Την αντίθεσή τους στο Τεχνικό Πρόγραμμα του Δήμου Βόλου για το 2019, εξέφρασαν με ανακοίνωσή τους τα μέλη της δημοτικής κίνησης «Μαζί για τον Βόλου», με αφορμή τη συζήτηση του θέματος στη σημερινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, από την οποία απείχαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απαξίωση της δημοκρατικής λειτουργίας του κορυφαίου θεσμικού οργάνου της πόλης.
Τα μέλη της κίνησης τονίζουν ότι από τα 97,5 εκατομμύρια ευρώ για όλα τα έργα που περιλαμβάνονται στο Τεχνικό Πρόγραμμα του 2019, τα 70,5 εκατομμύρια αφορούν σε 42 έργα που υποτίθεται έχουν δρομολογηθεί από τη Δημοτική Αρχή και για τα οποία η απορρόφηση που προβλέπεται από την ίδια για ολόκληρο το 2019, ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των τεσσάρων χιλιάδων διακοσίων ευρώ (4.200 ευρώ).
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της κίνησης «Μαζί για τον Βόλο» εκφράζουν τις ενστάσεις τους για σειρά θεμάτων που περιλαμβάνονται στο Τεχνικό Πρόγραμμα και καταγγέλλουν τη δημοτική αρχή για απουσία διαλόγου και πραγματικής ιεράρχησης προτεραιοτήτων. Κάνουν λόγο ανούσιες παρεμβάσεις, απλώς και μόνο για να σπαταληθούν χρήματα, σχολιάζοντας χαρακτηριστικά το περιεχόμενο του Προγράμματος με τη φράση: «Με μια πεντάρα στου Κωνσταντάρα».
Ολόκληρη η ανακοίνωση:
Είναι προφανές πως δεν έχουμε σκοπό, όπως και με την κοινή ανακοίνωση των 12 Δημοτικών Συμβούλων προερχομένων από διαφορετικές Παρατάξεις και Δημοτικές Κινήσεις έχει γίνει γνωστό, να συμμετέχουμε σε Συνεδριάσεις παρωδία, με έναν Πρόεδρο που δεν σέβεται τον ρόλο του ούτε όμως πλέον και μπορεί να τον διεκπεραιώσει. Κι αυτό μέχρις ότου επιληφθούν των καταγγελιών και της διασφάλισης των Δημοκρατικών κανόνων λειτουργίας του κορυφαίου οργάνου του τόπου μας, που είναι το Δημοτικό Συμβούλιο, οι αρμόδιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί της Γενικής Γραμματείας Αποκεντρωμένης Διοίκησης και της προϊσταμένης της Αρχής, του Υπουργείου δηλαδή Εσωτερικών, που ήδη έχουν ενημερωθεί αναλυτικά.
Παρ’ όλα αυτά για όλα τα θέματα που θα συζητηθούν υπάρχουν επεξεργασίες δικές μας και αποφάσεις συλλογικές, καθώς έτσι, εδώ και χρόνια φυσικά, λειτουργούμε με συνειδητή την επιλογή αλλά και ανάλογη αφοσίωση κι όχι εσχάτως και ευκαιριακά. Γι’ αυτό εξάλλου, όπως είναι εμφανές, έχει σφυρηλατηθεί και μια σχέση εμπιστοσύνης που ήδη έχει παράξει αλλά πολύ περισσότερο είναι ικανή να παράξει πολύ καλύτερα και ουσιαστικότερα αποτελέσματα προς όφελος της πόλης και των συνΔημοτών μας.
Στο μείζον λοιπόν θέμα της Έγκρισης του Τεχνικού Προγράμματος για το 2019 αν συμμετείχαμε προφανώς και θα ψηφίζαμε αρνητικά.
