Το ξύλινο πλοιάριο «Άγιος Γεώργιος», που ναυπηγήθηκε στη Σκόπελο το 1947, φυλάσσεται στη Χλώρακα Πάφου. Αναπαλαιώθηκε και φυλάσσεται σε μουσείο. Είχε κατασχεθεί από τους Άγγλους, όταν μετέφερε όπλα και πυρομαχικά από την Ελλάδα στην Κύπρο, για τον αγώνα της ΕΟΚΑ κατά της αγγλικής αποικιοκρατίας το 1955. Αποτελεί μοναδικό πανελλήνια παραδοσιακό σκάφος των παλαιών μαστόρων της ναυπηγοξυλουργικής. Το πλοιάριο χρήζει συνεχούς φροντίδας, καθώς το ξύλο είναι ζωντανό υλικό και ευάλωτο. Για να αντέξει χρειάζεται κατάλληλες βαφές-δηλητήρια και διατήρηση σε ευνοϊκές συνθήκες. Και στη συνέχεια έλεγχο και περιοδική ανανέωση των προστατευτικών υλικών, που το καλύπτουν.
Το σκάφος είχε παραμείνει αρχικά εκτεθειμένο στις καιρικές συνθήκες και εδώ και μερικές δεκαετίες φυλάχτηκε στον υφιστάμενο στεγασμένο χώρο. Κι εδώ όμως ήταν εκτεθειμένο στις αυξομειώσεις της υγρασίας και της θερμοκρασίας. Ο παροπλισμός του σκάφους και η σύλληψη του πληρώματός του, εκτός από τις αρνητικές συνέπειες που είχε με φυλακίσεις και στέρηση του ιδιοκτήτη από το προσοδοφόρο πλοιάριό του, έγινε τελικά αιτία να σωθεί από την καταστροφή. Το 1955 είχε ηλικία 8 ετών, ήταν ένα νεαρό σκάφος και θα είχε μέλλον ως μικρό φορτηγό μεταφοράς εμπορευμάτων ανάμεσα σε νησιά και λιμάνια της Ελλάδας. Σιγά-σιγά ο ιδιοκτήτης με την εξέλιξη θα το αντικαθιστούσε με άλλο, αποδοτικότερο σκάφος, όπως συνέβη με εκατοντάδες άλλα παρόμοια, που τελικά εγκαταλείφθηκαν και σάπισαν στη ξηρά. Ή ακόμα χειρότερα, αν γινόταν αλιευτικό, να καταστρεφόταν στο πλαίσιο του εν πολλοίς ατυχούς προγράμματος καταστροφής ξύλινων σκαφών. Καταστράφηκε έτσι μεγάλος αριθμός παραδοσιακών σκαφών, που αποτύπωναν την ελληνική ναυτική παράδοση. Η περίπτωση του «Αγ. Γεώργιος» όμως είναι μοναδική.
Το πεύκο του από τη Σκόπελο, ενώθηκε με κυπριακό πεύκο στις επισκευές.
Στην Κύπρο θα ανακηρυχθεί επίσημα ως μνημείο.