«Ήταν σαν εμπόλεμη ζώνη… Είχες τους τραυματίες, τους νεκρούς… Βγάλαμε πολλά βρέφη εδώ στο τσιμέντο, πάνω στα τραπέζια και πέθαναν στην αγκαλιά μας…». Με αυτά τα λόγια, ο ψαράς Στρατής Βαλάμιος από τη Λέσβο περιέγραψε στο πρακτορείο Reuters όλα όσα έζησαν πέρσι το καλοκαίρι οι Έλληνες νησιώτες.
Την Παρασκευή αναμένεται η ανακοίνωση του ή των νικητών του Νόμπελ Ειρήνης, ένα βραβείο που «διεκδικούν» επάξια οι Έλληνες νησιώτες για την αυτοθυσία τους και την προσφορά τους στην αντιμετώπιση του προσφυγικού.
Ήταν οι αφανείς ήρωες. Οι άνθρωποι που άφησαν στην άκρη την καθημερινότητά τους για να βοηθήσουν τις χιλιάδες ξεριζωμένων που έφταναν στις ακτές των ελληνικών νησιών. Ο Στρατής Βαλάμιος και η 86χρονη Αιμιλία Καμβάση –μια από τις αγαπημένες «γιαγιάδες της Λέσβου»- είναι τα «πρόσωπα» της ελληνικής υποψηφιότητας και επιλέχθηκαν συμβολικά να εκπροσωπήσουν τους νησιώτες στα Νόμπελ.
Τα «πρόσωπα» της ελληνικής υποψηφιότητας για το Νόμπελ Ειρήνης -«Σε αυτή την ηλικία, θα πεθάνω με καθαρή τη συνείδησή μου» είπε η κ. Καμβάση
Κανένας δεν ξέρει πόσους πρόσφυγες έσωσαν οι ντόπιοι από βέβαιο θάνατο στη θάλασσα.
Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, όμως, ο αριθμός αυτός υπολογίζεται στις χιλιάδες.
«Φανταστείτε να είστε εκεί και να βλέπετε τα πνιγμένα παιδιά στην παραλία ή να σώζετε έναν πατέρα το παιδί του οποίου πνίγηκε ή ακόμη και ένα βρέφος που έχασε τους γονείς του» είπε στο ειδησεογραφικό δίκτυο ο κ. Βαλάμιος.
Οι ιστορίες φρίκης και ανθρώπινου πόνου είναι δεκάδες… Η σορός ενός ακέφαλου βρέφους ξεβράστηκε σε ελληνική παραλία νωρίτερα φέτος. Μια μητέρα έχασε και τα δύο της παιδιά στη θάλασσα –ένα βρέθηκε στην Ελλάδα και το άλλο στην Τουρκία. Τόσοι πολλοί «Αϊλάν» χάθηκαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την ελευθερία.
«Μερικές ημέρες, ο Βαλάμιος έβαζε έως και 20 άτομα μέσα στο τριών μέτρων σκάφος του» γράφει το Reuters, και συμπληρώνει: «Οι μέρες αυτές έχουν πλέον τελειώσει, από τον Μάρτιο, όταν η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Τουρκία συμφώνησαν να κλείσουν αυτό τον προσφυγικό διάδρομο και μόνο μια χούφτα πρόσφυγες φτάνουν πλέον κάθε εβδομάδα».
«Το νησί το αξίζει […] Είμαι ηθικά ικανοποιημένος με όσα έκανα, που βοήθησα αυτούς τους ανθρώπους. Όλα τα υπόλοιπα, και το Νόμπελ μαζί, δεν έχουν σημασία» δήλωσε στο πρακτορείο ο 63χρονος Θανάσης Μαρμαρινός, ψαράς της περιοχής.
Με τη σειρά της, η Αιμιλία Καμβάση, κόρη προσφύγων από τη Μικρά Ασία, είπε ότι δεν περίμενε ποτέ η τραγωδία να «χτυπήσει» τόσο κοντά στο σπίτι της. Αισθάνθηκε, όμως, την ανάγκη να βοηθήσει, έχοντας ακούσει ιστορίες από τους γονείς της. «Σε αυτή την ηλικία, θα πεθάνω με καθαρή τη συνείδησή μου» ανέφερε η κ. Καμβάση, που πριν από λίγο καιρό συγκίνησε την Ελλάδα και τον κόσμο με μια κίνηση ανθρωπιάς –το τάισμα ενός μικρού προσφυγόπουλου.
«Φανταστείτε να είστε εκεί και να βλέπετε τα πνιγμένα παιδιά στην παραλία…»
Τα «πρόσωπα» της ελληνικής υποψηφιότητας για το Νόμπελ Ειρήνης -«Φανταστείτε να είστε εκεί και να βλέπετε τα πνιγμένα παιδιά στην παραλία…»
Σε περίπτωση που οι Έλληνες νησιώτες κερδίσουν το Νόμπελ Ειρήνης, τότε το χρηματικό έπαθλο θα διατεθεί στα νοσοκομεία των νησιών. Για τους νησιώτες, όμως, λίγα θα αλλάξουν.
«Την Παρασκευή, όταν θα ανακοινώσουν το Νόμπελ, θα συνεχίσουν τα πέφτουν βόμβες και οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να πεθαίνουν» είπε ο κ. Βαλάμιος, αναφερόμενος στη Συρία.
«Και εγώ δεν θα αισθανθώ ούτε χαρά ούτε λύπη. Ξέρω ότι έκανα αυτό που έπρεπε»…
Πηγή: Reuters