Άλμπουμ με ιλουστρασιόν εξώφυλλα και αυτοκόλλητα χαρτάκια που απεικονίζουν τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές ελληνικών και ξένων ομάδων. Ένας θησαυρός από stickers που παραπέμπει σε μία εποχή πιο νοσταλγική. Εταιρείες όπως η Panini από τη γειτονική Ιταλία και η ελληνική Carousel, τις προηγούμενες δεκαετίες μονοπώλησαν την εγχώρια αγορά, ενώ οι μεγαλύτεροι θυμούνται ακόμη την αγωνία που ένιωθαν τότε για το ποιος θα συμπλήρωνε πρώτο το άλμπουμ με τα χαρτάκια. Η συλλεκτική μανία που αναβίωσε τα τελευταία χρόνια, οδήγησε στη δημιουργία των Stickeristas / Hellenic Stickers Club.
Ο Γιώργος Λούμας, 57 ετών, από τον Βόλο, αποτελεί ενεργό μέλος των Stickeristas, ενώ μαζί με άλλους δύο συντοπίτες του, τον Γιάννη Βουγιούκα και τον Λάμπρο Σδρόλια, πρωτοστάτησαν στην 1η πανελλήνια συνάντηση που φιλοξενήθηκε πριν από λίγες ημέρες στην πρωτεύουσα της Μαγνησίας. «Εμείς οι τρεις ασχοληθήκαμε με την εκδήλωση και στην ουσία την στήσαμε με τη βοήθεια των Αθηναίων, οι οποίοι είναι και οι διαχειριστές της ομάδας. Η εκδήλωση που συνδυάστηκε και με την κοπή πίτας κύλησε επιτυχημένα, ενώ έδωσαν το «παρών» περίπου 70 μέλη της κοινότητας. Ήρθαν από πολλές πόλεις της Ελλάδας. Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Καβάλα, Πάτρα, Λαμία και Λάρισα, μέχρι και από το εξωτερικό. Είχαμε δύο μέλη που ήρθαν από τη Στουτγάρδη και την Πάφο αντίστοιχα. Ταξίδεψαν από Κύπρο και Γερμανία αποκλειστικά για την 1η πανελλήνια συνάντηση στον Βόλο. Τους περισσότερους χρήστες τους γνώριζα μόνο με το ψευδώνυμο που χρησιμοποιούν στο φόρουμ. Όμως από κοντά αντίκρισα γιατρούς, δικηγόρους, στρατιωτικούς. Ήρθαν άνθρωποι κάθε ηλικίας. Ο μικρότερος ήταν ένα παιδί επτά χρόνων μαζί με τους γονείς του και ο πιο μεγάλος 78 ετών», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Λούμας, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρθηκε στο πώς λειτουργεί η ομάδα των Stickeristas: «Σημείο αναφοράς αποτελεί το φόρουμ. Έχει πάνω από 700 μέλη και πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Αναρτάς τις συλλογές σου, γράφεις αυτά που ζητάς κι αναλόγως πορεύεσαι. Το φόρουμ βοηθάει πάρα πολύ στις ανταλλαγές, πέρα από τις αγορές που θα χρειαστεί να κάνεις. Ακολουθούμε κανόνες στις ανταλλαγές. Υπάρχει το I.C.E. (International Coefficient Evaluation), ο Διεθνής Συντελεστής Αξιολόγησης. Έπειτα υπάρχει μία ευγένεια. Γράφεις τι έστειλες και τι πήρες, με την ανάλογη βαθμολογική ανταμοιβή, που δείχνει πόσο καλός είσαι στις ανταλλαγές και τη συμπεριφορά σου γενικότερα στο φόρουμ. Οι κακές συμπεριφορές, όταν κλείνεις συμφωνίες, φυσικά τιμωρούνται και αποβάλλεσαι».
Ο Βολιώτης συλλέκτης στάθηκε ιδιαίτερα στις λύσεις που προσφέρει το διαδίκτυο: «Σήμερα με τη βοήθεια του ίντερνετ μπορώ να κάνω μία ανταλλαγή με κάποιον από τη Λιθουανία, την Ελβετία ή τη Γερμανία. Μπορείς να βρεις και να συμπληρώσεις με μεγαλύτερη άνεση ένα άλμπουμ. Έχω πολλές διπλές συλλογές, τις οποίες και ανταλλάσσω. Προχθές μου έστειλε μήνυμα ένας Περουβιανός. Μου ζήτησε τη φετινή Σούπερ Λίγκα της Ελλάδας με αντάλλαγμα το Copa America 2016. Όλα τα αυτοκόλλητα και άλμπουμ. Και σκέφτομαι να το προχωρήσω».
