες τις ενημερωτικές ζώνες, να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο για όσα αφορούν στους βιαστές. Φέρουν δημόσιο λόγο και άποψη δίχως κανένα ηθικό φραγμό. Νεαρές ενζενύ, προκειμένου να διατηρήσουν τα είδωλά τους στο γυαλί ακολουθούν την ίδια γραμμή. Σχεδόν όλο το δημοσιογραφικό σύστημα της χώρας μας υποκύπτει στην ανάγκη χορηγιών και συμμετέχει στο γαϊτανάκι διαπλοκής των ΜΜΕ που έχει στηθεί χρόνια τώρα.
– Απ’ την άλλη, τα social media βοούν! Οι πολίτες απαιτούν τιμωρία. Γιατί οι πολίτες ταυτίστηκαν με το κορίτσι. Γιατί είναι αγανακτισμένοι με το σάπιο, διεφθαρμένο, διαπλεκόμενο σύστημα που τους ναρκώνει και τους βιάζει καθημερινά σε όλα τα επίπεδα.
Η οργή τους είναι το «ΟΧΙ» του κοριτσιού που δεν ακούστηκε ποτέ.
– Και όμως… ( για ακόμη μια φορά) οι λαϊκοί δικαστές, οι αυτοδιοριζόμενοι εισαγγελείς, οι «γνωστοί και άγνωστοι πανεπιστήμονες», οι Άμωμοι και Αμόλυντοι της κοινωνίας απεφάνθησαν: Το θύμα είναι αυτό που φταίει για το έγκλημα.
Αυτή «φταίει» για τον βιασμό της.
Ερώτηση: Αν τη σκότωναν τελικά και πάλι θα έφταιγε;
Μόνο ο θάνατος δικαιώνει μια γυναίκα σ’ αυτό τον τόπο;