Γιατί πώς να δεχθούμε την ίδρυση Δημοτικού Εργοστασίου Παραγωγής SRF (σκουπίδια) την ώρα που μια ολόκληρη πόλη είναι στο πόδι, αμυνόμενη υπέρ της ζωής της και του αέρα που αναπνέει και κατά της καύσης σκουπιδιών, όπως πολύ πρόσφατα αποδείχθηκε με την μεγαλειώδη λαϊκή κινητοποίηση του Μάη;
Και πέραν αυτού, πώς να δεχθούμε την ουσιαστική παραχώρηση σε ιδιώτη της διαχείρισης των απορριμμάτων αφού τα χρήματα που διατίθενται είναι ελάχιστα μπροστά στο υπέρογκο απαιτούμενο ποσό και η ανεύρεση του επιπλέον κεφαλαίου αναγκαστικά θα απαιτήσει συμμετοχή κάποιου ιδιώτη, αν δεν έχει αυτός ήδη βρεθεί; Γιατί μ’ αυτή τη Δημοτική Αρχή όλα τα περιμένουμε να συμβούν. Ούτε καν βέβαια λόγος στο Τεχνικό Πρόγραμμα δεν γίνεται για τον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων με διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση και άλλα πολύ ωραία πράγματα, ίσως για όλη την υπόλοιπη Ελλάδα, πλην του Βόλου και υπό την σοφή ηγεσία της παρούσας Δημοτικής Αρχής.
Πώς να ψηφίσουμε άλλες 420.000 για την αποπεράτωση ενός Συνεδριακού Κέντρου που ξεκίνησε ως τέτοιο αλλά κατέληξε ως Εκθεσιακός Πολυχώρος κι αφού ήδη έχει σπαταληθεί το ποσό των 500.000 ευρώ πραγματικού προϋπολογισμού , την ώρα που συμπολίτες μας , άνθρωποι της διπλανής πόρτας ,δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα για να εξυπηρετήσουν τις στοιχειώδεις ανάγκες για την επιβίωσή τους και γι’ αυτό έναν παρά δεν δίνει η Δημοτική Αρχή καθώς το κοινωνικό της πρόγραμμα αναζητείται ήδη από το 2014;
Πώς να στηρίξουμε ένα Τεχνικό Πρόγραμμα που έγινε με απουσία διαλόγου και πραγματικής ιεράρχησης προτεραιοτήτων αλλά και αναγκών όταν περιλαμβάνονται σ’ αυτό ανούσιες παρεμβάσεις ,απλώς και μόνο για να σπαταληθούν χρήματα , όπως έργο με τον χαρακτηρισμό «επέκταση ποδηλατοδρόμων» ενώ ούτε ποδηλατόδρομος , κι όχι δίκτυο, δεν υπάρχει στην πόλη;
Πώς είναι δυνατόν να συνηγορήσουμε στην κατεδάφιση ιστορικών χώρων όπως ο Κινηματογράφος της Νέας Ιωνίας «ΝΙΚΗ» για να γίνει Πάρκινγκ για είκοσι αυτοκίνητα;
Πώς είναι δυνατόν να επιτρέψουμε την καταστροφή ενός πολύ προχωρημένου έργου για την εποχή του, που αναβάθμισε ουσιαστικά τις συνθήκες ζωής όλου του αστικού ιστού της πόλης, όπως πολύ εύστοχα επισημάνθηκε σε πρόσφατο Συνέδριο Χωροταξίας στο Πανεπιστήμιό μας ,όπως αυτό της Καραμπατζάκη και του χειμάρρου Κραυσίδωνα που αντί να το επεκτείνουμε και στην οδό Ζάχου αλλά και στους άλλους δυο χειμάρρους της πόλης, τον Άναυρο και τον Ξηριά, το κάνουμε αλάνα για τους οδηγούς αυτοκινήτων;
Με ποιό δικαίωμα και ποιά εντολή θα μπορούσαμε να στηρίξουμε ένα Τεχνικό Πρόγραμμα που δεν δρομολογεί ούτε μια νέα σχολική αίθουσα τη στιγμή που ακόμα και προγράμματα όπως το Φιλόδημος κι αν υπάρχουν, δεν υπάρχει ανάλογη προετοιμασία από την Δημοτική Αρχή; Δεν αναφερόμαστε βέβαια σε αντισεισμικούς και άλλους ελέγχους γιατί για να γίνει κατανοητή η ανάγκη τους, πρέπει πρώτα να γίνουν κατανοητοί οι ορισμοί. Κι ίσως εδώ υπάρχει κάποιο θέμα.