Η παλαιότερη συλλογή που έχει στην κατοχή του ο Γιώργος Λούμας χρονολογείται μία 20ετία πριν. Κάποτε διέθετε και πιο παλιές, αλλά εξαιτίας ενός απρόοπτου συμβάντος οι συλλογές με τα αυτοκόλλητα που συγκέντρωνε την εποχή που ήταν παιδί κατέληξαν στα σκουπίδια. «Η μητέρα μου κάποια στιγμή θεώρησε ότι είχα μεγαλώσει και τα πέταξε, αν και πολλές συλλογές τις έφτιαξα ξανά αργότερα. Τώρα είμαι 57 ετών. Έχω συλλογές από το 1998 και μετά. Τα προγενέστερα τα έχασα από την… καθαριότητα της μάνας μου. Τώρα που συζητάω π.χ. με συνομήλικούς μου, οι περισσότεροι αυτό λένε: Ότι έσωσαν μετά βίας ένα-δύο άλμπουμ, γιατί τα υπόλοιπα τα πέταξαν οι μητέρες τους. Πολύς κόσμος την «πάτησε» έτσι και η αθάνατη Ελληνίδα μάνα φρόντισε γι’ αυτό», είπε χαμογελώντας ο 57χρονος συλλέκτης και πρόσθεσε: «Οι δεκαετίες του 1970 και του ’80 είναι δύσκολες για τους Έλληνες συλλέκτες. Όσοι τα έχουν, δεν τα αποχωρίζονται εύκολα και γι’ αυτό συνήθως είναι ακριβά. Ένα συμπληρωμένο άλμπουμ του 1982, μπορείς να το βρεις στις ηλεκτρονικές δημοπρασίες του eBay με 200 και 300 ευρώ. Αφενός δεν έβγαιναν πολλά εκείνα τα χρόνια, αφετέρου δεν συμπληρώνονταν κι εύκολα. Δεν είχες τα χρήματα να αγοράσεις πολλά. Μόνο ανταλλαγές μπορούσες να κάνεις, αλλά και πάλι ήταν πιο περιορισμένα τα πράγματα».
Φυσικά οι περισσότερο μυημένοι έχουν ακολουθήσει άλλα μονοπάτια, με τον κ. Λούμα να τονίζει: «Κάποτε ακόμη και το περιοδικό «Μπλεκ» επιχείρησε να ασχοληθεί με το πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής, ή τα Παγκόσμια Κύπελλα και κυκλοφόρησε τις δικές του σειρές που σήμερα αξίζουν πολλά χρήματα. Μία άλλη cult συλλογή είναι «Τα κουφά και οι Πόντιοι» με επικολλημένες χιουμοριστικές κάρτες. Κυκλοφόρησε το 1984 και κοστίζει μία περιουσία».
Το… Άγιο Δισκοπότηρο για τους συλλέκτες αυτοκόλλητων θεωρούνται οι συλλογές της Panini. «Η ναυαρχίδα της Panini είναι το «Calciatori» με το ιταλικό πρωτάθλημα. Τα άλμπουμ αυτά είναι εκπληκτικά και σε ποιότητα και σε φωτογραφίες. Τα ιταλικά που χρονολογούνται πριν το 2000 είναι ακριβά, ενώ οι πρώτες συλλογές του 1961 είναι απλησίαστες», είπε χαρακτηριστικά, ενώ στη συνέχεια μίλησε για τη διεύρυνση της θεματολογίας των συλλογών που κυκλοφορούν στο εμπόριο: «Πλέον είναι αστείρευτη και δεν περιορίζεται π.χ. μόνο στα αθλήματα του ποδοσφαίρου ή του μπάσκετ. Πρόσφατα κυκλοφόρησε μία εξαιρετική συλλογή «Οι φίλοι μας τα ζώα», από την οποία ένα μερίδιο των πωλήσεων καταλήγει υπέρ φιλοζωικών οργανώσεων με τη δωρεά μερίδων τροφής για αδέσποτα. Τώρα υπάρχουν αυτοκόλλητα χαρτάκια για κάθε γούστο, γι’ αυτό και υπάρχουν πολλές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον χώρο. Φυσικά η ιταλική Panini θεωρείται κολοσσός, αν κι έχει μπει πολύ δυναμικά στην αγορά και μία αγγλική εταιρεία που λέγεται Topps. Αγόρασε μάλιστα τα δικαιώματα του Champions League και την τελευταία διετία έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ. Εκτός από τα stickers, τα οποία έχουν αλλάξει και πλέον συναντάς μεταλλιζέ, τρισδιάστατα, μέχρι υφασμάτινα και κεντημένα, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις κάρτες που είναι εξίσου ακριβές. Ως παράδειγμα θα αναφέρω το φετινό FIFA365. Περιέχει 520 κάρτες, ασημένιες και βασικές, ενώ συμπληρωμένο κοστολογείται στα 150 ευρώ».