Στη ΔΕΥΑΜΒ οι αυξήσεις που δόθηκαν το 2007 επιδίωκαν εργασιακή ειρήνη. Εξαγορασμένη ειρήνη.Καμία επιχείρηση στον πλανήτη δεν θα άντεχε μισθολογικό κόστος, που το 2008 είχε φτάσει σε ποσοστό 52,96% και το 2009 σε ποσοστό 55,40% επί των τακτικών εσόδων. Μετά ήρθε το μνημόνιο και οι περικοπές…
Οι υπάλληλοι του δήμου Βόλου (στο ίδιο επιστημονικό πεδίο), έβλεπαν τους συναδέλφους τους στη ΔΕΥΑΜΒ να λαμβάνουν διπλάσια χρήματα.
Οι αυξήσεις και τα επιδόματα «μαϊμού» στη ΔΕΥΑΜΒ δίνονταν χωρίς κανείς να ενδιαφέρεται για το ποιος πληρώνει. Και αυτός που πλήρωνε ήταν ο πολίτης. Εκείνη τη χρονιά υπήρξαν εργαζόμενοι που έλαβαν μικτή αύξηση 1300 ευρώ το μήνα, ενώ στη ΔΕΥΑΜΒ λάμβαναν και ετήσιο μπόνους 1000 ευρώ. Η απόφαση του Α. Μπέου να αναζητήσει διαφορετικούς τρόπους λειτουργίας της ΔΕΥΑΜΒ, μετά την δικαστική απόφαση που επιβάλλει την καταβολή 3 εκατομμυρίων ευρώ, ελλοχεύει για τους εργαζόμενους ακόμη και τον κίνδυνο ιδιωτικοποίησης τομέων. Φανταζόμαστε ότι το έχουν σκεφθεί…