Πώς να ψηφίσουμε θετικά όταν μόνο (για το ξεμάτιασμα μάλλον) διατίθενται το αστρονομικό ποσό των 150.000 ευρώ για την επισκευή ΟΛΩΝ των καλντεριμιών και μονοπατιών, σ’ όλα τα υπέροχα κατά τα άλλα χωριά του Πηλίου, πνεύμονες ζωής για την πόλη μας; Κι ούτε έργο ούτε κι αναφορά για το δίκτυο υδροδότησης (π.χ. Μακρινίτσα), για την προστασία του Πολιτιστικού και Πολιτισμικού στοιχείου τους, για την υποβοήθηση και συνέργεια στη διαχείριση του Περιβάλλοντος, με στοχευμένες και μετά από διάλογο συναποφάσεις και δράσεις.
Με ποιό αιτιολογικό θα στηρίζαμε ένα Τεχνικό Πρόγραμμα που ούτε στο ελάχιστο δεν προσπαθεί να συμβάλει στον αγώνα για την μείωση της ανεργίας και την αντιμετώπιση της συνεχιζόμενης φτωχοποίησης της τοπικής μας κοινωνίας; Τη στιγμή που, καθώς το έχουμε από χρόνια επισημάνει, έχει τη δυνατότητα ο Δήμος , όπως και την αναγκαία υποδομή να πρωτοστατήσει σε μια προσπάθεια καλλιέργειας της συνεργατικότητας σε ομάδες ανθρώπων και συμπολιτών που θα μπορούσαν να προσανατολίσουν τη δράση τους σ’ αυτή τη κατεύθυνση.
Πώς θα μπορούσαμε να κλείσουμε τα μάτια μας στο γεγονός πως ούτε ένα έργο πνοής, πολιτισμού και οραματικό δεν υπάρχει στην Νέα Ιωνία, στην Αγριά , στην Νέα Αγχίαλο και στο Διμήνι;
Πώς θα δίναμε λόγο στον οιονδήποτε συμπολίτη για το ότι ενώ συμμετέχουμε σ’ ένα Συμβούλιο που διατείνεται πως θέλει να αντιμετωπίσει το ζήτημα των αδέσποτων αλλά και δεσποζόμενων ζώων, δεν διαθέτει ούτε ένα ευρώ για το θέμα αυτό, που κατά τα άλλα όταν έρχεται με άσχημο συνήθως τρόπο στην επικαιρότητα , κάνει τη Δημοτική Αρχή να σκύβει με πολύ μεγάλη ηθοποιία και δήθεν κατανόηση στο πρόβλημα.
Υπάρχουν βέβαια και έργα που φυσικά συμφωνούμε ως πάγια διεκδικούμενα από την πόλη, όπως το Δημοτικό Θέατρο. Αλλά δυστυχώς δεν μπορούμε να το ψηφίσουμε ως μόνο του.
Αλλά ενώ θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε για πολλές ακόμα σελίδες την αιτιολογημένη θέση μας και για κάθε ένα από τα στοιχεία του Τ. Προγράμματος να επισημάνουμε μόνο ένα.
Από τα 97,5 εκατομμύρια ευρώ για όλα τα έργα που περιλαμβάνονται στο Τεχνικό Πρόγραμμα του 2019, τα 70,5 εκατομμύρια αφορούν σε 42 έργα που υποτίθεται έχουν δρομολογηθεί από τη Δημοτική Αρχή και για τα οποία η απορρόφηση που προβλέπεται από την ίδια για ολόκληρο το 2019 ,ανέρχεται στο ιλιγγιώδες ποσό των τεσσάρων χιλιάδων διακοσίων ευρώ (4.200 ευρώ).
Απ’ την άλλη πάλι ίσως η παρούσα Δημοτική Αρχή θα ήθελε να μας θυμίσει ,καθώς είναι πολύ γνωστή για την έφεσή της στην ιστορία, εκείνο το πολύ ωραίο της δεκαετίας του ‘60:
«Με μια πεντάρα στου Κωνσταντάρα».