Τετραήμερη εκδρομή στην Αλβανία από τον Σύλλογο Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίου

Τετραήμερη εκδρομή στην Αλβανία πραγματοποίησε ο Σύλλογος Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίου Μαγνησίας από 14-17 Σεπτεμβρίου 2024. Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση:
«Στη νότια Αλβανία από την πεδιάδα του Βούρκου με τα ελληνόφωνα χωριά της μειονότητας της Β. Ηπείρου πήγαμε στο τουριστικό θέρετρο Εξαμίλια, στην αρχαία ελληνορωμαϊκή πόλη του Βουθρωτού κτισμένη σε χερσόνησο απέναντι από την Κέρκυρα και από εκεί στους Αγίους Σαράντα, παραθαλάσσια πόλη με 35.000 κατοίκους κτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Ογχήσμου στην οποία διανυκτερεύσαμε. Το βράδυ πέρασε με γλέντι και χορό, παραδοσιακά τραγούδια, ζωντανή μουσική από ντόπιους μουσικούς και φαγητό της ελληνικής κουζίνας.
Την άλλη μέρα 15/9 περνώντας τα γραφικά ελληνόφωνα χωριουδάκια πάνω στα βουνά, με θέα το Ιόνιο, τις γαλάζιες παραλίες – την «Αλβανική ριβιέρα» φτάσαμε στην παραθαλάσσια πόλη, την ελληνόφωνη Χιμάρα. Στο χωριό πάνω σε λόφο βρίσκεται η εκκλησία των Αγίων Πάντων, που ίδρυσε ο Κοσμάς ο Αιτωλός και το 9χρονο σχολείο «Όμηρος», για τους μαθητές-ήτριες της μειονότητας. Από τα χωριά της μειονότητας Κυπαρίσσι, Βουνό, Προσκυνάς, Δρυμάδες κ.ά. σταματήσαμε στην παραθαλάσσια πόλη των 100.000 κατοίκων, τουριστικό θέρετρο, την Αυλώνα.
Εκεί το 1912 έγινε η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της Αλβανίας από την Οθωμανική αυτοκρατορία, με πρώτο κυβερνήτη τον Ισμαήλ Τζεμάλι.
Συνεχίζοντας το ταξίδι μας φτάσαμε στο Μπεράτι, όπου διανυκτερεύσαμε. Βυζαντινή πόλη που κατέλαβαν οι Τούρκοι, πριν την άλωση της Πόλης. Στο κάστρο της υπάρχουν παραδοσιακά πετρόκτιστα σπίτια του 17ου αιώνα, εκκλησίες και βυζαντινό μουσείο. Το κέντρο της πόλης είναι μνημείο της Παγκόσμιας Πολιτιστικής κληρονομιάς από την Ουνέσκο. Συνεχίσαμε το ταξίδι και φτάσαμε στο Δυρράχιο. Σημαντικό λιμάνι στην Αδριατική, η δεύτερη σε πληθυσμό πόλη της Αλβανίας, με 250.000 κατοίκους, με μεγάλη ακτογραμμή εμπορικό και τουριστικό κέντρο, δέχεται τουρίστες όλο τον χρόνο.
Η Αλβανία μέχρι το 1945 ήταν μια φτωχή, ορεινή χώρα της Βαλκανικής χερσονήσου. Μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου τη διακυβέρνηση της χώρας ανέλαβε το Κόμμα Εργασίας και εφαρμόζοντας το σύστημα του κρατικού κεντρικού σχεδιασμού, με τα μέσα παραγωγής στον έλεγχο του κράτους και τη γη στους συνεταιρισμούς αγροτών, σε λίγα χρόνια με τη βοήθεια της Σοβιετικής Ένωσης μέχρι το 1961 και της Κίνας στη συνέχεια, που χρηματοδότησαν αναπτυξιακά προγράμματα, η Αλβανία ανέπτυξε τη βιομηχανία, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία, τη δασοκομία, τις συγκοινωνίες και το εξαγωγικό εμπόριο, ξεφεύγοντας από τη μεσαιωνική καθυστέρηση. Έλυσε προβλήματα για τον πληθυσμό της, όπως εργασίας, στέγασης, εκπαίδευσης, υγείας-πρόνοιας, πολιτισμού, διακοπτών κ.λπ. Το σύστημα αυτό ανατράπηκε την περίοδο 1990-1991. Η Αλβανία έγινε δημοκρατία «δυτικού τύπου» με δικομματικό σύστημα διακυβέρνησης και καπιταλιστική ανάπτυξη σε όφελος των λίγων. Μετά το 1991 πολλοί Αλβανοί ήρθαν μετανάστες στη χώρα μας, βοήθησαν την οικονομία μας, αλλά και τη χώρα τους, με τα χρήματα που έστελναν.
Συνεχίσαμε για την πρωτεύουσα, τα Τίρανα (1.200.000 κατ.), που μας εντυπωσίασε. Επισκεφτήκαμε αξιοθέατα στο κέντρο της πόλης, όπου και διανυκτερεύσαμε. Την άλλη μέρα συνεχίσαμε προς νότο. Περάσαμε από το Ελμπασάν, το Τεπελένι και φτάσαμε στο γραφικό Αργυρόκαστρο.
Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Έπειτα επισκεφτήκαμε τη Δερβιτσάνη για να καταλήξουμε στους Βουλιαράτες. Εκεί αποτίσαμε φόρο τιμής στους 125 νεκρούς Έλληνες στρατιώτες στο Στρατιωτικό Νεκροταφείο. Συνολικά 13.500 αξιωματικοί και στρατιώτες έδωσαν τη ζωή τους για την ανεξαρτησία της χώρας, στη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου 1940-41 στο έδαφος της Αλβανίας. 8.000 είναι οι Έλληνες, που είναι θαμμένοι στη Β. Ήπειρο, είτε στα νεκροταφεία είτε στα χωράφια.
Στη συνέχεια του οδοιπορικού μας περάσαμε από το Τελωνείο της Κακαβιάς και μέσω Ιωαννίνων φτάσαμε στο. Βόλο.
Ήταν μια 4ήμερη εκδρομή στη γειτονική χώρα με θετικές εντυπώσεις, που θα μείνουν στη μνήμη μας» αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΔΣ του Συλλόγου Πολιτικών Συνταξιούχων Δημοσίου Ν. Μαγνησίας.