Μια αδικία πρέπει να επιδιορθώσει και μάλιστα σύντομα ο νομοθέτης. Αφορά στα αυτοκίνητα, που κατάσχονται ή δημεύονται, επειδή χρησιμοποιούνται σε εγκληματικές ή άλλες παράνομες ενέργειες και δεν ανήκουν στους παρανομούντες-εγκληματίες. Πρόκειται για αυτοκίνητα, που για διάφορους λόγους βρίσκονται στα χέρια των παρανομούντων, που όταν συλλαμβάνονται, αυτά δημεύονται ή κατάσχονται και καταλήγουν στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Υλικού (ΟΔΔΥ).
Θύμα μιας τέτοιας υπόθεσης έπεσε και ένας 65χρονος συνταξιούχος από το Βόλο, που είχε την ατυχία να δώσει το ΙΧ ημιφορτηγό αυτοκίνητό του στο γιο του. Ο τελευταίος ενεπλάκη σε παράνομη ενέργεια και συνελήφθη από την Αστυνομία, ενώ το ΙΧ, ένα αγροτικό «Νισάν Ναβάρα», μαύρου χρώματος, αυτόματο, κατασχέθηκε. Ο Βολιώτης ενημερώθηκε από το δικηγόρο του για τη διαδικασία που έπρεπε να ακολουθήσει, ώστε να πάρει πίσω το όχημά του, αφού δεν ήταν ο ίδιος ο δράστης της παράνομης ενέργειας, ενώ του είναι αναγκαίο, γιατί ασκεί και αγροτική δραστηριότητα. «Βρήκα το όχημα στο Τελωνείο του Βόλου και υπέβαλα τρεις αιτήσεις στην Αστυνομία για να μου αποδοθεί. Και οι τρεις απορρίφθηκαν. Ο γιος μου μπορεί να είναι εμπλεκόμενος σε παράνομη ενέργεια, αλλά το δικό μου όχημα γιατί να κατασχεθεί» επισήμανε στη «Θ».
Από εκεί και πέρα αρχίζει ένας «Γολγοθάς» εκπλήξεων για τον άτυχο Βολιώτη, που βρήκε τυχαία το αυτοκίνητό του να κυκλοφορεί στη… Λάρισα!
«Η υπόθεση άρχισε στις 11 Δεκεμβρίου του ’12. Κάποια στιγμή κι ενώ θεωρούσα πως βρισκόταν στο Τελωνείο Βόλου, μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση στα δικαστήρια, το βρήκα μπροστά μου να κυκλοφορεί στη Λάρισα… Έκανα σινιάλο στον οδηγό που το οδηγούσε, του κόρναρα να σταματήσει, τίποτα εκείνος. Με έβρισε και έφυγε…» εξιστορεί ο 65χρονος. «Το όχημα είχε μεταφερθεί από το Τελωνείο Βόλου στις 10 Ιουλίου του ’13 στον ΟΔΔΥ Λάρισας. Και το είχε βγάλει στο σφυρί, παρ’ ότι η υπόθεσή μου δεν έχει ακόμη εκδικαστεί… Είχα καταθέσει μέσω του δικηγόρου μου δύο αιτήσεις στην Εισαγγελία Βόλου για να μου αποδοθεί το όχημα και την τρίτη την είχα καταθέσει στην Αστυνομία, αλλά όταν κατέθεσα την τρίτη αίτηση, το αυτοκίνητο είχε κιόλας εκπλειστηριαστεί…».
Ο Βολιώτης επικοινώνησε τόσο με το Τελωνείο Βόλου, όσο και με τον αρμόδιο του ΟΔΔΥ Λάρισας και ο τελευταίος του εξήγησε τι ορίζει ο Νόμος. Στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξε και ο ρεπορτάζ. Εφόσον δικαιωθεί στα δικαστήρια ο Βολιώτης, δεν θα πάρει πίσω το όχημά του, αλλά θα του αποδοθεί το ποσό του εκπλειστηριάσματος, που είναι πολύ μικρό σε σύγκριση με την τρέχουσα αξία του αυτοκινήτου…
Βέβαια το συγκεκριμένο καλό όχημα εκπλειστηριάστηκε ως «κουφέτο» από τον ΟΔΔΥ …
Η νομοθεσία
Σύμφωνα με τα όσα ορίζει ο Τελωνειακός Κώδικας Ν. 2960/2001, άρθρο 177, τρεις μήνες μετά την κατάσχεση ενός αυτοκινήτου από το Ελληνικό Δημόσιο, μπορεί αυτό να εκποιηθεί ή να παραμείνει στην κατοχή του Δημοσίου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση εκποιήθηκε, αφού προφανώς κρίθηκε ότι δεν χρειάζεται να καλύψει ανάγκες του Δημοσίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι εφόσον κατασχεθούν π.χ. ευπαθή προϊόντα, αυτά εκπλειστηριάζονται αμέσως.
Ειδικότερα ο Νόμος ορίζει: «Το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, αν κατά την κρίση του συντρέχει η αναφερόμενη στην παράγραφο 4 του άρθρου 160 του παρόντα Κώδικα περίπτωση μη δήμευσης των κατασχεμένων, μπορεί, μετά από αίτηση του ιδιοκτήτη, να διατάξει, με αμετάκλητη απόφασή του, την άρση της κατάσχεσης και την απόδοσή τους στον ιδιοκτήτη. Η δικαιοδοσία αυτή του Συμβουλίου ασκείται μόνο αν, η μεν υπόθεση δεν έχει ακόμη εισαχθεί στο ακροατήριο του αρμόδιου Πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, το δε αντικείμενο ή μεταφορικό μέσο λαθρεμπορίου δεν εκποιήθηκε ούτε διατέθηκε…».
«Ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού εάν, μετά την παρέλευση (3) τριών μηνών από την ημερομηνία κατάσχεσης, δεν έχει λάβει την πιο πάνω έγγραφη γνωστοποίηση ή ανακοίνωση, προβαίνει στην εκποίηση ή διάθεση των μέσων αυτών. Όμοια εκποίηση ή διάθεση από τον Οργανισμό Διαχείρισης Δημόσιου Υλικού γίνεται αν περάσουν έξι (6) μήνες, από τότε που έγιναν αμετάκλητα η απόφαση ή το Βούλευμα για άρση της κατάσχεσης των μεταφορικών μέσων ως αντικειμένων λαθρεμπορίας ή των μεταφορικών μέσων λαθρεμπορευμάτων και απόδοσής τους στον ιδιοκτήτη και δεν έχουν παραληφθεί από τον ιδιοκτήτη από αποκλειστική αυτού υπαιτιότητα και το οποιοδήποτε αντάλλαγμά τους εισάγεται ως Δημόσιο Έσοδο, αποκλειομένου του δικαιώματος αποζημίωσης».