Θωμάς Κοροβίνης: Μιλώντας με αφορμή το αφιέρωμα στον Απ. Καλδάρα – «Πιστεύω στη ρήση του Σεφέρη «έχω τον πόνο του αυτοδίδακτου»»

Ο αγαπημένος αναγνωστών και ακροατών, ο πολυτάλαντος και πολυπράγμων των Τεχνών και των Γραμμάτων Θωμάς Κοροβίνης, προσφέρει και φέτος το καλλιτεχνικό του κέρασμα στο Κτήμα του στα Πλατανίδια με αφιέρωμα στον Απόστολο Καλδάρα στο πλαίσιο των εκδηλώσεων «Λογοτεχνίας και Μουσικής» που πραγματοποιείται για 14η χρονιά. Πολίτης του κόσμου, ταξιδευτής και στοχαστής μιλά για όσα κατορθώνει με ελάχιστα μέσα, αλλά με πολύ μεράκι, ενώ μας πληροφορεί και για την απόφασή του να ανέβει στη σκηνή ως ηθοποιός, καθώς και για τη συνεργασία του με τον Δημήτρη Πιατά και το Δη.Πε.Θε. Βόλου.

Συνάντηση «Λογοτεχνίας και Μουσικής» θα πραγματοποιηθεί και φέτος, για 14η χρονιά, στο Κτήμα Κοροβίνη, στα Πλατανίδια. Συνάντηση φίλων και καλλιτεχνών από όλη την Ελλάδα. Πού οφείλεται κατά τη γνώμη σας η επιτυχία της;

Κατορθώσαμε να μη σπάσουμε ποτέ τον «θεσμό» αυτό παρά τα κατά καιρούς προβλήματα, εκτός απ’ την περίοδο της επιδημίας. Αγκαλιάστηκε από τον κόσμο απ’ την αρχή πολύ θερμά, εκτιμάται πολύ η ποιότητά του, η αξία της ομιλίας των εισηγητών και η προσφορά των καλλιτεχνών και το γεγονός ότι συνιστά θα τολμούσα να πω μια πανελλήνια πολιτιστική πρωτοτυπία και ένα παράδειγμα που φανερώνει ότι με ελάχιστα εφόδια, αλλά μεράκι, διάθεση προσφοράς και συμμετοχικότητα μπορείς να καταφέρεις καλύτερα αποτελέσματα ακόμη και από δαπανηρές και μεγαλόσχημες πολιτιστικές επιδείξεις. Για φέτος έρχονται πολλοί από όλη τη χώρα, ήδη έχουν ενοικιαστεί για πενθήμερα γύρω στα σαράντα δωμάτια επισκεπτών, φίλων της εκδήλωσης.

Η φετινή συνάντηση είναι αφιερωμένη στον Απόστολο Καλδάρα, τον μεγάλο δημιουργό, που άφησε σπουδαίο έργο. Τι σας οδήγησε στην επιλογή του συγκεκριμένου καλλιτέχνη;

Είναι ένα βασικός στυλοβάτης του ελληνικού τραγουδιού στο σύνολό του. Η σημαντική του προσφορά στη μουσική, το αποδεκτό από όλους τους ομοτέχνους του ήθος του, η πολυδιάστατη καλλιτεχνική του προσωπικότητα που διανύει τρεις διαδοχικές φάσεις προσφοράς στη δισκογραφία, όψιμο μετακατοχικό ρεμπέτικο, περίοδος λαϊκού τραγουδιού με έμφαση και στο ανατολίτικο, βυζαντινή και προσφυγογενής περίοδος και τελευταία «έντεχνη» λαϊκή φάση.

