Το αποτύπωμα των πολιτικών ηγετών μας

Του
Χρήστου Καραζούπη,
οικονομολόγου, ενεργού πολίτη

Λαμβάνοντας αφορμή την παραίτηση του Αλέξη Τσίπρα από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, θέλω να κάνω μία αναφορά για τους πολιτικούς μας ηγέτες που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία πενήντα χρόνια που θυμάμαι εγώ. Μετά τη χούντα ήλθε από το Παρίσι που ζούσε ως αυτοεξόριστος ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, και ξεχνώντας το σκοτεινό του παρελθόν και αυτό της ΕΡΕ τη δεκαετία 1950 και 1960, ήλθε ως εθνάρχης και το μόνο που έκανε, συνέχιζε να ξεχωρίζει τους Έλληνες σε πατριώτες και μιάσματα, μοιράζοντας πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων…! Μάλιστα θυμάμαι ότι το 1975 φοιτητής εγώ, χωροφύλαξ, επισήμανε στον πατέρα μου ότι πρόσεξε τον μικρόν, γιατί διαβάζει την εφημερίδα Τα Νέα…!!! Εν τω μεταξύ το δημόσιο χρέος της Ελλάδας που υπάρχει από την επανάσταση του 1821, άρχισε να εμφανίζεται. Με τον μισό πληθυσμό της πατρίδας στο περιθώριο, ήλθε το 1981 άλλος γόνος της οικογένειας Παπανδρέου, ο Ανδρέας, με εκκωφαντικό τρόπο να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας. Έβγαλε τους μισούς Έλληνες από το περιθώριο, δημιούργησε το ΕΣΥ, αναγνώρισε την Εθνική Αντίσταση και πολλά άλλα. Διπλασίασε σε ποσότητα και μισθούς τους δημοσίους υπαλλήλους, χωρίς ταυτόχρονα να διπλασιάσουν την παραγωγή και την παραγωγικότητα, κάνοντας τους συνδικαλιστές και τους πρασινοφρουρούς να μοιράζουν όπως και επί δεξιάς πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων…! Παράλληλα μοιράστηκαν πολλά χρήματα, ξένα, δανεικά, από πακέτα Ντελόρ, Μεσογειακά, υποτίθεται για ανάπτυξη, αλλά φαγώθηκαν σε 4Χ4, μπαρ κ.λπ., τα οποία πληρώνουμε σήμερα. Το δημόσιο χρέος δε δυναμώνει έντονα και αρχίζει να γίνεται ανησυχητικό. Το 1989 μετά από μεγάλη πίεση στην κοινωνία και μεγάλη σκανδαλολογία, αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος συνεπικουρούμενος από το ΚΚΕ, τότε Συνασπισμό, με ειδικά δικαστήρια προσπαθεί να βάλει το ΠΑΣΟΚ και τον Ανδρέα Παπανδρέου στη φυλακή, ενώ παράλληλα προσπαθεί χωρίς καμία ιδιαίτερη επιτυχία τις ιδιωτικοποιήσεις. Τα δημόσια ταμεία είναι άδεια, μισθοί και συντάξεις με το ζόρι δίνονται και το δημόσιο χρέος συνεχίζει την ανηφόρα. Θυμάμαι, όμως, ένα μεγάλο καλό που μου έκανε ο Κώστας Μητσοτάκης. Έκοψα από τότε το τσιγάρο καθότι πήγε τότε το Μάλμπορο από 300 δραχμές στις 500… Μετά την περιπέτεια της υγείας του επανάκαμψε αδύναμος πια ο Ανδρέας Παπανδρέου και περιστοιχισμένος από πολλούς δελφίνους και περισσότερα τρωκτικά, χωρίς καμία ιδιαίτερη επιτυχία στη διακυβέρνησή του, τον διαδέχεται ο λογιστής Κ. Σημίτης, ο οποίος συνδέει το όνομά του με τα μεγάλα έργα στην Ελλάδα, ΠΑΘΕ, Αεροδρόμιο, Μετρό, Ολυμπιακοί Αγώνες κ.