Το λιμάνι, η μόνη «ευκαιρία» του Βόλου

Της Κατερίνας Τασσοπούλου

Με τον Χρήστο Σπίρτζη να συνυπογράφει στις 16 Μαρτίου την προγραμματική σύμβαση μεταξύ του Οργανισμού Λιμένος, της ΓΑΙΟΣΕ, της ΟΣΕ , της ΕΡΓΟΣΕ και του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας για τις πολυτροπικές μεταφορές στο Βόλο αρχίζει για το λιμάνι θεωρητικά ένα νέο κεφάλαιο. Στην ουσία η προγραμματική θα αφορά στη μελέτη σκοπιμότητας μεταφοράς του εμπορικού λιμανιού του Βόλου στο Τσιγκέλι του Αλμυρού ακολουθώντας τα διεθνή πρότυπα που θέλουν τα εμπορικά λιμάνια εκτός πόλεων.

Η ίδια μελέτη θα προτείνει και τους τρόπους βιωσιμότητας του αεροδρομίου, ώστε να δημιουργηθεί προαστιακός από τη Ν. Αγχίαλο στον Βόλο, αλλά θα εξεταστεί και η βιωσιμότητα δημιουργίας τελεφερίκ από τον Βόλο προς Πορταριά και Μακρινίτσα.

Μια μελέτη είναι μια αρχή, αλλά από τη θεωρία στην πράξη θα περάσει μια δεκαετία για να δούμε τα έργα να υλοποιούνται, εφόσον κριθούν σκόπιμα. Μέσα σε αυτή τη δεκαετία το λιμάνι του Βόλου πρέπει να αποδίδει και να προσφέρει επενδύσεις, θέσεις εργασίας, να εξελίσσεται, να παράγει, να συνδέει τον Βόλο με τον «έξω κόσμο»… Άλλωστε την τετραετία που πέρασε για την πόλη, πραγματικές, χειροπιαστές επενδύσεις στον Βόλο είδαμε μόνο από τον Οργανισμό Λιμένος. Εφόσον για τη δημιουργία μαρίνας δεν καταγράφεται κανένα επενδυτικό ενδιαφέρον μέχρι σήμερα, μοιραία το βάρος δίνεται στις εμπορικές δραστηριότητες που παράγουν και τα οικονομικά οφέλη. Νεκρή ζώνη στην οικονομία δεν μπορεί να υπάρχει και το λιμάνι οφείλει να λειτουργήσει σαν καταλύτης οικονομικής ανάπτυξης, με δεδομένο ότι το 75% του εμπορίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης με άλλες χώρες και το 38% του ενδοκοινοτικού εμπορίου διεξάγονται διά θαλάσσης. Όση αύξηση να καταγραφεί στις αφίξεις κρουαζιεροπλοίων η οικονομική υστέρηση της πόλης δεν καλύπτεται, γιατί ταυτόχρονα δεν αναλαμβάνουν ο Δήμος και οι φορείς όπως η Ένωση Ξενοδόχων και το Επιμελητήριο με τον Εμπορικό Σύλλογο να δώσουν τις συνδυασμένες λύσεις όχι μόνο κεφαλαιοποίησης, αλλά ούτε καν αξιοποίησης του τουριστικού προϊόντος που οφείλουν να διαχειριστούν.

Σύντομα ο ΟΛΒ θα «εισβάλλει» και στον τομέα του πολιτισμού μετατρέποντας έναν εγκαταλειμμένο χώρο μεταξύ του κτιρίου διοίκησης και του τέρμιναλ σε κέντρο εκδηλώσεων. Τα σχέδια για τα 370 τετραγωνικά είναι εντυπωσιακά, ενώ εκεί θα φιλοξενηθεί και το ιστορικό αρχείο του λιμανιού, δηλαδή ένα μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της πόλης από το 1880 μέχρι σήμερα.

Υπάρχουν σχέδια και όροι που αναπτύσσονται οι πόλεις και ο Βόλος καταγράφει τεράστια υστέρηση.
Εάν το σύνθημα σε μια πόλη απομονωμένη, με 30% ανεργία, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει το περιβάλλον γύρω της είναι «δουλειές, δουλειές, δουλειές», το λιμάνι μπορεί να της δώσει τις ευκαιρίες της.