Πιστεύετε ότι αυτού του τύπου οι εκδηλώσεις που ξεφεύγουν από τη τυπική διοργάνωση δημιουργούν διαφορετικά δεδομένα στη σχέση που έχουμε με την Τέχνη και εν προκειμένω με τη μουσική;

Κάθε ψηφίδα που βάζουμε στο μεγάλο κάδρο της τέχνης έχει την αξία της, αρκεί να τη διακρίνει η ποιότητα. Σε βάθος χρόνου αποδεικνύεται και εκτιμάται ουσιαστικά κάθε τέτοια προσφορά. Δείτε πόσα εκατομμύρια ξοδεύτηκαν στις γιορτές της Παλιγγενεσίας και δεν πήραμε μυρωδιά. Επίσης, πολλές φορές, μην ξεχνάτε, οι πολυπρόσωπες συνεργασίες ξεκινούν με άριστους οιωνούς και καθ’ οδόν «στραβώνουν» και δεν πραγματοποιούνται. Προσωπικά πιστεύω στη ρήση του Σεφέρη «έχω τον πόνο του αυτοδίδακτου», γι’ αυτό χρόνια τώρα παλεύω να «κομίσω εις την Τέχνην», που λέει ο Καβάφης τα του δικού μου πολιτιστικού δρόμου.

Πώς κατορθώνετε και συντονίζετε τόσους καλλιτέχνες, πόσος χρόνος απαιτείται και με ποιόν τρόπο λειτουργείτε;

Είναι σαν έτοιμοι από καιρό, μια μέρα γίνεται πρόβα με τους μουσικούς, δεν υπάρχει παραπάνω χρόνος, οι εισηγητές έρχονται προετοιμασμένοι, ο καθένας με το δικό του θέμα που έχει επιλέξει. Οι κουβέντες γύρω απ’ το ζητούμενο γίνονται μήνες πριν, απαιτεί δουλειά. Και προς τιμήν των συντελεστών αφιλοκερδώς. Οι μουσικοί αφήνουν τις δουλειές τους πίσω, πρέπει να τους αμείβουμε με κάποιον τρόπο.

Η απήχηση που έχει λάβει η συγκεκριμένη διοργάνωση οφείλεται κατά τη γνώμη σας στη συνεχή παρουσία σας στον χώρο της λογοτεχνίας, αλλά και της μουσικής; Είναι τελικά προσωπική υπόθεση ο Πολιτισμός;

Αναγκάζομαι να απαντήσω κάπως περιαυτολογώντας, αλλά μην το πάρετε λάθος. Σίγουρα παίζει κάποιο ρόλο η προσφορά η πολυετής και το έργο, καθώς και η αναγνώριση, η φήμη, αν θέλετε, μα περισσότερο η προσωπικότητα, η πάστα του δημιουργού, η στάση του μέσα στην κοινωνία, η κοσμοθεώρηση και η αντίστασή του στη χαμέρπεια και τη φτήνια των καιρών.

Βραβευμένος και πολυδιαβασμένος συγγραφέας, ποιητής και τραγουδοποιός καθώς είστε, τι σας οδηγεί στη σκηνή ως ηθοποιό;

Αποφάσισα από φέτος να παίξω και σε άλλα γήπεδα, να δοκιμαστώ και στη σκηνή. Έστειλα δύο βιβλία, ετοιμάζονται να βγουν, έκανα χίλια δυο άλλα πράματα τον περασμένο χειμώνα, η ηθοποιία είναι απωθημένο μου, πιστεύουν και οι άλλοι πως «το έχω», οι φίλοι μου παλαίμαχοι ηθοποιοί, η Μεντή, ο Μάινας, η Κομνηνού, ο Πιατάς και άλλοι μου έδωσαν το χρίσμα, ελπίζω και πιστεύω ότι θα τα καταφέρω. Είμαι έτοιμος να σκίσω!

Ανακοινώθηκε πρόσφατα σε συνέντευξη Τύπου η συνεργασία σας με το Δη.Πε.Θε. Βόλου και τον καλλιτεχνικό διευθυντή Δημήτρη Πιατά. Τι ακριβώς περιλαμβάνει;

Μια τολμηρή, καυστική κοινωνική σάτιρα, δύο ηλικιωμένες αδερφές, συγκάτοικοι που αλληλοτρώγονται, η Ζωζώ και η Ευτέρπη, η μια αναρχοκομμουνίστρια και παροπλισμένη σεξουάλα και αθυρόστομη και η άλλη πυροβολημένη και βαρύ Κατηχητικό, καταλαβαίνετε τι συνεννόηση γίνεται!