Ακόμη μία σχολική χρονιά έφτασε στο τέλος της. Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος το 14ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου διοργάνωσε τη γιορτή λήξης της σχολικής χρονιάς, που έγινε τελικά την Πέμπτη 13 Ιουνίου μετά την αναβαλή της προηγούμενης ημέρας λόγω της βροχής. Χρειάστηκαν πολύωρες πρόβες, που εξουθένωσαν τους εκπαιδευτικούς, αλλά όχι τους μαθητές, που για αυτούς ήταν ένα παιχνίδι. Και τελικά το αποτέλεσμα ήταν εντυπωσιακό.
Η γιορτή περιλάμβανε ένα πολύ ιδιαίτερο ταξίδι με συνοδούς και ξεναγούς τα ίδια τα παιδιά του 14ου Δημοτικού Σχολείου Βόλου με τους εκπαιδευτικούς να έχουν τον ρόλο του πληρώματος και του τεχνικού προσωπικού. Προορισμός του ταξιδιού ήταν ο κόσμος και μεταφορικό μέσο το ιπτάμενο καράβι, που σταματούσε σε διάφορες χώρες.
Οι μαθητές των Α’, Β’ και Γ’ τάξεων βοήθησαν τους γονείς και τους συγγενείς που παρευρέθηκαν να καταλάβουν τι είναι η μουσική και τη σχέση της με τους αριθμούς. Το μουσικό αφιέρωμα συνεχίστηκε από τους μαθητές των Δ’, Ε’ και Στ’ τάξεων που τραγούδησαν δύο νοσταλγικά τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, ενώ μετά θύμισαν πως η ζωή είναι ωραία τραγουδώντας Μάνο Χατζιδάκι και «Τράβα μπρος». Συμμετείχε η ορχήστρα του πλοίου με έγχορδα, πλήκτρα και πνευστά.
Στο ταξίδι πρώτος σταθμός ήταν η Γαλλία με ξεναγούς τους μαθητές της Α’ τάξης και επόμενος σταθμός η Κίνα με τους μαθητές της Β’ τάξης να παρουσιάζουν ένα παραδοσιακό παιδικό κινέζικο τραγουδάκι.
Ξεναγοί της Ισπανίας, που ήταν ο επόμενος σταθμός, οι μαθητές της Γ’ τάξης με το Bamboleo και το Malaguena. Το ιπτάμενο καράβι στη συνέχεια σταματά στη Γερμανία με τους μαθητές της Δ’ τάξης χορεύουν στους ρυθμούς του βαλς. Επόμενη στάση η Βρετανία και συγκεκριμένα η Αγγλία. Μαθητές της Ε1 τάξης χορεύουν στον ρυθμό του «We will rock you», ενώ οι μαθητές της Ε2 τάξης παρουσιάζουν το «The ring of fire», μιας και η επόμενη στάση ήταν στις Πολιτείες Άρκανσας και Τένεσι των ΗΠΑ, δύο περιοχές που αναπτύχθηκε η κάντρι μουσική.
Επόμενη στάση του ιπτάμενου καραβιού η Αφρική και συγκεκριμένα η Νιγηρία με τους μαθητές της Στ’ τάξης παρουσίασαν το τραγούδι «Sorrow, tears and blood» του Fela Kyti, ένας από τους πιο γνωστούς μουσικούς της Νιγηρίας, ο οποίος ήταν ακτιβιστής, έχασε το ένα χέρι του, αλλά συνέχισε τη μουσική του.
Η πιο συγκινητική σκηνή ήταν όταν μέλος του Συλλόγου Γονέων του σχολείου εκφώνησε λόγο για να αποχαιρετίσει τα «εκτάκια», ευχόμενη καλή συνέχεια στο ταξίδι της γνώσης.