Τι είναι το «σύνδρομο αιφνιδίου θανάτου» από το οποίο οι Ρώσοι υποστηρίζουν ότι πέθανε ο Ναβάλνι

Η μητέρα και ο δικηγόρος του Αλεξέι Ναβάλνι πληροφορήθηκαν από τη σωφρονιστική αποικία όπου είχε φυλακιστεί ο ηγέτης της ρωσικής αντιπολίτευσης ότι πέθανε την Παρασκευή από «σύνδρομο αιφνίδιου θανάτου», υποστήριξε, με ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ, ο στενός σύμμαχός του, Ιβάν Ζντάνοφ.

Το Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου Ενηλίκων ή Σύνδρομο Αιφνίδιου Αρρυθμικού Θανάτου (SADS) είναι ένας γενικός όρος για την περιγραφή απροσδόκητων θανάτων σε νέους ανθρώπους» συνήθως κάτω των 40 ετών, όταν η νεκροψία δεν μπορεί να βρει προφανή αιτία θανάτου, σύμφωνα με το Βασιλικό Κολέγιο Γενικής Ιατρικής της Αυστραλίας (RACGP).

Η πλειοψηφία των περιστατικών SADS, το 90% περίπου, λαμβάνουν χώρα εκτός νοσοκομείων καθώς ο ασθενής καταλήγει νωρίτερα. Έτσι, στην πραγματικότητα το προσωπικό του ασθενοφόρου και οι ιατροδικαστές φροντίζουν αυτούς τους ασθενείς. Μόνο το 10% που επιβιώνει και φτάνει στο νοσοκομείο

Συχνά οι όροι «καρδιακή προσβολή» και «καρδιακή ανακοπή» συγχέονται και εξηγεί ότι η πρώτη αναφέρεται σε απόφραξη των καρδιακών αγγείων, ενώ η καρδιακή ανακοπή σημαίνει ότι η καρδιά έχει σταματήσει».

Ο Αιφνίδιος Καρδιακός Θάνατος είναι μια απρόσμενη διακοπή της καρδιακής λειτουργίας, με την επικείμενη διακοπή της κυκλοφορίας του αίματος, και συνήθως οφείλεται σε κακοήθεις αρρυθμίες-ταχυκαρδίες (εμμένουσες κοιλιακές ταχυκαρδίες).

Σε περίπτωση που αυτές (ταχυκαρδίες) τερματιστούν εγκαίρως, αυτόματα ή μέσω θεραπευτικών παρεμβάσεων, τότε πρόκειται για τον αποτραπέντα αιφνίδιο καρδιακό θάνατο.

Όσον αφορά στους νέους κάτω 35 ετών, αξίζει να αναφερθεί ότι βάσει επιδημιολογικών μελετών σε ΗΠΑ, Δανία και Νορβηγία αντίστοιχα η ετήσια επίπτωση ήταν 1,3-3,2 συμβάντα αιφνίδιου καρδιακού θανάτου ανά 100.000 νέους, με το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών να είναι άρρενες (75%).

Η συνηθέστερη αιτία αιφνίδιου καρδιακού θανάτου σε αυτό τον πληθυσμό είναι ένας πρωτογενώς αρρυθμιολογικός καρδιακός θάνατος, σε ποσοστό περί το 31%.

Το πλέον πολύτιμο εργαλείο είναι το παραδοσιακό ηλεκτροκαρδιογράφημα, το οποίο μπορεί να παρέχει πληθώρα πληροφοριών στον εκάστοτε ιατρό.

Συμπληρωματικά, το ηχωκαρδιογράφημα (triplex) , holter ρυθμού(σε περιπτώσεις αισθήματος παλμών) , η δοκιμασία κοπώσεως αλλά και οι νεώτερες υπερηχοκαρδιογραφικές απεικονιστικές μέθοδοι, βοηθούν στην έγκαιρη διάγνωση δομικών παθήσεων.

Πηγή: Πρώτο Θέμα