λπ., τα οποία βέβαια μας στοίχισαν δέκα φορές επάνω. Επιπλέον, όμως, τα τρωκτικά γύρω του κάνουν πάρτι, Τσοχατζόπουλος και λοιποί, το χρηματιστήριο εξαφανίζει τις οικονομίες των Ελλήνων και το δημόσιο χρέος ανεβαίνει ακάθεκτα. Από τη δεξιά ετοιμάζεται ο νέος γόνος του οίκου Καραμανλή, ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος διαδέχεται τον Σημίτη. Πάει τάχα να τα βάλει με τους ολιγάρχες, αλλά αφομοιώνεται γρήγορα και υπηρετεί αυτούς. Διογκώνει επικίνδυνα τον δημόσιο τομέα και στέλνει στον Θεό το δημόσιο χρέος. Εγκαταλείπει άρον-άρον τη διακυβέρνηση και αναλαμβάνει ένας ακόμη γόνος των Παπανδρέου, ο Γιώργος Παπανδρέου, με σύνθημα λεφτά υπάρχουν. Λεφτά υπήρχαν, μόνο που δεν κατάφερε να τα βρει. Με τη χώρα πτωχευμένη πια, μας πάει στο Καστελόριζο και στα μνημόνια. Κατάφερε, όμως, να κάνει πολλές τομές στη δημόσια διοίκηση με τις πιο σπουδαίες την ηλεκτρονική διακυβέρνηση, Διαύγεια, Gov.gr, κ.λπ. Μη μπορώντας να αντέξει την πίεση της ΕΕ, η οποία ήθελε την Ελλάδα πειραματόζωο, αλλά και του μαινόμενου Ευάγγελου Βενιζέλου, παραδίδει την εξουσία σε έναν άλλο πολιτικό γόνο, τον Αντώνη Σαμαρά και το ΠΑΣΟΚ στον Βενιζέλο. Και οι δύο αυτοί μαζί λεηλατούν και εξαθλιώνουν τον ελληνικό λαό, κόβουν μισθούς, συντάξεις, δώρα, παίρνουν με τα ομόλογα τις οικονομίες των πολιτών. Με την αγανάκτηση και εξέγερση των Ελλήνων πολιτών αναλαμβάνει την εξουσία ο 35χρονος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος στην αρχή προσπαθεί με διάφορους τρόπους να σταθεί απέναντι στα κοράκια της ΕΕ χωρίς επιτυχία, κάνει δημοψήφισμα, το φέρνει τούμπα, ξανακερδίζει τις εκλογές, αφού απομάκρυνε πολλά βαρίδια, Βαρουφάκη, Λαφαζάνη, κ.λπ. Κατορθώνει να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια και να αφήσει 40 δισ. ευρώ στον άλλο γόνο της οικογένειας Μητσοτάκη, τον Κυριάκο, ο οποίος αφού με περίεργες διαδικασίες αναλαμβάνει την αρχηγία της ΝΔ, αναλαμβάνει και τη διακυβέρνησή της χώρας. Έχοντας στο πλευρό του το σύνολο των ΜΜΕ και κάνοντας έναν ανελέητο πόλεμο στον Αλέξη Τσίπρα, λες και ακόμη κυβερνούσε ο Τσίπρας, σκορπώντας φόβο και απειλές στους πολίτες, σπαταλώντας τα 40 δισ. του Τσίπρα, εκτοξεύοντας παράλληλα το δημόσιο χρέος. Με τόσες τραγωδίες στην πλάτη του κατάφερε να ξαναβγεί σπέρνοντας πάλι φόβο και ανασφάλεια στους πολίτες. Έχω μία διαίσθηση ότι ο Μητσοτάκης με τα οικονομικά να πάνε πάλι κατά διαόλου, θα κάνει ό,τι ο Γ. Παπανδρέου. Θα βρει ένα Καστελόριζο για να μας ανακοινώσει τα νέα μνημόνια. Από τη δική μου αυτή αναδρομή στα αποτυπώματα των πολιτικών στην τελευταία 50ετία, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα ότι, τη χώρα πτώχευσαν ΠΑΣΟΚ κα ΝΔ, όλοι προσπάθησαν για το καλό μας με τα θετικά και αρνητικά τους, αλλά αποτύπωμα και έργο θετικό στη χώρα άφησαν οι προερχόμενοι από τον λεγόμενο δημοκρατικό χώρο και όχι από τη δεξιά. Με κορυφαίο παράδειγμα τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος δούλεψε για τη χώρα, καθότι το πόθεν έσχες του είναι το ίδιο με αυτό που κατέβηκε στην πολιτική. Αυτοί οι πολιτικοί είναι κεφάλαιο για την πατρίδα μας και σίγουρα οι Έλληνες θα τον ξαναφέρουν πάλι στο προσκήνιο όταν ίσως κάποτε τελειώσουν οι γόνοι.