Τοπικά

Ταξίδι στον Μεσαίωνα και την Αναγέννηση – Η Έλενα Γλύνη «ζωντανεύει» το παρελθόν μέσα από δρώμενα και ενδύματα εποχής 

To 1997 η Έλενα Γλύνη βρέθηκε για πρώτη φορά στο καρναβάλι της Βενετίας. Μαγεύτηκε από το παραμυθένιο σκηνικό που στήνεται κάθε χρόνο στην ιταλική πόλη, όπου χιλιάδες χρώματα και καταπληκτικά κοστούμια «πλημμυρίζουν» τη βενετσιάνικη λιμνοθάλασσα. Έκτοτε ασχολείται με την κουλτούρα του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης, μέσω της θεατροχορευτικής ομάδας «Gruppo Gioioso» που δημιούργησε, ενώ διατηρεί επίσης ένα εντυπωσιακό βεστιάριο με δεκάδες ενδύματα εποχής.

Η κ. Έλενα Γλύνη γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά, αλλά τα τελευταία χρόνια έχει εγκατασταθεί στον Βόλο. Είναι καθηγήτρια γαλλικών και μάλιστα παλαιότερα είχε δικό της φροντιστήριο. Όμως, η αγάπη που είχε ανέκαθεν για την Τέχνη και ιδιαίτερα για το θέατρο, την ώθησαν να σπουδάσει ενδυματολογία, που αφιερώνει πλέον και τον περισσότερο χρόνο της. Λατρεύει την κουλτούρα, τόσο του Μεσαίωνα, όσο και της Αναγέννησης και «ζωντανεύει» το παρελθόν μέσα από δρώμενα που επιμελείται η ίδια με περίσσιο μεράκι, δύο και πλέον δεκαετίες.
Την Κυριακή που μας πέρασε, στο αποκορύφωμα της Αποκριάς, μαζί με τις Αναστασία Σταμοπούλου και Ζωή Δουβετζίδου, παρουσίασαν στο καφέ «Mythila» το αφιέρωμα «Παραμύθια στη Βενετία» και «ταξίδεψε» όσους παρακολούθησαν την παράσταση, στη γη της «Βασίλισσας της Αδριατικής». Με αφορμή την πρόσφατη εμφάνισή της, η Πειραιώτισσα ενδυματολόγος μίλησε για τη δράση της. «Τα ταξίδια μου στην Ιταλία και ιδιαίτερα στο Καρναβάλι της Βενετίας, όπου βρέθηκα για πρώτη φορά πριν από 22 χρόνια, αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για μένα. Κάπως έτσι ξεκίνησαν όλα», εξομολογήθηκε η κ. Γλύνη, για να αναφερθεί έπειτα στη σχέση της με το θέατρο, την ενασχόλησή της ερασιτεχνικά με την ηθοποιία και το πώς κατέληξε να μάθει τα μυστικά της ενδυματολογίας: «Από χρόνια ασχολούμαι με το θέατρο κι αυτό με έκανε να ασχοληθώ πιο εμπεριστατωμένα και με την ενδυματολογία. Το 2008 ξεκίνησα και το βεστιάριο, αφού ασχολούμαι με το ιστορικό ένδυμα. Παράλληλα δημιούργησα μία θεατρική ομάδα με την ονομασία Gruppo Gioioso (σ.σ. «Χαρούμενη ομάδα», μεταφράζεται στα ιταλικά) και ανεβάζουμε έργα εποχής, ιδίως από την εποχή του Μεσαίωνα και την Αναγέννηση».

H κατασκευή ενός κοστουμιού δεν είναι εύκολη υπόθεση, με την κ. Γλύνη να σημειώνει: «Έχω επικεντρωθεί στο ιστορικό ένδυμα, κάτι που ισοδυναμεί με τη μελέτη του από αρχαιοτάτων χρόνων, μέχρι σήμερα. Αυτό είναι κάτι δύσκολο και για να ολοκληρωθεί ένα κοστούμι, σαφώς χρειάζεται αρκετός χρόνος. Βέβαια, εξαρτάται το ρούχο, την έμπνευση ή την αναγκαιότητα ενός ρόλου. Οπότε, χρειάζομαι χρόνο για την επιλογή των χρωμάτων, των υφασμάτων και των αξεσουάρ. Απαιτεί πολύ κόπο, γιατί π.χ. πρέπει να βρεις την κατάλληλη τρέσα ή άλλα διακοσμητικά, ώστε κάθε φορά το design να είναι αυθεντικό, σύμφωνα με την εποχή του».

Tα υλικά κάθε φορά ποικίλλουν, με την ιδιοκτήτρια του «Vestiario Lena’s» να επισημαίνει: «Διαφέρουν από κοστούμι σε κοστούμι. Για παράδειγμα, χρησιμοποιώ βαμβακερά και μάλλινα υφάσματα για την εποχή του Μεσαίωνα και βελούδο για την Αναγέννηση. Στο σύνολο είναι περισσότερα από πενήντα τα καταγεγραμμένα ενδύματα που υπάρχουν στο βεστιάριο». Δεν περιορίζεται, όμως, στην κατασκευή των ρούχων, λέγοντας: «Συνήθως κάθε κουστούμι το σετάρω με μία μάσκα για διακοσμητικούς λόγους. Φέρνω πρώτη ύλη από Βενετία και μετά τις κατεργάζομαι, προσθέτοντας π.χ. τρέσες, πούπουλα ή άλλα υλικά».

Πριν από έντεκα χρόνια παρουσίασε για πρώτη φορά τη δουλειά της στο κοινό. «Το 2008 είχα λάβει μέρος στην έκθεση «Μεσαιωνικό ρόδο», που γίνεται κάθε Μάιο στη Ρόδο. Το 2010 στο Αρχοντικό Ζαφειρίου στον Άνω Βόλο, είχα συμμετάσχει σε μία βραδιά-αφιέρωμα σε ρούχα εποχής. Έπειτα, επειδή ασχολούμαι με θεατρικά, έχουμε δώσει παραστάσεις, επιλέγοντας κυρίως έργα του Βενετσιάνου κωμωδιογράφου Κάρλο Γκολντόνι. Το 2016 είχαμε κάνει ένα αφιέρωμα στον Μεσαίωνα, δίνοντας παραστάσεις στον Πολυχώρο Φουντούλη. Είχε να κάνει με την παρουσίαση του ενδύματος και πώς λειτουργούσαν τότε τα ραφεία. Παρουσιάσαμε επίσης ήθη και έθιμα εποχής, χορούς και μετά ένα θεατρικό του Βοκκάκιου σε διασκευή μου δική μου, που τέλειωνε με ένα γαμήλιο δείπνο. Και πρόπερσι, σε συνεργασία με τον φορέα «Μαγνήτων Κιβωτός» παρουσιάσαμε με κάθε λεπτομέρεια το τελετουργικό των δείπνων. Αναβιώνουμε πολλά πράγματα. Είναι πολυσύνθετη η προσέγγιση που επιχειρείται κάθε φορά», κατέληξε.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το