Τα δικαιώματα, οι υποχρεώσεις και η απουσία απαντήσεων «Θ»

Αντιδράσεις προκάλεσε ένα σχόλιο στην ηλεκτρονική έκδοση της εφημερίδας για τους μόνιμους δημοσιογράφους που απασχολεί ο Δήμος Βόλου και οι οποίοι κάποια στιγμή θα πρέπει να εργαστούν και να δικαιολογήσουν τους μισθούς που λαμβάνουν.
Επιμένουμε και δεν κάνουμε «βήμα πίσω» στο ότι οι μισθοί στο δημόσιο πρέπει να δικαιολογούνται. Είναι χρήσιμοι τέσσερις μόνιμοι δημοσιογράφοι στο Δήμο Βόλου, όταν υπηρεσίες προσφέρει ένας; Είναι ωφέλιμοι για το κοινωνικό σύνολο; Προσφέρουν δουλειά; Τα δεκάδες χιλιάδες ευρώ που ξοδεύονται για υπηρεσίες που δεν παρέχονται καλώς ξοδεύονται; Μερικές απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα ήταν απείρως χρησιμότερες για το σύνολο της κοινωνίας. Σε αυτά τα ερωτήματα δεν υπάρχει δεξιά και αριστερή άποψη. Το ερώτημα παραμένει για το τι – δεν – προσφέρουν τόσοι άνθρωποι και πώς μπορούν να αξιοποιηθούν…
Να απολυθούν; Δεν θα ήταν κοινωνικά θεμιτό και δεν είναι αυτή η αιχμή του σχολίου. Να μετατρέψεις τις συμβάσεις τους από δημοσιογραφικές σε «κανονικές» και να τους τοποθετήσεις σε διάφορες υπηρεσίες για να φανούν χρήσιμοι είναι μια άποψη, αν δεν φοβάσαι ότι θα γίνει επανάσταση από το ΚΚΕ, το ΣΥΡΙΖΑ και διάφορους άλλους.
Σύμφωνα με τις αντιδράσεις θεωρείται «πρέπον» να επιβραβεύει κανείς και να επικροτεί την ακινησία για να μη «θίγονται» διάφορα «κεκτημένα»; Σε αυτό το επίπεδο δεν υπάρχει συμφωνία με τη θέση μας.
ΥΓ. Το σχόλιο απευθυνόταν στη Δημοτική Αρχή, η οποία βεβαίως για εκείνους που τώρα μαθαίνουν τα γράμματα, έχει ασφαλώς δικαίωμα να προσλάβει μετακλητό δημοσιογράφο, όπως και έπραξε.
Προσπερνούμε εκείνους που τώρα μαθαίνουν να «διαβάζουν» και επαναλαμβάνουμε: Θα μπορούσε να απαντήσει… η Δημοτική Αρχή αν οι μισθοί με τους οποίους αμείβονται άνθρωποι που δεν παρέχουν δημοσιογραφικές υπηρεσίες, είναι προνόμιο ή δικαίωμα; Και αν είναι προνόμιο, θα επεκταθεί και στους υπολοίπους μισθωτούς;