Με αφετηρία τη φιλία τους και συνδετικό κρίκο την αγάπη τους για τη θάλασσα, δύο Λαρισαίοι καλλιτέχνες συνεκθέτουν στο Terminal Βόλου 42 έργα τους από την περασμένη Παρασκευή 7 Ιουνίου και μέχρι τέλος του μήνα. Το θέμα της εικαστικής έκθεσης είναι «Στη θάλασσα των Αργοναυτών» και πραγματοποιείται στο πλαίσιο της Ναυτικής Εβδομάδας 2019.
Ο λόγος για τους εικαστικούς Γιάννη Χριστάκη και Μιλτιάδη Τζιότζιο. Ο πρώτος παρουσιάζει μία σειρά ζωγραφικών έργων, ενώ ο δεύτερος συμπεριέλαβε στην έκθεση κατασκευές από θαλασσόξυλα, αλλά και έργα που φιλοτέχνησε με μικτή τεχνική, «παντρεύοντας» το ακρυλικό με το ανοξείδωτο ατσάλι.
Ο κ. Τζιότζιος αποτυπώνει έτσι με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο, τα βιώματά του στη θάλασσα και στην 3η κατά σειρά έκθεσή του που γίνεται στον Βόλο, υπόσχεται να ταξιδέψει το κοινό σε ένα ιδιαίτερο εικαστικό ταξίδι με φόντο την Αργοναυτική Εκστρατεία, έναν από τους δημοφιλέστερους μύθους της ελληνικής αρχαιότητας.
Ο καταξιωμένος εικαστικός καλλιτέχνης αρχικά εξήγησε από πού αντλεί την έμπνευσή του. «Πάνω απ’ όλα υπάρχει αγάπη για τη θάλασσα, στην οποία έχω περάσει αρκετά χρόνια», σημείωσε, ενώ έπειτα στάθηκε στην πολυετή ενασχόλησή του με την ιστιοπλοΐα, με ορμητήριο τον Βόλο: «Τα περισσότερα ταξίδια μου ξεκίνησαν από τον Βόλο. Είναι άλλωστε το πιο προσιτό λιμάνι σ’ εμάς (σ.σ. εννοεί τη Λάρισα)».
Ο 61χρονος καλλιτέχνης έπειτα μίλησε για τη δουλειά του, που παρουσιάζει στην έκθεση «Στη θάλασσα των Αργοναυτών»: «Πριν από λίγους μήνες συμμετείχα με τρία κομμάτια στην ομαδική έκθεση «Τα καΐκια που πληγώναμε» και επιμελήθηκε η Φαίη Τζανετουλάκου. Εκεί με είδε ο κ. Νίκος Τσούκας από το «Κοινό των Μαγνήτων» και μου πρότεινε να κάνουμε κάτι στον Βόλο, όπως κι έγινε σε συνεργασία με τον Γιάννη Χριστάκη, εικαστικό και ιστορικό τέχνης. Με τον κ. Χριστάκη κάνουμε μαζί δουλειές αρκετό καιρό. Βέβαια, τα αντικείμενά μας μπορεί να αφορούν την Τέχνη, αλλά είναι διαφορετικά. Για παράδειγμα, εκείνος παρουσιάζει 19 έργα ζωγραφικής με θέμα τη θάλασσα. Τα δικά μου έργα, που είναι 23 συνολικά, είναι από ξύλα της θάλασσας, με τις περισσότερες βάρκες και τα επιτοίχια έργα να είναι τρισδιάστατα, καθώς και από plexiglass και inox».
Ο Μιλτιάδης Τζιότζιος αρέσκεται να δουλεύει με το μέταλλο, χρησιμοποιώντας μικτές τεχνικές: «Η κύρια δουλειά μου είναι πάνω στο inox. Στην έκθεση υπάρχουν και δύο γλυπτά από inox, που σαφώς είναι και πιο δύσκολο να το δουλέψεις. Επίσης υπάρχει ένας πίνακας ακτιβιστικού χαρακτήρα, ο οποίος έχει να κάνει με τη μόλυνση των θαλασσών και είναι φτιαγμένο με μέταλλο και plexiglass, που είναι δουλεμένο με ψυχρά σμάλτα, για να πάρει τα μπλε χρώματα και τις διαφάνειες».
Κλείνοντας δε, αναφέρθηκε στην επανάχρηση των υλικών: «Οτιδήποτε περιλαμβάνεται στην έκθεση είναι από σκραπ. Από άχρηστα υλικά. Τα ξύλα τα συλλέγω από τη θάλασσα, ενώ το inox και το plexiglass από εργοστάσια και βιομηχανίες που τα πετάνε και πάω και τα μαζεύω. Τα πάντα επαναχρησιμοποιούνται. Τίποτα δεν πάει χαμένο. Και ιδιαίτερα για την Τέχνη είναι πολύ σημαντικό αυτό το κομμάτι».