Τη γειτονιά τους, μέσα από την ιστορία των κτιρίων, των δρόμων, των μνημείων, αλλά και των ίδιων των ανθρώπων γνώρισαν οι μαθητές του 2ου Δημοτικού Βόλου. Με το φωτογραφικό φακό εντόπισαν σπίτια, κτίρια και στιγμιότυπα που χαρακτηρίζουν τη γειτονιά τους και σηματοδοτούν το παρελθόν, το παρόν, αλλά και το μέλλον. Ομαδικά και με πολύ μεράκι αναζήτησαν την ιστορία του σχολείου και τους τόπου τους, μια ιστορία που εξελίσσεται.
Το 2ο Δημοτικό Βόλου βρίσκεται στη συμβολή των οδών Μακρινίτσης – 28ης Οκτωβρίου και είναι από τα πρώτα σχολεία του Βόλου, αφού ιδρύθηκε στις αρχές του περασμένου αιώνα. Το εξατάξιο 2° Δημοτικό Παρθεναγωγείο στη συνοικία Μεταμορφώσεως θεμελιώθηκε στις 6 Μαΐου 1901, επί των ημερών της δημαρχίας Γεωργιάδη.
Και λόγω της γεωγραφικής του θέσης στον ευρύτερο περίγυρό του
έχουν κατασκευαστεί πολλά κτίρια που στεγάζουν οικονομικούς, εμπορικούς, πολιτιστικούς και άλλους φορείς.
Παράλληλα πρόκειται για μια γειτονιά, όπου το παλιό συνδιαλέγεται με το καινούριο, η αύρα των κτιρίων και των αναμνήσεων του παρελθόντος συναντά τη νεανικότητα και τη ζωντάνια που πάντα έχει το κέντρο μιας πόλης.
Όλο αυτό το πλαίσιο το ερεύνησαν και το κατέγραψαν οι μαθητές με όχημα τη φωτογραφία αλλά και τη διεισδυτική τους ματιά.
Υπεύθυνοι υλοποίησης του προγράμματος ήταν η διευθύντρια του σχολείου κ. Δέσποινα Μουζαλά, η σχολική σύμβουλος κ. Βασιλική Αργύρη και οι εκπαιδευτικοί Βασιλική Παλαμιώτου και Κωνσταντίνος Χαρατσής.
Η εργασία του σχολείου αποτυπώθηκε με ένα πλούσιο υλικό με πληροφορίες, φωτογραφίες και κυρίως συναισθήματα και σκέψεις.
Οι μαθητές του 2ου Δημοτικού Βόλου δουλεύοντας ομαδικά και με εμψυχωτές τους εκπαιδευτικούς τους γνώρισαν την ιστορία της γειτονιάς τους μέσα από τη φωτογραφία και την αφήγηση.
Τα παιδιά επισκέφτηκαν, φωτογράφησαν και αποτύπωσαν κτίρια, δρόμους, μνημεία, πλούσια σε οικονομικό, ιστορικό και πολιτιστικό περιεχόμενο, ενώ παράλληλα κατέγραψαν τις μνήμες αυτών μέσα από την αφήγηση των ανθρώπων της και τη φωτογράφησή τους.
Οι μαθητές μέσα από τη δραστηριότητά τους πλούτισαν τον ψυχισμό τους, ήρθαν σε επαφή με τους ανθρώπους και την ιστορία της γειτονιάς του σχολείου τους, εκτίμησαν την αξία φωτογραφίας ως τέχνη και αντικείμενο ιστορικής τεκμηρίωσης.
Ο μαθητές φωτογράφισαν ό,τι τους κέντρισε το ενδιαφέρον και έμαθαν για σημαντικά κτίρια και μνημεία της γειτονιάς τους, όπως το δημαρχιακό μέγαρο, το δημοτικό θέατρο, την Κίτρινη Αποθήκη, το Εργατικό Κέντρο Βόλου, τον Σιδηροδρομικό Σταθμό, το ΤΕΕ, το κτίριο Σπίρερ, το Ωδείο, το κτίριο Τζόρτζιο Ντε Κίρικο, το Ναό Μεταμορφώσεως, τη Συναγωγή Βόλου, την πλατεία Ρήγα Φεραίου, που βρίσκονται στην ακτίνα του σχολείου.
Και ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι απόψεις των μαθητών:
«…Περπατούσαμε τα παιδιά της τάξης μας σε παλιά σοκάκια της γειτονιάς μας.
Βλέπαμε παλιά κτίρια και σπίτια και μέσα από αυτά φανταζόμασταν την ιστορία τους και την ιστορία των ανθρώπων που ζούσαν εκεί. Κάθε σπίτι και κάθε κτίριο έκρυβε μέσα του μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα αληθινή ιστορία, που μας κέντριζε το ενδιαφέρον.
Οι φωτογραφίες που τραβήξαμε από τα κτίρια κρύβουν μέσα τους μια βαθιά αλήθεια και απεικονίζουν την πραγματικότητα.
Όταν γυρίσαμε στο σχολείο προσπαθήσαμε με τις εικόνες που είχαμε συγκεντρώσει στο μυαλό μας, να καταλάβουμε την ιστορία του κάθε κτιρίου. Είναι αλήθεια ενδιαφέρον να γνωρίζεις την ιστορία της γειτονιάς σου και κάθε κτιρίου που βρίσκεται σε αυτή μέσα από μια φωτογραφία» λένε μερικοί μαθητές.
Άλλος μαθητής ανέφερε πως «τόσο καιρό δεν ήξερα την ιστορία της γειτονιάς μου. Όμως την έμαθα μέσα από τις φωτογραφίες. Φωτογραφήσαμε παλιά και σύγχρονα κτίρια. Παλιά στενά που έκρυβαν αισθήματα. Μια φωτογραφία μπορεί να κρύβει μια ιστορία, μια σκέψη, μια σκηνή που συνέβη στο παρελθόν! Η φωτογραφία έχει δύναμη, αυτή τη δύναμη κανείς δεν μπορεί να την μετρήσει!».