Θλιβερή εικόνα του ΚΙΝΑΛ

Η εκδήλωση της περασμένης Δευτέρας με τον Νίκο Παπανδρέου, στο Μεταξουργείο, ήταν μια σύναξη στελεχών του παλιού ΠΑΣΟΚ, στο πλαίσιο της προεκλογικής εξόρμησης του τρίτου παιδιού του Αντρέα, για την Ευρωβουλή, που περισσότερο θύμιζε πολιτικό μνημόσυνο του αείμνηστου. Ο Τζόρτζ Όργουελ πριν δεκαετίες έγραφε ότι το «να δεις τι συμβαίνει μπροστά στη μύτη σου χρειάζεται συνεχής αγώνας». Και ρεαλισμός και κατανόηση των συνθηκών και της πραγματικότητας, θα προσέθετε αν ζούσε σήμερα.
Αυτή η απλή διαπίστωση του Όργουελ αντικατοπτρίζει με τον καλύτερο τρόπο αυτό που συμβαίνει σήμερα στον χώρο του ΚΙΝΑΛ, το οποίο δεν μπορεί να αντιπροσωπεύσει τον ορφανό χώρο της κεντροαριστεράς γιατί επέλεξε να κινηθεί στη σφαίρα του χάους, αρνούμενο να κοιτάξει τι συμβαίνει πέρα από τη μικρή σκιά του.
Προσωπικές στρατηγικές, έλλειμμα εμπιστοσύνης από τον κόσμο, αλλά και μια εμμονή σε κομματικές μικροϊδιοκτησίες που προκαλούν τον γέλωτα, ακυρώνουν οποιαδήποτε προσπάθεια ανασύνταξης του χώρου.