Το άλογο στήριγμα ατόμων με αναπηρία – Πολλαπλά τα οφέλη της θεραπευτικής ιππασίας 

Η θεραπευτική ιππασία αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητας της Ματούλας Λάζου τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Δουλεύει με άλογα, αφού από το 2017 είναι εκπαιδεύτρια θεραπευτικής ιππασίας και απολαμβάνει την αλληλεπίδραση των υπέροχων αυτών ζώων με τους ανθρώπους που έρχονται σε επαφή μαζί τους, αφού παραδίδει μαθήματα ιππασίας σε άτομα με αναπηρίες, που συμπληρώνουν έτσι τις κλασικές θεραπευτικές μεθόδους που εφαρμόζουν.

Εδώ και δύο μήνες, η Ματούλα Λάζου επέστρεψε στον Βόλο έπειτα από απουσία λίγων ετών. Μέχρι πρότινος συνεργαζόταν με τον Ιππικό Όμιλο Λαμίας, όμως από τις αρχές του 2021 πήρε την απόφαση να επιστρέψει στα… πάτρια εδάφη και να ασχοληθεί με τη θεραπευτική ιππασία στον τόπο καταγωγής της.
Αρχικά ασχολήθηκε με την ιππασία ως αθλήτρια, στον Ιππικό Σύλλογο Μαραθώνα. «Σε επαφή με τα άλογα ήρθα για πρώτη φορά σε πολύ μικρή ηλικία, χάρη στον παππού μου και τον νονό μου, ο οποίος έκανε εμπόριο αλόγων. Ενεργή αθλήτρια είμαι από το 2016 στην ιππική αντοχή και πριν τρία χρόνια κλήθηκα στην εθνική ομάδα», τόνισε η ίδια στην αρχή της συζήτησης. Το επόμενο βήμα της ήταν η ενασχόλησή της ως προπονήτρια αγωνιστικής ιππασίας, ενώ από το 2017 εξειδικεύθηκε στις θεραπευτικές εφαρμογές του αθλήματος. «Η θεραπευτική ιππασία προέκυψε μέσω της προπονητικής. Ασχολούμαι με το κομμάτι των μεγάλων αποστάσεων, δηλαδή το άθλημα της ιππικής αντοχής ή endurance», ανέφερε στην αρχή της συζήτησης.

Η άθληση με άλογα έχει πολλαπλά οφέλη, ενώ ενδείκνυται για πολλές παθήσεις. «Όλα εξαρτώνται πάνω σε τι θέλουμε να έχουμε θεραπευτικά αποτελέσματα. Η θεραπευτική ιππασία αποφέρει κινητικά οφέλη, ψυχολογικά, κοινωνικά, ανάλογα την πάθηση που καλούμαστε κάθε φορά να αντιμετωπίσουμε. Η μέθοδος διαφέρει σε κάθε αναβάτη, για να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα κάθε φορά, όπως για παράδειγμα σ’ ένα παιδί με νοητική στέρηση για να γίνει κοινωνικότερο, πιο αυτόνομο και να ανταπεξέρχεται με μεγαλύτερη ευκολία στην καθημερινότητά του».
Τα προηγούμενα χρόνια στη Λαμία, όπου ζούσε, αντιμετώπισε αρκετά περιστατικά: «Η συγκεκριμένη θεραπευτική μέθοδος κερδίζει συνεχώς έδαφος, αφού βλέπουμε στην πράξη πως έχει αποτέλεσμα. Είχα περίπτωση παιδιού με τριπληγία και χάρη στην ιππασία απέκτησε πιο σταθερή βάδιση, αφού πάνω στο άλογο γυμνάζεις όλο το σώμα σου. Στο εξωτερικό, πάντως, η θεραπευτική ιππασία έχει καθιερωθεί πολλά χρόνια τώρα».

Με το άλογο να αποτελεί στην ουσία το θεραπευτικό μέσο, η κ. Λάζου κλείνοντας μίλησε για το πώς «χτίζεται» η σχέση μεταξύ του ζώου, του αναβάτη και του εκπαιδευτή: «Χρειάζεται πολλή δουλειά για να πετύχεις τη σωστή «χημεία». Αυτό προϋποθέτει αμέτρητες ώρες προπόνησης. Όσο πιο κοντά έρχεσαι στο άλογο και αφιερώνεις περισσότερο χρόνο μαζί του, τόσο το προσεγγίζεις, αφού το άλογο είναι φύσει συναισθηματικό ζώο. Στη θεραπευτική ιππασία, ο εκπαιδευτής έχει δεύτερο ρόλο. Έχει φροντίσει από πριν να εκπαιδεύσεις σωστά τα άλογα που χρησιμοποιείς, αν και μιλάμε για ζώα με φοβερή αντίληψη, π.χ. ένα άλογο καταλαβαίνει ότι θα ιππεύσει ένα παιδί με αυτισμό και φέρεται ανάλογα».